41
Sofokl («Shoh Edip», «Antigona», «Ayaks»), Evripid («Herakl», «Elena»,
«Elektra», «Vayuh qizlari»), Dante («Ilohiy komediya»), Bokkachcho
(«Dekameron»), Tasso («Quddusning ozod etilishi»), Milton («Boy berilgan
jannat»), Shekspir («Lukretsiya», «Yoz kechasidagi tush», «Bo’ron»), Gyote
(«Faust»), Bayron («Qiyomat manzaralari»), Lermontov («Demon»), Adam
Mitskevich («Dzyadi ko’li») va boshqa daho san’atkorlar diniy mifologiya
syujeti asosida yozgan asarlarida, Leonardo da Vinchi, Mikelanjelo, Rafaelning
yaratgan tasviriy san’at namunalari eng muhim umuminsoniy muammolarni badiiy
talqin etishgan.
Hozirgi G’arb estetikasida va umuman falsafiy tadqiqotlarida mifologik
maktab deb atalgan yo’nalish vujudga kelgan. Hozirgi mifologik maktab vakillari
XVII–XVIII asr buyuk mutafakkirlari B. Fontenel, J. Viko, I. Gerder fikrlaridan
kelib chiqib mif – jamiyat taraqqiyoti va inson ruhiyati bosqichlarini ifodalovchi
qimmatli madaniy xazinalardir, degan fikrga kelishgan.
Ingliz olimi Jeyms Frezer hozirgi mifshunoslik yo’nalishining
asoschilaridan biridir. U o’zining «Oltin butoq» va «Axdul qadim («Tavrot»)
folklori» kitoblarida qadimgi Xitoy, Hindiston, Misr xalqlari folklori va xristian
mifologiyasi ildizlarini xalq e’tiqodlarining shakllanish bosqichlari bilan bog’lab
tadqiq etadi. Hozirgi mifologik yo’nalish Zigmund Freyd ta’-limotidan ham
oziqlangan bo’lsa-da, undan farq qilib, mif yaratuvchilar patologiyasi va
psixikasiga ortiqcha e’tibor bermay, falsafiy tafakkur va e’tiqodlar shakllanishiga
kengroq e’tibor beradi. Bu yo’nalish vakillari miflarni animizm, totemizm va tabu
bilan bog’laydilar. Mifologik maktabning yirik vakillaridan biri, Toronto
universiteti professori Nortrop Fray fikricha, miflar inson tasavvurlarining
ibtidoiyligini emas, balki poetik yorqinligi va falsafiy teranligini aks ettiradi.
«Musavvir asari, – deydi u, – yaqindan qara-ganda yaxshi ko’rinmaydi, uzoqdan
qaraganda esa asarning barcha fazilatlari yaxlitliqda ko’rinadi». Demak, jahon
tarixining ibtidosi, insoniyat taraqqiyotining ilk kurtaklari bevosita ilk
odamlarning ibtidoiy qarashlari va xayolotidan boshlanadi va u kishilik jamiyati
evolyutsion taraqqiyoti davomida shakllana borgan, uzoq, o’ta uzoq asrlar
mobaynida rivojlangan. Odam va olamning yaralishi haqidagi tasavvurlar, o’tmish
to’g’risidagi tushunchalar ham vaqt o’tgani sayin yorqinlashib boraveradi.
Amerikalik atoqli sharqshunos Frants Rouzentalning «Bilim tantanasi»
kitobida ilk islom olamida «bilim va binobarin, olimlar yuksak qadrlanganligini
boy faktik materiallar, birinchi manbalar – Qur’on suralari, oyatlari asosida
tadqiq etadi. Islomga qadar arab she’riyatidayoq Gyote aytganday, «So’z qudrati
va aql ishorati» ko’zga tashlanadi. «Qadimiy arab shoirlari, – deb yozadi «Bilim
tantanasi» kitobining mas’ul muharriri A. V. Sagadeev, – o’z qabilasi nomidan
gapiradi, uning shon-sharafini himoya qiladi yoki dushman qabilalarni
qoralaydi, avliyo, payg’ambar sifatida qabiladoshlari tomonidan e’zozlanadi».
Do'stlaringiz bilan baham: