S. Ashirboev, I. Azimov O’zbek tilining tarixiy grammatikasi

ichrә
 (ichkari), 
asra 
(pastki, quyi). 
Jo’nalish kelishigining belgisiz qo’llanishi ham eski o’zbek tili uchun 
xarakterli bo’lgan. Misollar: 
Senki 
ul yan
әzimәt etkүңdүr (Navoiy). Bir inisin 
yibәrүr boldы 
Hisār
 (SHayboniynoma). 
O’rin-payt kelishigi
.
Bu kelishikni hosil qiladigan quyidagi affiks variantlari 
uchraydi: 
-da/-dә 
jarangli undosh va unli bilan tugagan so’zlarga qo’shiladi: 
Qayg’uda 
za’if boldы (QR). Yүzүңdә nurы tajallы, labыңda javhari ruh (Lutfiy). 
-ta/-tә
jarangsiz undosh bilan tugagan so’zlarga qo’shiladi: 
Bu ishtә 
ixtыyarыm yoq turur (Atoiy). Tanыmaqta mәgәr yanыlmыsh-sen (Navoiy). 
O’rin-payt kelishigining 
–ta/-tә
affiksi «Boburnoma»da va ayrim boshqa 
asarlarda uchrasa ham, odatda, jarangsiz undoshlardan keyin ham 
–da/-dә 
affiksi 
qo’shila bergan.