Sub’ektiv sabablar 1.So‘nggi uch asr mobaynida shonli o‘tmishga ega mamlakatni birlashtirib boshqara
oladigan har tomonlama etuk tarixiy siymo etishib chiqmadi;
2.Xonlar, amirlar, beklar manmanlik, mahalliychilik illatlariga berilib, mamlakat ahvoliga
beparvo bo‘ldilar, o‘z manfaatlari- ni yurt va xalq manfaati- dan ustun qo‘ydilar;
3.Hukmdorlarning atrofda yuz berayotgan voqea-hodisa- larga e’tiborsizli
♦ Muhammad Shayboniyxon
1500—1510.
♦ Ko‘chkunchixon
1510—1530.
♦ Abu Saidxon
1530—1533.
♦ Ubaydullaxon
1533—1540.
♦ Abdullaxon I
1540
Shayboniylar ♦ Abdulazizxon (Buxoroda)
1540—1550.
sulolasi ♦ Abdulatifxon (Samarqandda)
1540—1551.
(1500-1601) ♦ Navro‘z Ahmadxon (Baroqxon)
1551—1556.
♦ Pirmihammadxon I
1557—1561.
♦ Iskandarxon
1561—1583.
♦ Abdullaxon II
1583—1598.
♦ Abdulmo‘minxon
1598— (6 oy).
♦ Pirmuhammadxon II
1598—1601.
♦ Boqi Muhammadxon
1601—1605
♦ Vali Muhammadxon
1605—1611 (taxtdan haydaladi)
♦ Imomqulixon
1611—1642