إ
ِﺮْﺒﱠﺼﻟﺎِﺑ
اْﻮَﺻاَﻮَﺗَو
ِّﻖَﺤْﻟﺎِﺑ
اْﻮَﺻاَﻮَﺗَو
ِتﺎَﺤِﻟﺎﱠﺼﻟا
اﻮُﻠِﻤَﻋَو
اﻮُﻨَﻣﺁ
َﻦﻳِﺬﱠﻟا
ﻻِ
)
٣
(
«Faqat imon keltirgan va solih amallarni qilgan, bir-birlariga haq yo‘lni ko‘rsatgan va bir-birlariga
sabrli bo‘lishni tavsiya etgan zotlar
(baxtsizlikdan yiroqdirlar)
».
(Asr, 3.)
Payg‘ambarimiz (s.a.v.)dan rivoyat qilingan hadisda, shunday dedilar:
«Mo‘‘min kishi biror munkar ishni
ko‘rsa, uni qo‘li bilan qaytarsin. Agar unga qodir bo‘lmasa, tili bilan qaytarsin. Unga ham qodir
bo‘lmasa, dili bilan shuni karih ko‘rsin va shu majlisdan chiqib ketsin. Uchinchisi imonning zaifligiga
dalolat qiladi».
Yana bir hadisda Rasululloh (s.a.v.) shunday dedilar: «
Mo‘‘min kishi mo‘‘min kishining oynasidir, unga
qarab kamchiligini tuzatib oladi».
Yuqoridagi oyatlar va hadislardan xulosa shuki, insonlarning biror kamchiligini ko‘rganda, menga nima? deb
loqaydlik bilan qo‘l siltab ketish xudbinlikdir. Birodarimizning kamchiligiga ko‘zimiz tushdimi, uni boshqalar
oldida oshkora qilib sharmanda qilmasdan yoki izza qilmasdan, alohida chaqirib turib, o‘sha kamchiligidan
ogoh etib qo‘yishimiz unga nisbatan hurmatimizni ifoda etadi. Hud (a.s.)ning qissasidan o‘rganadigan ibratimiz
o‘z vaqtida ogoh etish jur’atidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |