Toshkent davlat yuridik instituti ekologiya huquqi

Atrof-muhitni  xalqaro-huquqiy  muhofaza  qilish
 
manbalari
 
—
  moddiy 
nuqtai  nazardan  butun  dunyo  hamjamiyati  a
’
zolarining  atrof-muhitni  muhofaza 
qilish  va  tabiiy  resurslardan  samarali  foydalanishdagi  xohish  va  irodalari  aks 
etgan xalqaro huquqiy hujjatlar.
 
Rasman  esa 
atrof  tabiiy  muhitni  xalqaro-huquqiy  muhofaza  qilish  manbai
 
deb  xalqaro  ekologik  munosabatlarni  tartibga  solishga  qaratilgan  huquqiy-
me
’
yoriy hujjatlar yig
‘
indisiga aytiladi.
 
Xalqaro  huquqiy  hujjatlarga  shartnoma,  kelishuv,  konvensiya,  rezolyutsiya, 
xartiya,  deklaratsiya,  qaror  (protokol)lar  kiradi.
 
Ayrim  hollarda  xalqaro-huquqiy 
hujjatlarga  davlatlarning  ichki  qonunlarini  ham  kiritadilar,  qachonki  milliy 
qonunlar  xalqaro  huquq  me
’
yorlariga  nisbatan  atrof-muhit  muhofazasini  ko
‘
proq 
ta
’
minlab  bera  oladigan  bo
‘
lsa.  Nima  bo
‘
lganda  ham  milliy  qonunchilik,  bizning 
fikrimizcha,  to
‘
lig
‘
icha  xalqaro-huquqiy  manba  bo
‘
la  olmaydi.
 
Faqatgina  ma
’
lum 
bir  xalqaro  huquq  sub
’
yekti  bo
‘
lmish  davlatlar  hududida  ekologik  talablarga 
ko
‘
proq javob beradigan normalar qo
‘
llanishi mantiqan to
‘
g
‘
ri deb topilgandir. 
Atrof  tabiiy  muhitni  xalqaro-huquqiy  muhofaza  qilishda  markaziy  o
‘
rinni 
rezolyutsiyalar
  egallaydi.  Chunki  BM
Т
  Bosh  Assambleyasi  rezolyutsiyalarida 
davlatlarning  xalqaro  hamkorlikdagi  ekologiyaga  oid  asosiy  normalari  va  harakat 
qoidalari  aks  etgan. 
«Rezolyutsiya»  lotin  tilida  «hal  qilish»,  ya
’
ni  ma
’
lum  bir 
yig
‘
in  (s
’
yezd,  komitet,  konferensiya,  simpozium...)larning  xulosalovchi  yoki  hal 
qiluvchi qarorlari.
 
Xalqaro-ekologik  munosabatlarda  ko
‘
pincha  «xartiya»  so
‘
zi  ishlatiladi.