gavdalantirilganki,o’quvchi o’tmishda dehqon boshida
singan tayoqlarning qasir-qusurini aniq eshitayotgan
bo’ladi. Hikoyada quruq nasihat,ensani qotiruvchi
ditaktika,zeriktiradigan bayon yo’q,g’oya to’laligicha
asarning to’qimasida singib ketgan.
Bunga yozuvchi xarakterlarni psixalagik jihatdan
chuqur asoslash orqali,tabiiylik va hayotiylik orqaliy
erishgan.
Hech kutilmaganda eng qimmatli, eng zarur, planidan
ortiq turadigan narsasidan,yagona ko’makchisidan
ayrilgan va falokatning butun fazilati,alamli oqibatini
hali oxirigacha anglab yetmagan odamning holati,bu
yerda juda aniq va tabiiy ochilgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |