Microsoft Word yukduzlar mangu yonadi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
21
Бўри полвон тўхтади. Иштонини тиззасигача липпа урди. Кўкракларини очди. Ёвуз ният 
қилди: 
"Қизбетни бирдан қўл чилга оламан". 
У важоҳат билан Насим полвонга қараб юрди. 
Насим полвон важоҳатида ундан кам бўлмади... 
Бу, Бўри полвон ўз ниятини амалга ошириш учун бўлган иштиёқини янада зўрайтирди. 
"Баковул сезиб қолиб қичқирса-да, барибир қўл чил қиламан! Ўзимни эшитмасликка 
оламан". 
Шундай қилиб, тағин бир неча дақиқадан кейин Насим полвон қўли ё чиқади, ё синади! 
Бўри полвон ўйнаб-ўйнаб, узил-кесил ҳамлага ўтди. Қўл узатиб олға талпинди. 
Насим полвон чаққонлик билан ўзини орқага олди. 
Худди шу дақиқада кўзлар учрашиб қолди! 
Бўри полвонга ўша қоп-қора кўзлар тик-тик боқди. 
Ўша маъносиз кўзлар, ўша без кўзлар Бўри полвон учун қанчалик жирканчли бўлса, 
шунчалик қадрдонда эди! 
Қадрдон кўзлар Бўри полвон қалбида кўпириб-тошаётган қаҳрни сўндириб юборди. 
Бўри полвон беихтиёр бўшашди. Қўлларини туширди. 
— Ҳақини беринглар, у зўр экан! — деди-да, даврадан чиқди-кетди. 
Давра пичир-пичир қилди. 
— Бўри полвоннинг бир жойида оғриқ турди, — деди. 
— Бўри полвон қўрқди...— деди. 
"Бўри ошна, ёмон бўлди, жуда ёмон бўлди. Бошингга ёмон кунлар солдим. Мен буни 
олишда кўзларингдан билдим. 
Кўзларинг тўла дард бўлди, кўзларинг тўла ўпка-гина бўлди. 
Ошна, сен мени юрувсиз қилдинг! Бундай зўр бўлгандан кўра ўлганим яхши эди! Одам деб 
дардингни менга айтдинг-а! Ошна, сенга раҳмим келади... 
Момоқиз менгада ёққани чин. Лекин мен барибир Момоқизни деб сенчалик қайғурмайман, 
дард чекмайман. 
Ошна, менга бир оғиз, ақалли бир оғиз қаттиқ гапирмадинг. Менинг кимлигимни билсанг-
да, юзимга айтиб солмадинг. 
Момоқизгада айтмадинг! 
Ошна, буни биров эшитмасин. Эшитгилиги йўқ... 
Мен ўзим бор гапни Момоқизга айтаман. Майли, мени лаънатласин, мендан нафратлансин. 
Сен қиёматли ошнам бўлмаганингда ҳам сендай одам учун шундай қилардим. 
Ошна, Момоқизнинг олдига бор. Кўнглингни тўқ қил: Момоқиз олдида юзинг ёруғ. 
Ошна, мени фақат бир нима қийнайди: энди, иккалангнинг юзларингга қандай карайман? 
Энди, мендан бир умр юз ўгириб кетарсизлар? 
Йўқ, ошна, мен сендан айрилиб қолгим келмайди. Бўлмаса, нима қилайин? Билмайман, 
ошна, билмайман..." 
Бўри полвон Насимдан шу гапларни умид қилди! 
"Насим ўрнида мен бўлсам, шундай қилардим, — ўйлади Бўри полвон. — Келиб, шундай 
дердим".