A. A. Abduazizov tilshunoslik nazariyasiga

o'zgaruvchan  hisoblanadi:  bilan  —  ila-la  kabi.  Tillardagi
 
“oyoq”,  “suv”,  “ikki”,  “quyosh”,  “bermoq”,  “yemoq”  so'zla­
rining  o'zagi 
juda  ustivor,  aksincha,  “yaxshi”,  “yomon”,
 
“gapirmoq”,  “yashin”  so'zlarining  o'zagi  —  ancha  o'zgaruv­
chan.  Bunday  farqlanish  bu 
so'zlam ing 
ko'p  qo'llanishi  yoki
 
zaruriy  tushunchalar  ekani  bilan  izohlanmaydi.
Insonning  his-hayajoni  so'zlaming  ifoda  kuchini  belgilaydi.
 
Tilda ko'p qo'llanuvchi  “yaxshi” va  “yomon”  so'zlarining nous-
 
tuvorligi bunga misoldir.  Ba’zan semantic jihatdan yaqin bo'lgan
 
so'zlar  ham  turlicha  qo'llanadi.  Masalan,  “o'ng”  so'zi  “chap”
 
so'ziga  qaraganda  ustuvorroq,  chunki  “chap”  so'zi  yomon
 
hodisa va  odatlar bilan  bog'liq.  Bu  so'zlaming  ma’nolari  aslida