Фаоллик бола тараққиётининг манбаи эканлиги

i

 orkaligina xal kilinishi mumkin. Buni shu bilan izoxlab berish mumkin:  

Birinchidan

  bolaning  o‘yin  faoliyati  kandaydir  moddiy  maxsulot  ishlab 

chikarishga  karatilgan  faoliyat  emas,  chunki  bolalarni  o‘yinga  undovchi  sabab 

o‘yindan  kelib  chikadigan  natija  bilan  emas  balki  shu  o‘yin  jarayonidagi  turli 

xarakatlarning mazmuni bilan boglikdir. Bolalarni o‘yinga undovchi sabab (motiv) 

ham  o‘yindan  kelib  chiqadigan  natijaga  emas,(o‘yindan  ko‘pincha  xech  qanday 

natija  kelib  ham  chiqmaydi),  balki  shu  o‘yin  prosessidagi  turli  xarakterlarga 

bog‘liqdir. 

     

Ikkinchidan 

esa bolalar o‘yin jarayonida uz ixtiyorlaridagi narsalarni ularni 

kiziktirgan,  ammo  kattalargagina  mansub  bulgan  narsalarga  aylantirib  (cho‘pni  ot 

qilib, stulchani avtomashina qilib) kuchlari etgancha erkin faoliyatda bo‘laveradilar.   

SHunday  qilib,  bolalar  atroflaridagi  kattalar  uchungina  mansub  bo‘lgan,  xali 

o‘zlarining  kuchlari  ham, aqllari  ham  etmaydigan  juda  ko‘p  narsalarni  faqat  o‘yin 

faoliyati  orqali  o‘zlashtiradilar.  O‘yin  orqali  ular  voqelikdagi  narsa  va  hodisalarni 

biladilar.   

   

O‘yinning  bolalar  psixik  tarakkiyotidagi  kudratli  roli  mashxur  pedagog  va 

psixologlardan  tashkari  mutafakkir  yozuvchilarni  xam  dikkat  e’tiborini  jalb  etgan. 

Masalan rus yozuvchilaridan biri M.Gor

ьkiy bolalar o‘yin va uning moxiyati xakida 

shunday degan  edi.