Педагогик атамалар луғати

Аниқлаштириш методи – умумий назариядан айрим қўллашларга ўтиш ёки 
мавҳумликдан аниқ кўп хилликка ўтиш; аниқлаштириш натижаларини белгили 
расмийлаштириш (мисол, масала, чизма, модель, алгоритм, ҳисобот, иншо в ҳ.к.) 
лар мажмуи. 
Аниқлик – педагогик тушунча ва ҳодисаларнинг тўғри, объектив ифодаси. 
Анкета – педагогик тадқиқот методи бўлиб, тегишли маълумот олиш, тўплаш 
учун белгиланган сўроқ варақаси. 
Аннотация – китоб, қўлланма ва шу кабиларнинг аҳамияти, мазмуни ҳақида 
қисқача маълумот. 
Анология – ўхшаш- парадигма. 
Антик педагогика – (лот. antiquus — ибтидоий, қадимги; юнон. paidagogit — 
қараб туриш, кўз-қулоҳ бўлиб туриш) — педагогика фанининг эрамиздан аввалги 

---

- 7 - 
7 
VII-V асрларидаги қадимги Греция, Рим, қадимги Хитой ва Ҳиндистон таълим-
тарбия ҳақидаги таълимотларни ўрганувчи бўлими. 
Антропологик педагогик технологиялар – бола шахсига ниҳоятда катта 
аҳамият берилиши билан фарқланадиган технологиялар, қолаверса эҳтиёжлари 
етакчилик қилади. 
Антропология – 1) одамнинг келиб чиқиши, эволюцияси, одамзод 
ирқларининг пайдо бўлиши, одамнинг тана тузилишидаги нормал фарқ – тафовут, 
ўзгарувчанлик ҳақидаги фан; 2) инсоннинг биологик табиатини ўрганувчи фан. 
Антропоцентризм – инсонни коинот маркази сифатида қаровчи фалсафий 
қараш бўлиб, гуманистик педагогика таянадиган асосий фалсафий категориялардан 
бири.
Анъана – узоқ замонлардан бери авлоддан-авлодга, оталардан болаларга ўтиб, 
давом этиб келган урф-одат, ахлоқ меъёрлари, қарашлар йиғиндиси. 
Анъанавий ўқув адабиётлар – билим олувчиларнинг ёши, психологик ва 
физиологик хусусиятлари, маълумотлар ҳажми, матн ўлчовлари, қоғоз сифати, 
муқова тури каби кўрсаткичларни инобатга олган ҳолда қоғозга чоп этиладиган 
манбалар.