Nonning hajmi va g’ovakligi kleykovina miqdoriga bog’liq bo’lib, u xamir
ichidagi; gazni ushlab turadi, natijada u yaxshi ko’pchiydi, nonning g’ovakligi
oshadi.
Aminokislota tarkibiga qarab dukkakli don ekinlarining tarkibidagi
oqsillar yuqori baholanadi. Biologik ko’rsatkichlariga ko’ra sholi, javdar, suli,
bug’doy, arpa tarkibidagi oqsillar makkajo’xorn hamda tariq tarkibidagi
oqsillarga nisbatan ustunlik qiladi. Masalan, bug’doy tarkibidagi oksillar
xamir tayyorlanganda yaxshi cho’ziluvchan bo’lib, tayyorlangan mahsulot
sifatiga ijobiy ta’sir etadi.
Uglevodlar. Boshoqli don hamda dukkakli donlarning tarkibidagi
uglevodlarnnng asosiy qismini polisaxaridlar, shulardan ko’p qismini kraxmal
tashkil etadi.
Moyli donlarning tarkibida boshqa donlarga nisbatan uglevod shu bilan
birga kraxmal mikdori birmuncha kam bo’ladi. To’liq pishib yetilgan hamda
yaxshi saqlangan don tarkibida barcha shakarlar (mono- va disaxaridlar)
miqdori 2 — 7% atrofida bo’lishi lozim. Pishmagan don tarkibida yoki
saqlash davrida qizigan hamda ko’kargan donlarda shakar miqdori oshadi. Bu
esa donning un hamda non tayyorlashdagi sifat ko’rsatkichlarshshng
pasayishiga olib keladi.
Don tarkibidagi kletchatka hamda gemisellyuloza miqdori donning
anatomik tuzilishiga hamda pishish darajasiga qarab juda o’zgaruvchan
bo’ladi. Don tarkibidagi uglevod miqdori va turlari faqatgina donning sifat
ko’rsatkichlarini, ya’ni qanday maqsadlarda foydalanish samarali ekanligini
bildiribgina qolmasdan balki uni qayta ishlash jarayonida ham muhim
ahamiyatga egadir.
Бажарди
Рахбар
Сулаймонов И.
Абулқосимов
ЖЖДЖШ
Lipidlar . Don tarkibidagi yuqori energiyali jamg’arma moddalar
lipidlar (asosiy qismini yog’lar tashkil etadi) don massasini saqlash davrida
nafas olish jarayonini o’tashida sarflanadi.
O’simlik moyi asosan 3 guruhga bo’linadi: 1) quriydigan; 2) yarnm
quriydigan; 3) qurimaydigan.
Birinchi guruhga kiradigan o’simlik moyidan asosan alif hamda lak
tayyorlashda foydalaniladi. Chunki bu moylar surtilganda chidamli yupqa
plyonka holida uzoq muddat saqlanish xususiyatiga egadir. Bu moylar asosan
zig’ir, kanop hamda lyallemansiya kabi o’simlik donlaridan olinadi.
Ikkinchi guruhga kiradigan moylarni chigitdan, kungaboqardan olish
mumkin. Soya, makkajo’xori, bug’doy, javdar tarkibida ham kam miqdorda
bo’lsada shu guruhga taalluqli bo’lgan yarim quriydigan moylar bor.
Uchinchi guruhga kiradigan o’simlik moylariga kunjut, pana-chakchak
moylari kiradi. Har qaysi guruhga kiradigan moylar fizikaviy hamda ximiyaviy
ko’rsatkichlariga ko’ra bir-biridan farqlanadi (qattiqligi, quyilish harorati
kislota hamda yod ko’rsatkichlari va b.).
Mineral moddalar. Don tarkibidagi miniral yoki kul moddalar
miqdorining o’zaro nisbatini donni 600—900°S haroratgacha kuydirib
maydalab aniqlash mumkin. Don tarkibida fosfor, kaliy, magniy, kalsiy,
natriy, temir, xlor va boshqa moddalar bo’ladi. Juda kam miqdorda marganes,
shshel, kobalt va boshqa moddalar uchraydi. Bu elementlar turli organik
birikmalar tarkibiga kiradi.
Бажарди
Рахбар
Сулаймонов И.
Абулқосимов
ЖЖДЖШ