Mavzu: tabiatshunoslikni o’qitish metodikasi pedagogik fan sifatida

ABU  ALI  IBN  SINO.  Buyuk  olim  Abu  Ali  ibn  Sino  (980-1037)  ham 
Beraniy kabi tabiiyot fanining turli sohalarida ijod qilgan. 
Olim  odamdagi  ba'zi  kasalliklar  (chechak,  vabo,  sil)  ko’zga  ko’rinmas 
organizmlar  orqali  paydo  bo’lishini  e'tirof  etadi.  Inson  salomatligini  yaxshilashda 
to’g’ri  ovqatlanish,  tana  a'zolarini  chiniqtirish  muhim  ahamiyatga  ega  ekanligini 
aytadi.  Uning  fikricha,  Yer  asta-sekin  o’zgaradi,  dengiz  va  daryolar  vaqti  kelib  o’z 
o’rnini  quruqlikka  bo’shatadi.  Shu  tufayli  ko’pgina  kishilar  suvda  yashaydigan 
hayvonlarni,  chunonchi,  chig’anoq  qoldiqlarini  quruqlikda  uchratadilar.  Ibn  Sino 
o’simlik,  hayvon  va  odamda  o’xshashliklar  mavjudligi,  ularning  oziqlanishi, 
ko’payishi, o’sishi haqida to’xtalib o’tadi. 
Shunday qilib, O’rta Osiyoda tabiat fanlarining rivojlanishida buyuk qomusiy 
olimlarning  bajargan  ishlari  va  bizgacha  yetib  kelgan  asarlari  tabiiyot  tarixini 
o’rganishda beqiyos ahamiyat kasb etadi.