Microsoft Word ulugbek hamdam muvozanat ziyouz com doc

 
77 
Аламзадалик секин-аста чекилиб, ўрнини нафрат туйғуси эгаллаб 
олаётганди. Ҳа, бошқа чора қолмаганди, Юсуф нима биландир 
ҳаётини иҳоталаши, воқеликнинг кетма-кет тушаётган зарбасидан 
ўзини ҳимоя этиши зарур эди. Инчунун, нафрат аламзадалик 
босқичидан бир поғона юқори турарди... У аввало, даврнинг, атроф-
муҳитнинг таъсирига берилиб, аламзадалик ҳолига тушгани учун 
ўзидан нафрат қиларди. Ахир, шунча илму урфонига қарамай, замон 
бир айланиб келганида унинг бошқалардан деярли фарқи қолмади. 
Иккиланишлардан ўзини сақлай олмади... Ахир, у буларнинг 
барчасидан баландда қолмоғи шарт эди ўзининг наздида. Лекин 
бўлмади, у — мағлуб!.. Айни дамда Юсуф бағридаги ўткир 
ханжардек кескир нафрат ўзгаларга ҳам йўналтирилган бўлиб, 
унингча, бунинг сабаби замона чилдирмасига ўйнаб, минг хил тусда 
товланар экан, одамлар бундан изтироб чекишмаётган эди. Ҳа-ҳа, 
бошқалар қиёфасини ўзгартиришар экан, ҳатто унингчалик ҳам 
маънавий қийноқларга дуч келишмаётганди. Ахир, бундай 
изтироблар акаси Амирни ақлдан оздирмадими, ўзини эса мислсиз 
синовларга мубтало қилмадими?.. Лекин ўзгалар-чи? Юсуф ўзи 
билган одамларнинг ҳеч бирида бунақа руҳий эзилишни кўрмади. 
Уларнинг гўё ўзаги йўқ, шамол қаёққа эсса, ўша ёққа суяксиз тилдек 
эгилиб кетишаётганди. Манфаатига уйғун келса, иблис билан 
шартнома тузиб, келмаса, ҳатто пайғамбардан воз кечаётганди 
одамлар... қадрдон деб юргани йигирма йиллик дўсти бугун вазият 
ўзгариши билан кўзига қараб туриб ёлғон гапираётганди. Юсуф ундан 
ёлғон ишлатаётгани учун эмас, балки алдаётиб қизармагани учун 
нафратланаётганди. Чунки инсон ёлғон гапиргани учун ичкарида 
изтироб чекмаяптими, демак, аллақачон ёлғонга кўниккан, уни қабул 
қилган бўлди... Гарчанд у бу даражадаги кучли ҳис — Нафрат билан 
узоқ вақт яшай олмаслигини, яқин келажакда унинг ўзга моҳиятга 
ўтиши муқаррарлигини билса-да, айни пайтда унинг борлигидан 
миннатдорлик сезарди қалбида. Нафрат — ҳимоя қобиғи эканлигидан 

---

Улуғбек Ҳамдам. Мувозанат (роман) 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
187
ташқари, уни аламзадалик каби умумнинг дардидан фориғ этаётганди. 
У нафратланаётгани оломондан ҳеч қурса шу йўсин ўзини ажратиб 
олаётганидан кўнглининг чуқур бир жойида аллақандай мамнунлик, 
қониқиш ҳиссини туярди...