10.2. Markaziy Osiyo xalqlari poyabzallari konstruksiyasining
rivojlanish tarixi
o‗rta Osiyo xalqlari poyabzallarining tuzilishi (konstruksiyasi) bir xil, qadim
zamonlardan beri saqlab qolgan mahsi, kovush, etiklar (29-rasm) bo‗lib, ular hozirgi
davrda ham o‗z ahamiyatini yo‗qotgani yo‗q.
29-rasm. Markaziy Osiyo xalqining poyabzallari
52
Yeng qadimiy va sodda qiyofadagi poyabzal choriq — cho‗ponlar hamda
kambag‗al xalqning oyoq kiyimi bo‗lib, bir parcha xom terini bir tomonidan tikib,
teshikchalar qilib undan tasma o‗tkazib yoki jun arqon yordamida bog‗lab yurishgan.
Boylar esa o‗zlariga alohida, yaxshi oshlangan teridan, to‗q qizil va boshqa
ranglarda, bezak choklarga boy, naqshli choriqlarni eng malakali etikd o‗zlarga
tiktirib kiyishar edi. Keyinchalik paydo bo‗lgan kavushlarni erkaklar ham, ayollar
ham yozda yalangoyoqqa, qishda esa paypoq bilan kiyishar edi. Kavushlarni
kavushchilar to‗q jigarrang qalin charmdan tikishgan. Kavushning betligi oyoq
panjasining kaft va barmoq qismini to‗la berkitib kalla dastakli yoki dastaksiz bo‗lib,
oyoq panjasining tovon qismini berkitmas edi. Kavushning poshnasi tagligi bilan
52
Haydarov O.A. Poyabzal va charm-attorlik buyumlarni modellashtirish asoslari: o‗quv qo‗ll. -T.: Sharq, 2010, 12-b.
139
bitta bo‗lib, poshna qismiga bir nechta charm bo‗lak-larini qo‗yib, mix-cho‗p yoki
mix yordamida biriktirib qo‗yilar edi.
Qishda, boy-badavlat odamlar Xiva bulg‗ori charmidan qilingan uzun etiklarni
kiyishar edi. Bu etiklarni Xiva etikd o‗zlari tikishib, bular Xiva etigi deb atalardi. Bu
etiklarning qo‗nji ikki bo‗lakdan iborat bo‗lib, old tomoni tizzadan yuqorida, orqa
tomoni kaltaroq bo‗lgan (29-rasmga qarang). Boshlig‗i esa yaxlit, tag charmi yassi,
past yig‗ma poshnali, tumshuq qismi yuqoriga ko‗tarilgan bo‗lgan. Bunday etiklarni
o‗zbeklar va qoraqalpoqlar kiyishgan.
Barcha Markaziy Osiyo xalqlari, turkmanlar, o‗zbeklar, tojiklar, qoraqalpoqlar
va tog‗lik xalqlar mahsi kiyishgan. Mahsi ag‗darma etiklarning bir turi bo‗lib, tagligi
yumshoq charmdan qilingan. Mahsilarningo‗sha davrdagi konstruksiyasi hozir ham
saqlanib qolgan. Mahsini qadim-qadimdan qishda kalish bilan, yozda kavush bilan
kiyishgan.
Ayollarning mahsilari kundalik (bachkana) va ko‗chalik mahsilarga bo‗linib,
kelinlar kiyadigan mahsi qizil, gul solingan bo‗lgan. Oddiy kundalik mahsilar sariq
rangda, tekis qo‗y terisidan, ayrim hollarda jigar rangda ishlab chiqarilgan.
Qo‗njining orqa tomonidan, ayrim hollarda, oldidan ham tikishgan. Qo‗njni
ko‗pincha gulchin bilan birga bir bo‗lak charmdan bichishgan. Tag charmini ham
xuddi shu yumshoq qizil yoki jigarrang charmdan chok yordamida tikishgan.
Qo‗nj bilan betlikni tikayotganda bir parcha yashil rangdagi charm, sag‗ri
qo‗yishar edi. Sag‗ri bu ot terisining sag‗ri qismidan, oshlangan yashil rangdagi
charm bo‗lib, mahsining ko‗p yediriladigan tovon qismiga rangli iplar yordamida
tikilar, buning natijasidao‗sha yer mustahkamligi ortar edi.
XX asrning boshlaridayoq boy-badavlat shahar va qishloqlar aholisi kelinlar
uchun maxsus gulli mahsilar tikishar va bu mahsilarga turli rangdagi charmlarni tilla
suvi yuritilgan iplar bilan tikib, bezashar va maxsus kavushlar bilan kiyishga
mo‗ljallashar edi.
Kambag‗al ayollarning kavushi erkaklarning kavushigao‗xshash bo‗lardi.
Ko‗pincha qo‗pol qo‗y terisidan, qora rangda tayyorlanar edi. Tagligi qalin charmdan
140
bo‗lib, kavushning tumshuq qismi uchli, dastagi past, poshnasi to‗g‗ri yog‗ochdan
yoki bir necha charm bo‗laklaridan iborat bo‗lgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |