Microsoft Word nurul yaqin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
164
PAYG’AMBAR ALAYHIS-SALOMNING MO’JIZALARI 
 
Payg‘ambar alayhis-salomning yuqorida bayon etilgan ulug‘ ishlari, go‘zal siyratlari 
(tarjimai hollari, turmush tarzlari hamda bosib o‘tgan yo‘llari), beqiyos ilmlarni, 
favqulodda aql-zakovatlari, xushmuomalaliklari, rostgo‘yliklari hamda yuksak 
kamolotlariyu betakror fazilatlari haqida mulohaza yuritgan odam u kishining chin 
payg‘ambarligiga, da’vatlarining to‘g‘riligiga zarracha shubha qilmaydi. Shunday 
mulohazakor kishilar favqulodda mo‘jizalar talab qilmasdanoq musulmon bo‘lishgan. 
Shunday kishilardan bo‘lmish Abdulloh ibn Salom: "Payg‘ambar alayhis-salom Madinaga 
kelganda yuziga bir qaraboq yolg‘onchi emasligini bildim", deydi.  
Imom Muslim rivoyat qilishicha, Zimod ismli kishi payg‘ambar alayhis-salomning 
huzurlariga kelganda u zoti muborak: "Barcha hamdu sano Ollohga xos, Ollohni madh 
etamiz va Ollohdangina madad so‘raymiz, Olloh hidoyat etgan odamni yo‘ldan urish 
mumkin emas, Olloh adashtirgan odamni esa hidoyat qilib bo‘lmaydi. Guvohlik 
beramanki, yolg‘iz Ollohdan boshqa hech iloh yo‘q, uning sherigi ham yo‘qdir, 
Muhammad uning bandasi hamda elchisidir", deganlarida Zimod g‘oyat mutaaasir bo‘lib: 
"Shu gaplaringni yana bir takrorlagin. Aytganlaring ayni muddao bo‘ldi, qo‘lingni ber, 
men bay’at qilaman", degan.  
Rasululloh Ummon podshosini dinga da’vat etganlarida hukmdor: "Xudo haqqi, meni 
umumiy payg‘ambarga ergashishga undagan narsa, u odamlarni boshlagan yaxshi 
ishlarga avvalo o‘zi amal qilishi, ularni qaytargan yomon ishlardan oldin o‘zi tiyilishi 
bo‘ldi. U g‘alaba qozonsa, ortiqcha quvonib ketmaydi, mag‘lubiyatga uchrasa 
umidsizlikka tushmaydi. Va’dasiga vafodor, hamisha so‘zining ustidan chiqadi, men 
uning payg‘ambarligiga shohidman", degan. 
Olloh taolo Islomning haq din ekanini isbotlash uchun payg‘ambar alayhis-salomni 
juda ko‘p mo‘jizalarga muyassar etgan. Sarvari olam barcha payg‘ambarlar orasida 
mo‘jizalari ko‘p, dalil-isbotlari kundek ravshan zotdirlar. Sizni xursand qilish va 
e’tiqodingizni musahkamlash uchun ko‘pgina sahobalar rivoyat qilishgan va muhaddislar 
sahih kitoblarida bayon etgan ayrim mo‘jizalarni bayon etamiz. Gapimizni bu 
mo‘jizalarning eng oydini va buyugi bo‘lmish Qur’oni Karimdan boshlaymiz. 
Qur’onning o‘zida hayratomuz mo‘jizalar ko‘p. Biz shartli ravishda ularni to‘rt 
turkumga ajratamiz: 
Birinchisi: Qur’oni Karim mundarijasining boyligi, so‘zlarning sermazmunligi, 
fasohatliligi, g‘oyat ixchamligi, arablardagi so‘z o‘yinidan ustun turishidir. Arablarda so‘z 
san’ati taraqqiy etgan bo‘lib, ularning tili boshqa xalqlarnikiga nisbatan ilmu hikmatlarga 
boy, kishini hayronu lol qoldiradigan darajada o‘tkir va lo‘nda edi. Ollohning bu 
marhamati arablarning tabiatiga singib ketgan edi. Ularning odamdagi nutqi ham 
san’atkorona bir ruh bilan sug‘orilgan bo‘lib, so‘z orqali ko‘zlagan maqsadlariga erishar, 
mushkul ahvolga tushganda ham, jang maydonlarida raqib bilan yuzma-yuz kelganda 
ham so‘z mahoratini ishga solishar, aslo behuda gap gapirishmasdi; birovlarni 
maqtashsa ham, hajv qilishsa ham, do‘stlik izhor etishsa yoki koyishsa, baribir, aytilgan 
so‘z sehrdek ta’sir kuchiga ega bo‘lardi; so‘z durdonalarini marjondek terib, aqllarni lol 
etishar, qiyinchiliklarni bemalol yengishar, kin-adovatlarni aritib yuborishar yoki 
aksincha battar kuchaytirishar, qo‘rqoqlarni botir, nomi chiqmaganlarni olamga 
tanitishar, taniqli kimsalarni tuproqqa teng qilishardi. Sahroyi arablarning tili sof, lo‘nda, 
keskin, tantanavor bo‘lib, ular o‘ta samimiy va jozibali so‘zlashar edilar. 
Qisqa va chiroyli gapiruvchi shaharliklar ortiqcha takallufni bilmaydigan yengiltabiat 
edi. Xoh sahroyi bo‘lsin, xoh shaharlik, baribir, arablarning tili boy va jarangdor edi. Ular 
o‘z maqsadini juda ravshan bayon etishardi; tilning turli uslub va usullarini yaxshi 

---

Nurul yaqin. Muhammad Xuzariy