E
α
= J
α
· cos
3
α / r
2
(cosθ ± d / H · sinθ)
bunda, J
α
– yorug’lik kuchi, lm;
α - nurning hisob nuqtasiga nisbatan og’ish burchagi, grad;
r - manbadan nuqtagacha bo`lgan masofa;
H - nur manbaining poldan balandligi; θ - nuqta o`rnashgan tekislikni pol sathiga
nisbatan og’ish burchagi, grad;
d – nurning gorizontal soyasi, m;
YOrug’lik oqimi usulida hisoblashda, yuzani yoritish uchun zarur bulgan yoritgichlar
soni quyidagicha aniqlanadi.
N = E
m
· K
3
· S · Z / η · F
l
bunda, E
m
– yoritilganlik me`yori, lk;
K
3
– zaxira koeff (1,3-1,5);
S – yoritilajak yuza, m
2
;
Z – yorug’likni notekislik koeff (1,1-1,15);
η – yoritilgichlarni foydalanish koeffitsienti.
Bu erda, a va b – binoning buyi va eni, m.
h - yoritgichning yoritilayotgan yuzadan balandligi, m
Do'stlaringiz bilan baham: |