Abu ali ibn sino nomidagi buxoro davlat tibbiyot instituti ichki kasalliklar propedevtikasi kafedrasi "tasdiqlayman"

6.Shifokor uchun suxbat olib borish qoidalari: 

 
Gapingizni o‘ylab gapiring; 

 
Pauzalarni ushlang; 

 
Bemorga o‘z tuyg‘ularni bildirishga imkoniyat bering; 

 
Qo‘llab quvvatlang; 

 
O‘z qiziqishingizni bildiring; 

 
O‘z muloxazalaringizni bildiring; 

 
Kasalga sizni to‘g‘rilashga imkon bering; 

 
Umumlashtiring va xulosa chiqaring; 

 
Kasal nimalarni xis qilayotganini tushinishga xarakat qiling; 

 
Kasalning fikrlarini xurmat qiling; 
7. Konsultasiya o’tkazilish xolatlari. 

 
Krizisli xayotiy xolat; 

 
Yaqin odamni yoqotish; 

 
Davosi yo‘q  kasallik, simptomatik davolash; 

 
Yomon oilaviy sharoit; 

 
Uzoq davom etayotgan og‘riq; 

 
Xavotir; 

---


 
Depressiya; 

 
Bolalarda aqil zaifligi; 

 
Bepushtlik; 

 
Xar qanday kasallik, ayniqsa og‘ir kasallik; 

 
Jinsiy zo‘rlash; 

 
Oiladagi konfliktli xolat;  
Kommunikasiya - shifokor ishining asosidir. Insonni tushunish va u bilan muloqot 
qilish  uchun  xurmat  va  e'tibor  talab  qilinadi.  Kommunikasiya  -  bu  muloqot  demakdir. 
Barcha  odamlar  jumladan  bemor  va  tibbiyot  xodimlari  bir-biri  bilan  muloqot  orqali 
munosabatda  bo‘ladilar,  aloqa  qiladilar.  Kommunikasiya  tushunchasi  va  unga  to‘g‘ri 
yondoshish  shifokor  uchun  katta  axamiyatga  ega.  Shifokor  bemorlar  bilan  suxbatida 
o‘zining  kommunikasiya  borasidagi  ko‘nikmalarini  tadbiq  qilishi  va  doimo  o‘z  xatti-
xarakatlarini  taxlil  qilishi  lozim.  Agar  bemor  tushkunlikka  tushgan  bo‘lsa,  ruxiy  va 
jismoniy  qiyinchiliklarni  boshidan  kechirayotgan  bo‘lsa,  shifokor  bu  xolatda  o‘zining 
muloqot borasidagi bor maxoratini, bilim va ko‘nikmalarini ishga solmog‘i lozim. Ijobiy 
va iliq muloqot shifokor muvaffaqiyati, samarasi uchun muxim omildir. Ayniqsa pasientni 
shifoxonaga yotqizishda, uni boshqa bo‘limga o‘tkazishda, jarroxlik amaliyoti va boshqa 
og‘ir muolajalarga tayyorlashda to‘gri muloqotning axamiyati katta. Shifokor bemor bilan 
samimiy,  chin  ko‘ngildan,  uning  shaxsini  xurmat  qilib,  qo‘llab-quvvatlab,  aniq  va 
tushunarli  muloqat  o‘rnatishi  kerak.  Bemorda  muloqat  davrida  turli  extiyojlar  kelib 
chiqishi mumkin. Bunda ularga maslaxatlar berish, ko‘nglini ko‘tarish, tinchlantirish yoki 
u  bilan  ijtimoiy  aloqa  o‘rnatish  lozim,  bu  vaqtda  shifokorga  uning  tajribasi,  muloqat 
ko‘nikmalari va muommala vositasi katta axamiyat kasb etadi.