Microsoft Word ihyo ulimdan sung ziyouz com doc

«(U Kunda) barcha ummatni (daxshat va iztirobla) tiz cho‘kkan holda 

ko‘rursiz...» (Josiya, 28-oyat). 

Ba’zilar yuzlari bilan yiqiladi, osiy va zolimlar shovqin-suron solib bo‘kiradi, siddiqlar 

«nafsim, nafsim» deya o‘zlari bilan o‘zlari ovora bo‘ladi. 

Shu payt xaloyiqqa jahannamning ikkinchi o‘kirigi eshitiladi. Odamlarning qo‘rqinchi 

yanada oshib, quvvatdan qoladilar, «ana endi biz ketdik» deb o‘ylaydilar. So‘ngra 

jahannam uchinchi marta o‘kiradi, xaloyiq xadik to‘la nigoh bilan atrofga boqqancha 

jahannamga yuz tuban qulaydi. Zolimlarning qalblari qaynab, bo‘g‘ziga tiqiladi. Saodat 

ahli ham, shaqovat ahli ham bu dahshatlardan o‘zlarini yo‘qotib qo‘yadi. 

Shundan so‘ng Alloh taolo payg‘ambarlariga qarata: «Ne deb javob berasiz?» deydi. 

Hatto payg‘ambarlarga nisbatan qilinayotgan bu siyosatni ko‘rgan osiylarning qo‘rqinchi 

yanada ortadi. Ota bolasidan, aka ukasidan, er xotinidan qochadi. Har biri takdiri ne 

bo‘lishini bilmaydi, faqat kutadi, kutadi... 

Keyin ular bittama-bitta ushlanib, so‘roqqa tutiladi. Alloh taolo ularning ozu ko‘p, 

ochig‘u yashirin amallarini hisob-kitob qiladi. Ko‘zu quloq, ko‘lu oyoq, barcha a’zolari 

guvohlikka o‘tadi. 

Abu Hurayra roziyallohu anhu rivoyat qiladi: «Sahobalar: 

— Ey Allohning rasuli! Qiyomat kuni biz Parvardigo-rimizni ko‘ramizmi? deyishdi. 

— Havo ochiq, bulutsiz, qoq kunduz kuni quyoshni ko‘rishingizga biron narsa xalaqit 

beradimi? -so‘radi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ulardan. 

— Yo‘q, deyishdi sahobalar. 

— Oy to‘lishib, osmon charog‘on bo‘lgan kechada oyni ko‘rishingizga biron narsa 

---

Ihyou ulumid-din. O’limdan so’ng. Imom G’azzoliy