Terning sifati
Keyin Mahshar maydonida to‘plangan yetti falak va yetti yer mavjudoti: farishtalar,
jinlar, insonlar, shayton, vahshiy hayvonlaru yirtqich qushlardan iborat xaloyiqni
tasavvur qil. Ularning ustiga yog‘ilayotgan quyosh nurining harorati borgan sari
ziyodalashyapti...
So‘ngra quyosh ularning boshi uzra ikki yoy miqdorida yaqinlashtiriladi, u yerda
butun olamlar Parvardigori soyasidan boshqa soya qolmaydi. Faqat muqarrab zotlargina
bu soya ostida bo‘ladilar.
Insonlar ikki guruhga ajraladilar: bir guruh, Arshning soyasida, boshqasi quyoshning
sindiruvchi harorati ostida. Eritib yuboruvchi bu kaynok harorat g‘am-anduhni
kuchaytiradi. Zich va tiqilinchdan oyoqlari chalkashib ketayogan xaloyiq bir-birini itaradi.
Butun olamlar Rabbi Alloh oldida bunday sharmandali holda bo‘lish ularni yanada
qattiqroq xijolatga soladi. Quyoshning olovli tafti, nafaslarning harorati, hayo va xavf
o‘tida qovrilayotgan qalbning kuydirishi va boshqa azoblar odamlarni qiynaydi, ularning
xar tukidan ter toshadi. Shu darajada toshadiki, yerlar suvga to‘ladi, badanlarga kadar
ko‘tarilib, xatto Allohning huzuridagi manzillargacha yetadi. Toshib chiqayotgan ter
kimnidir tizzasigacha, kimnidir bellarigacha, kimnidir qulog‘ining yumshog‘igacha
ko‘msa, yana kimnidir butkul g‘arq qiladi.
Ibn Umar Rasuli akramning shunday deganlarini rivoyat qiladi «Barcha odamlar
Parvardigori olam huzurida tik turib (hisob-kitob beradigan Qiyomat) Kunida ulardan
ba’zilari kulog‘ining yarmigacha terga g‘arq bo‘ladi» (muttafaqun alayh).
Abu Hurayra Payg‘ambar alayhissalomning shunday deganlarini aytadi: «Qiyomat
kuni odamlardan oqqan terlar yerga yetmish bo’ (quloch) singadi, ularning og‘izlari va
quloqlarigacha yetadi» (muttafaqun alayh).
Boshqa bir xadisda aytiladi: «Qirq sana ko‘zlarini osmonga tikkancha turadilar. G’am-
andux shiddatidan terlari og‘izlarigacha yetadi» (Ibn Mas’ud rivoyati).
Aqoba ibn Omir deydi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: «Qiyomat kuni
quyosh yerga yaqinlashadi, odamlar terga botadi. A’zoi badandan toshib chiqayotgan ter
kimningdir tovonigacha, kimnikidir boldirining yarmigacha, ba’zilarniki tizzagacha,
biroviniki belgacha, biri-niki og‘izgacha yetadi,- deb og‘izga ishora qildilar. — Yana
birlaridan oqqan ter (oyog‘idan to) boshigacha to‘la qoplab oladi» (Ahmad rivoyati).
Ey miskin! G’am-andux ichra terlarga g‘ark bo‘layotgan Maxshar ahliga boq. Ularning
ichida shunday deb bakirayotganlari ham bor: «Ey Rabbim, garchi jahannamga jo‘natib
bo‘lsada, meni bu andux va intizorlikdan qutqar!»
Bularning barchasi hali hisob-kitob qilinishidan, jazolar berilishidan oldin ro‘y beradi.
Ihyou ulumid-din. O’limdan so’ng. Imom G’azzoliy
Do'stlaringiz bilan baham: |