Global savdo mexanizmi.
Umumjahon savdo tashkiloti (UST) 1995 yilning 1-yanvarida tashkil topdi. UST
ko’p tomonlama savdo tizimlarining huquqiy va institutional asosidir. U muhim
shartnoma majburiyatlarni ta’minlaydi. Bu shartnoma majburiyatlari hukumatlarga
ichki qonunchilikni shakllantirish va amalga oshirishda, shuningdek tashqi savdoni
boshqarishni aniqlab beradi. UST 1947 yilda tashkil topgan va 1948 yilning 1-
yanvaridan kuchga kirgan Tariflar va savdo bo’yicha bosh kelishuv (GATT)ning
558
davomchisi hisoblanadi. UST kelishuvi xalqaro savdoning yangi qonuniyatlarini,
Urugvaydagi ko’p tomonlama muzoqaralar jarayonida erishilgan bitimlarni umumiy
idoraga jamlashni qamrab oladi. Bu qoidalar GATT doirasida 125 ta mamlakat
ishtirokida yetti yil davom etgan va 1993 yilning 15 dekabrida Urugvayda tugagan
ko’p tomonlama muzoqaralar natijasidir. Vazirlar 1994 yil aprelda Marokashdagi
majlisda Yakunlovchi aktni imzoladilar. 15 apreldagi «Marokko deklaratsiyasi»
Shuni tasdiqladiki, Urugvay raundi natijalari jahon iqtisodiyotini mustahkamlab,
savdo va kapital qo’yilmalarini, bandlikni liberallashtirib, butun jahonda tushumlarni
ko’payishga olib keladi. GATT-USTning qismi sifatida quyidagi asosiy qoidalarga
ega:
1.
Tariflar orqali milliy iqtisodiyotni himoyalash. GATT erkin savdo bilan
shug’ullansa ham USTga a’zo mamlakatlari o’zlarining milliy sanoatini tashqi
raqobatdan himoya qilish huquqiga egaligini tan oladi. Biroq, GATT mamlakatlardan
tariflar orqali himoya qilishni talab etadi. Bu tamoyilni amalda bajarilishini
ta’minlash uchun GATT qonun - qoidalariga ko’ra bir necha istisnolar bo’yicha
miqdoriy cheklovlardan foydalanish man etildi.
2.
«Tariflarni aloqalash». Davlatlar ko’p tomonli savdo kelishuvlari orqali
milliy sanoatni qo’llab-quvvatlashni kamaytirishi, iloji bo’lsa, tariflarni kamaytirib,
boshqa savdo to’siqlarini olib tashlashi kerak. Tariflar ma’lum darajada kamayib
«aloqa»ga kirmoqda. Aloqaga kirishish shuni bildiradiki, aniq bir mahsulotni
munosabatga kirishishdagi tarif darajasi UST a’zosining majburiyatidir va asosiy
savdo sherigi bilan kompensatsiya haqidagi kelishuvsiz tarifni oshira olmaydi.
3.
«Eng qulay rejim» .GATT ning ushbu qonuni ajratmaslik prinsipi
hisoblanadi. Qonunda ta’kidlanishicha, eksportyor va importyor davlatlarga
o’zgartirilgan tarif va boshqa me’yorlar USTning a’zosi bo’lgan boshqa davlatlarga
ham kamsitishlarsiz qo’llanilishi kerak. Xech qanday davlat boshqasiga alohida
savdo foydasi yoki kamsituvchi choralar qo’ya olmaydi. Hamma bir xil darajada va
hamma savdo to’siqlarini tushirish maqsadidagi barcha choralardan foyda oladi.
4.
«Milliy rejim». Agar afzal ko’rilgan davlatlarda kamsitish man qilingan
bo’lsa, «Milliy rejim» qoidasida esa bozorga chiqarilgan tovarlar davlat ichida ishlab
chiqarilgan ekvivalent tovarlar bilan bir xil shart- sharoitda amalga oshirilishi kerak.
Umumjahon Savdo Tashkilotiga a’zo bo’lish jarayoni qiyin va uzoq vaqtni talab
qiladi. Birinchi bosqichda USTga qo’shilishni xohlovchi davlatlarning hukumat
boshliqlari USTda kuzatuvchilik huquqini beruvchi ariza beradi. Bunda hukumat
USTga yuboruvchi o’z memogapdumida mamlakatning savdo va iqtisodiy siyosatini
to’liq qamrab olgan aspektlarni taqdim etadi. Bu memogapdum qo’shilish
to’g’risidagi so’rovlarni to’liq o’rganish uchun asos bo’ladi. Shundan so’ng USTga
ariza beruvchi davlatlar bo’yicha ishchi guruh tuziladi. Ishchi guruh yigilishlarida
ariza bergan hukumat tovar va xizmatlar savdosiga nisbatan o’z huquq va
majburiyatlarini
aniqlab olishlari maqsadida qiziquvchi a’zo-mamlakatlar
hukumatlari bilan ikki va ko’p tomonlama muzokaralar olib boradi. Muzokaralar
natijasida USTga kirayotgan davlat tovarlar va xizmatlar savdosi bo’yicha bajarishi
lozim bo’lgan va o’zgartirilmaydigan aniq bir tariflar beradi. Ariza beruvchi
davlatning savdo rejimini o’rganish va bozorga kirishga imkon beruvchi muzokaralar
559
tuzish bilan ishchi guruh asosiy qo’shilish shartlarini ishlab chiqadi va yig’ilish
natijasiga ko’ra USTga kirayotgan davlat to’g’risida qaror tayyorlaydi va bu hujjatlar
bosh kengash yoki vazirlar konferensiyasida tasdiqlash uchun taqdim etiladi.
Qo’shilish to’g’risidagi qaror UST a’zolarining 2/3 qismi ovoz bergan taqdirda
imzolangan hisoblanadi. USTga a’zo bo’lgan davlat Urugvay raundi qamrab olgan
bitimlarni qabul qilishi va amalga oshirishi kerak bo’ladi.
Urugvay raundi yangi ko’p tomonlama savdo tizimi tashkil topishida muhim rol
o’ynaydi. 1994 yilning 15 aprelida Marokashda (Marokko) 125 ta a’zo-
mamlakatlarning vazirlari Urugvay raundi quyidagi tizimlardan tashkil topganligini
tasdiqlovchi bitimni imzoladilar.
Umumjahon Savdo Tashkiloti to’g’risida Marokash bitimi.
•
Tovarlar savdosi
•
Xizmatlar savdosi.
•
Xizmatlar savdosi. Xizmatlar savdosi bo’yicha bosh bitim (GATS)
•
Intellektual resurslar huquqi (IPRS). Intellektual resurslar savdosi bo’yicha
bitim o’z navbatida:
-
Chegaralangan ishtirokchilar soniga ega sektorial savdo bitimga.
-
Fuqaro aviatexnikasi bo’yicha bitimga.
-
Davlat xaridorlari to’g’risidagi bitimlarga bo’linadi.
2001
yilning noyabrida Doha shahrida (Qatar) USTning 4-vazirlar
konferensiyasi bo’ldi. Uning natijasida «Doha taraqqiyot tartibi» savdo
muzokaralarining yangi raundi bosqichi to’g’risida qaror qabul qilindi.
Konferensiyada dunyo savdo tizimining liberalizatsiyasi bo’yicha qo’yidagi asosiy
mavzular- xizmatlar, sanoat mollari savdosi tariflari, intellektual mulk huquqining
savdo tomonlari, qishloq xo’jaligida ichki qo’llab-quvvatlash va eksportga
subsidiyalar berish, «Singapur muammolari», savdo va investitsiya, raqobat borasida
siyosat, davlat xaridlarida tgapsparentlik, savdo hamkorligi, savdo va atrof-muhit
muammolari kabi mavzular ko’rib chiqildi. Bu muammolar bo’yicha turli qarashlar
konsepsiyasi bilan bog’liq bo’lgan jahonning 148 mamlakatni savdo vazirliklari 2003
yilning 10-14 sentyabrida Meksikaning Kankun shahrida bo’lib o’tgan USTning 5-
vazirlar konferensiyasi chog’ida savdo tizimini erkinlashtirish bilan bog’liq bo’lgan
yagona fikrga kela olmadilar.
Jahon amaliyotida tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solishni tarif va notarif
uslublari mavjud bo’lib, ularni qay me’yorda va qay ko’lamda qo’llanilishi har bir
davlatning tashqi iqtisodiy siyosati va tashqi iqtisodiy faoliyatidagi asosiy
yo’nalishlari bilan belgilanadi. UST talablariga ko’ra barcha tashqi savdo
operatsiyalari imkon qadar tariflar yordamida, ya’ni bojxona bojlari asosida tartibga
solishni maqsadga muvofiq.
UST tashkil etilgunga qadar GATT 1960-yillar oxirlarida notarif uslublarni
tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solishda qo’llanilishi «xalqaro savdoni erkin
oqimiga to’sqinlik qiluvchi, tarifdan o’zga barcha choralar»-deb e’tirof etgan. Ularni
turkumlash va tegishli guruhlarga ajratish bo’yicha hozirgi kungacha xalqaro
miqyosda kelishilgan va tasdiqlangan umumiy bir qoida yo’q. Shu tufayli tashqi
560
savdoni davlat tomonidan notarif uslublar asosida tartibga solishda xalqaro
(universal) me’yoriy hujjat mavjud emas.
UST, xalqaro savdo palatasi, BMTning savdo va rivojlanish bo’yicha
Konferensiyasi, Jahon taraqqiyot va tiklanish banki, AQSh tarif komissiyasi hamda
turli olimlarning notarif uslublarini turkumlashga o’zgacha yondashuvlari mavjud.
BMTni savdo va rivojlanish konferensiyasi tashqi savdodagi notarif uslublarni
(notarif cheklovlarni) quyidagi turkumlarga bo’ladi va u umuman olganda USTning
turkumlashiga mos keladi:
a) paratarif uslublar
b) narxlarni nazorat etish choralari
c) moliyaviy choralar
Paratarif uslublar o’z mazmuniga ko’ra tegishli davlat hududida xorijiy
tovarlarni kiritish chog’idan bojxona bojlaridan tashqari mavjud bo’lgan barcha
to’lovlar, soliqlar, aksizlardan tarkib topgan bo’lib, bojxona yoki boshqa savdoni
nazorat etuvchi organlar tomonidan undiriladi. Bir ko’rishdan ular bojxona bojlari
singari qo’llanilsada, iqtisodiy mazmuniga ko’ra notarif uslublar sanaladi. Masalan,
qo’shimcha qiymat solig’i (QQS), aksizlar, bojxona undiruvlari, ichki soliqlar,
maxsus maqsadli to’lovlar. Ular ichida QQS, aksizlar juda keng qo’llanilsada, ayrim
davlatlarda esa o’zgacha tarzdagi to’lovlar, soliqlar tarzida belgilangan.
Masalan, Avstriyada «Eksportni rivojlantirish fondiga yig’im», Daniyada «Atrof
muhit himoyasi uchun yig’im», Shvetsiyada «O’simliklarni himoyalash uchun soliq»,
Finlandiyada «Chiqindilarga kurash uchun yig’im» va boshqa shu kabi yig’im va
soliqlar shular jumlasidandir. Umuman olganda paratarif uslublar tegishli
mamlakatning yalpi bojxona rejimiga bilvosita ta’sir o’tkazadi.
Narxni nazorat etish choralari-import qilinayotgan tovarlar narxini sun’iy
kamaytirishiga yoki eksporter davlatdagi eksport subsidiyalariga qarshi belgilangan
barcha turdagi chora tadbirlarni o’z ichiga oladi. Bu holat ko’pgina importyor
davlatlarga jahon eksport narxlaridan past narxlarda tovarlar kiritilishida uchraydi va
antidemping to’lovlari (poshlinalarni) qo’llanilishini keltirib chiqaradi.
GATTning 1994 yillarda qabul qilingan VI-moddasiga (odatda u «Antidemping
Kodeksi» deb ataladi) ko’ra, dastlab demping holatini (faktini) aniqlash uslubi orqali
antidemping to’lovlari (poshlinalarni) qo’llash yuridik jihatdan asoslanishi lozim.
Shundan so’ng, antidemping to’lovlarni (poshlinalarni) qo’llash uchun tegishli
tekshiruvlar o’tkaziladi va u haqiqatda importyor davlatning tegishli tarmog’i uchun
moddiy zarar yetkazganligini aniqlash kerak.
Ko’plab davlatlar o’rtasidagi savdo-sotiq operatsiyalarida antidemping
tekshiruvlari tahlili shuni ko’rsatadiki, ko’pgina holatlarda «dempingdagi ayblov»
to’liq isbotlanmay qoladi. Lekin, ushbu tekshiruvlarni boshlanish jarayonining o’zi
davlatlar o’rtasidagi savdo-sotiq munosabatlariga, ayniqsa yirik eksportyor va
importyor tashkilotlar o’rtasiga sovuqchilik tushiradi.
Bundan tashqari, ko’p davlatlar eksportga ko’mak berish maqsadida
dotatsiyalar, soliq imtiyozlari, imtiyozli tariflar va boshqa turdagi moliyaviy vositalar
bilan protensionistik siyosati tadbirlarini amalga oshiradilar. «Yangi proteksionizm»
561
deb nom olgan ushbu choralarni qo’llash tartibi UST doirasida qabul qilingan
«Subsidiyalar va kompensatsion poshlinalar to’g’risidagi Bitim»da o’z aksini topgan.
Moliyaviy choralar- valyuta operatsiyalarini amalga oshirishning o’ziga xos
qoidalari tarzida tashqi savdo aloqalarida qo’llaniladi. (Masalan, tashqi savdo
operatsiyalaridan olingan valyuta tushumining bir qismini albatta sotish tartibi).
Miqdoriy nazorat choralari (kvotalash) tegishli mamlakatga muayyan tovarlarni
kiritish va chiqarishdagi miqdoriy chegaralarni qo’llanilishida o’z ifodasini topadi.
GATTning 1994 yilda qabul qilingan hujjatlarida miqdoriy choralarni
amaliyotda qo’llanilishidan voz kyechish-jahondagi tegishli iqtisodiy munosabatlarni
erkinlashtirish omili sifatida belgilangan bo’lsada, u yoki bu tovar bo’yicha miqdoriy
cheklovlarni qo’llashga ruxsat etilgan. Shu tufayli, ko’pgina davlatlar, mamlakatning
to’lov balansida muvozanatni saqlash, ichki bozordagi raqobatni ta’minlash
maqsadlarida miqdoriy cheklov (kvotalash) choralarini qo’llaydilar. Ko’p hollarda u
import qilinayotgan tovarning fizik miqdori bo’yicha cheklov, (xususan tonna, dona,
metr va h.k.) yoki tovarlar guruhi bo’yicha pul miqdoridagi cheklov (masalan, 5 mln.
AQSh dollari hajmida) belgilandi.
Avtomatik litsenziyalash choralari, tegishli tovarni mamlakatga kiritish va
chiqarishda
muayyan
hujjat-litsenziyaning
mavjud bo’lishini talab etadi.
Litsenziyalash kiritilishi bilan tovarlar savdosini monitoring qilish, kuzatish imkoni
vujudga keladi. Odatda litsenziyalashning avtomatik tarzda amalga oshirilishi
ko’pgina davlatlar tajribasida keng qo’llanildi. UST doirasida «Importni
litsenziyalash tadbirlari to’g’risidagi Bitim» (Importni litsenziyalash Kodeksi)
mavjud bo’lib, u import litsenziyalarini berishdagi rasmiyatchiliklarni soddalashtirish
va unifikatsiyalashtirishga qaratilgan.
Monopolistik choralar tarkibiga davlatning rivojlanish bosqichida ichki va tashqi
savdo tizimini davlat qo’lida saqlanishiga oid bo’lgan tashkiliy jarayonlar kiradi.
Tashqi savdoga davlat monopoliyasi u yoki bu tovar guruhiga yoki barcha tizimga
ham taaluqli bo’lishi mumkin. Bunda ushbu tadbirlar ma’naviy asoslar, sihat-
salomatlikni saqlash (masalan, alkogol va tamaki mahsulotlariga nisbatan), aholini
uzluksiz dori-darmon bilan ta’minlash, oziq-ovqat bo’yicha xavfsizlik (masalan, don
mahsulotlariga nisbatan), sanitariya-veterinariya nazoratini kuchaytirish maqsadlarida
(masalan, oziq-ovqat va go’sht mahsulotlariga nisbatan) qo’llanilishi mumkin.
GATTning 1994 yilgi Bosh Bitimining XVII- moddasi tashqi savdoda
monopolistik choralar qo’llanilishini nazarda tutadi va davlat savdo korxonalarining
unda faoliyat yuritishini man etmaydi. Lekin, ular o’z faoliyatida diskriminatsiyaga
yo’l qo’ymasliklari va tijorat prinsiplari asosida sifat va narx bo’yicha mutanosiblikni
ta’minlashlari zarurligi alohida ta’kidlab o’tilgan.
Texnik choralar yoki texnik baryerlar. Import qilayotgan mamlakat o’z milliy
standartlari asosida xavfsizlik va tovarlar sifatini nazorat etish maqsadida ushbu
notarif uslubdan foydalandilar. Ushbu turkumga cheklovlar muayyan bir standartlar
tarzida bo’lib, eksport qilinayotgan tovarlar sifatini ta’minlash, ishlab chiqarish
texnologiyasini takomillashtirish, insonlar hayoti va xavfsizligini ta’minlash, atrof
muhit himoyasi, milliy xavfsizlik nuqtai nazaridan asoslangan bo’lishi lozim.
562
UST doirasida savdoda texnik barerlar to’g’risidagi Bitimga asosan har qanday
davlat majburiy texnik standartlarini belgilashi mumkinligi ta’kidlab o’tilgan.
Xususan, u tovarlarni qadoqlanishi, markirovkasiga ham tegishli bo’lishi mumkin.
Amalda qo’llanilaetgan texnik barerlar texnik standartlar tarzida mahsulot sifatining
texnik me’yorlarini (masalan, elektr toki quvvati, kuchlanishi, mahsulotning milliy
o’lchov birliklar tizimiga mosligi, ekologik zararsizligi va h.k. talablar) ifodalaydi.
Tashqi savdoda texnik barerlarni qo’llayotgan davlatlar xalqaro standartlar asosida
uni belgilashlari yoki nima asosida kiritilayotganliklari haqida UST sekretariatiga
xabar berishlari lozim.
Tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solishda asosiy o’rinni tarif uslublari
xususan, import bojxona tarifi egallaydi. o’z tabiatiga ko’ra import bojxona tariflari
bir-biriga bog’langan to’rt asosiy elementdan tarkib topadi:
•
mamlakatga kiritiladigan tovarlar turkumining (nomenklaturasi) tizimga
solingan tarkibi. Odatda u Bojxona hamkorligi Kengashi tomonidan ishlab chiqilgan
va UST/GATT tizimida tan olingan «Tovarlarni tavsiflash va kodlashtirishning komil
tizimi» (ingl. Harmonised Commodity Description and Coding System) asosida
amalga oshiriladi. Ko’pgina hollarda u sodda tarzda «Tashqi iqtisodiy faoliyat tovar
nomenklaturasi»;
•
bojxona qiymatini aniqlash uslublari va bojlar undirish tartibi. U tegishli
davlatning Bojxona Kodeksi va Boj tariflari to’g’risidagi qonun va hukumatning
maxsus qarorlari asosida amalga oshiriladi;
•
bojlarni kiritish va bekor qilish mexanizmi (tartibi). Bu elementlar ham
Bojxona kodeksi, Boj tariflari to’g’risidagi qonun hamda hukumat yoki qonun
chiqaruvchi organlarning maxsus qarorlari asosida amalga oshiriladi;
•
tovarlarni kelib chiqish mexanizmini aniqlash qoidalari. UST/GATT hamda
xalqaro bojxona tashkiloti yo’riqnomalari, tavsiyalari asosida tovarga qaysi manzilda
ko’proq qo’shimcha qiymat qo’shilganligiga asoslanib, unga asosiy ishlab chiqarilgan
davlat manzilini belgilash.
Shunday qilib, tashqi savdoni tartibga solish uslublari o’ta murakkab va o’zaro
bog’liq bo’lgan qoida va tartiblar bilan bir qatorda, turli yo’nalishdagi choralarni o’z
ichiga oladi. Tashqi savdoda tarif va notarif uslublarni qay me’yorda qo’llanilishi
tegishli mamlakatning tashqi savdo siyosatiga bog’liq.
Do'stlaringiz bilan baham: |