Низомий номидаги тошкент давлат педагогика

Изланувчанлик. Раҳбар ўз касб-кори ва маънавий онгини юксалтириш 
учун изланувчан бўлиши керак. Янгиликка интилиш, янгиликни қабул қила 
олиш ва янгилик ярата олиш раҳбар маънавий масъулиятининг даражасини 
белгилайди. Чунки, янгиликка интилмаган раҳбар кечаги ва бугунги кун 
билан яшаб қолади, унинг фаолиятида эртанги кун (келажак) йўқолади. 
Инсонни ҳар томонлама баркамол этиб тарбиялаш башариятнинг азалий 
орзуси бўлиб, аждодларимиз ѐш авлодларга маърифат ва маданиятни 
ўргатиш, уларни комилликка етаклаш йўллари, қонун-қоидаларини 
излаганлар. Аристотелдан кейин, Шарқ ва Ғарбда ―Педагоги соний‖, яъни 
―Иккинчи педагог‖ номи билан машҳур бўлган Абу Наср Форобий ―Фозил 
одамлар шаҳри‖, ―Яхши ҳулқлар‖, ―Бахт-саодатга эришиш ҳақида‖ каби 
асарларида сардор, етакчига хос хислатлар ҳақида ѐзади. Форобий бундай 
фазилатлар 
деганда, 
билимдонлик, 
донолик, 
мулоҳазалилик 
ва 
виждонлилик, камтарлик, жамоа манфаатларини юқори қўйиш, ҳақиқий 
маънавий комилликка интилиш, адолатли бўлиш каби хислатларни 
тушунган.
Масалан, фозиллар шаҳрининг (давлат назарда тутилган) таркиб топиши 
ва унда қандай ахлоқий сифатдаги шахснинг раҳбар бўлиши таснифлари 
бугунги демократик жамият қуришнинг бевосита назарий талаблари билан 
уйғун келади. 
Абу Наср Форобий ―Фозил одамлар шаҳри‖ асарида етакчига хос бўлган 
12 та хислат ҳақида қуйидагиларни таъкидлайди: 
биринчидан, тўрт мучаси соғлом бўлиб, ўзига юкланган вазифаларни 
бажаришда бирор аъзосидаги нуқсон ҳалал бермаслиги лозим, аксинча, у 
соғ-саломатлиги туфайли бу вазифаларни осон бажариши лозим; 
иккинчидан, табиатан нозик фаросатли бўлиб, суҳбатдошининг 
сўзларини, фикрларини тез тушуниб, тез илғаб олиши, шу соҳада умумий 
аҳвол қандайлигини аниқ тасаввур қила олиши зарур; 
учинчидан, у англаган, кўрган, эшитган, идрок этган нарсаларни 
хотирасида тўла-тўкис сақлаб қолиши, барча тафсилотларни унутмаслиги 
зарур; 
тўртинчидан, зеҳни ўткир, зукко бўлиб, ҳар қандай нарсанинг билинар-
билинмас аломатлари ва у аломатлари нимани англатишини тез билиб, 
сезиб олиши зарур;