Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Mavlono Sakkokiy
(127)
 — Movarounnahrdindur: Samarqand ahli anga koʻp 
mu’taqiddurlar va bagʻoyat ta’rifin qilurlar. Ammo faqir Samarqandda erkanda 
muarriflaridin har necha tafahhus qildimkim, aning natoiji tab’idin biror nima anglayin, 
ta’rif qilgʻonlaricha nima zohir boʻlmadi. Barchadin qolsalar soʻzlari budurkim, Mavlono 
Lutfiyning barcha yaxshi she’rlarn aningdurkim, oʻgʻurlab oʻz otigʻa qilibdur. Ul yerlarda 
bu nav’ oʻxshashi yoʻq, mazasiz mukobaralar gohi voqe’ boʻlur. Bori ba’zisi ta’rif qilibkim 
oʻqurlar, bu matla’ni anga isnod qilurkim: 
Ne nozu bu, ne shevadur, ey jodu koʻzluk, shoʻhshang, 
Kabki dariy tovusda yoʻq albatta bu raftoru rang. 
Qabri ham ul sori — oʻqdur.