Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Mavlono Hoji Muhammad — Mashhaddindur. Koʻprak avqot bu faqir bila musohibdur 
va farzand oʻrnigʻadur, balki andin ham azizroq. Axloqda malakiydur, bashar surati bila 
kelgan va atvorda farishtadur, inson hay’atida zuhur qilgʻok. Tab’i sofiy va tafakkuri 
barcha diqqatlargʻa vofiy. Zehni mushkulkusho va taammuli funun ishkoligʻa raso. Ba’ze 
mahal biror nazm dagʻi andin bosh urar. Bu matla’ aningdurkim: 
Ey baso, tavbai derinaki, chun tavbai man, 
Xubroʻyon bishikastand ba yak chashm zadan
(40)
. 
Mir Husayn Muammoiy
(41)
 — Nishopurdindur. Shahrda tahsil qildi. Oncha hamida 
axloq va pisandida atvori borkim, sharhidin qalam tili va qalamzan iligi ojizdur va valoyat 
osori holidin paydo va fano namudori zotidin huvaydodur, Mir xizmatlarida bir tifl 
ta’limin iltimos qilib ermishlar va shogirdi andinkim, tufuliyat muqtazosidur, oʻqumoqqa 
kohilliq qilmish boʻlgʻay. Mir bir azizgʻa iltimos qilibdurlarkim, shogirdining atosigʻa 
aytgʻaykim, oʻgʻligʻa, muloyimat bila nasihat qilsun. Ammo andoq qilmagʻaykim, tifl 
bilgʻaykim, bu Mir qoshidin ekandurkim, nogoh koʻngilginasi Mirdin ogʻrimagʻay. 

---