Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

хизматӣ 
1) Муқобилият нишон додан ба сардор ё ба шахси дигаре, ки иҷрои вазифаҳои сардор ба
ўҳдааш гузошта шудааст, ҳамчунин барои вайрон кардани ин вазифаҳо маҷбур сохтани ў, ки бо
зўроварӣ ё таҳдиди истифодаи он алоқаманд аст,‐
бо маҳдуд кардан дар хизмати ҳарбӣ ба мўҳлати то ду сол ё нигоҳ доштан дар қисми ҳарбии 
интизомӣ ба мўҳлати то ду сол ё бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати то  се сол ҷазо дода
мешавад. 
2) Ҳамин кирдор, агар: 
а) аз ҷониби гурўҳи 
шахсон
, гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ ё гурўҳи муташаккил; 
б) бо истифодаи яроқ техникаи ҷангӣ ё моддаҳои тарканда; 
в) бо расонидани зарари вазнин ё миёна ба саломатӣ содир
шудааст ва ё боиси дигар оқибатҳои вазнин гашта бошад,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то даҳ сол ҷазо дода мешавад. 
3) Ҳамин кирдор, ки дар вазъияти ҷангӣ ё дар замони ҷанг содир шуда бошад, 
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз даҳ то понздаҳ сол ҷазо дода мешавад. 
Моддаи 370. Истифодаи зўроварӣ дар ҳаққи сардор 
1) Лату кўб ё истифодаи шакли дигари зўроварӣ ба сардор вобаста ба иҷрои вазифаҳои 
хизмати ҳарбии ў ё ҳангоми иҷрои ин вазифаҳо, ‐
бо маҳдуд кардан дар хизмати ҳарбӣ ба мўҳлати то ду сол ё нигоҳ доштан дар қисмҳои 
ҳарбии интизомӣ ба мўҳлати то ду сол ва ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати то панҷ сол ҷазо 
дода мешавад. 
2) Ҳамин ҳаракат, агар: 
а) аз ҷониби гурўҳи 
шахсон
, гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ ё гурўҳи муташаккил; 
б) бо истифодаи яроқ; 
в) бо расонидани зарари вазнин ё миёна ба саломатӣ содир шудааст ва ё боиси дигар
оқибатҳои вазнин гардидааст, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то даҳ сол ҷазо дода мешавад. 
3) Ҳаракатҳои пешбининамудаи қисмҳои якум ё дуюми ҳамин модда, ки дар вазъияти ҷангӣ ё 
дар замони ҷанг содир шудаанд,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз даҳ то понздаҳ сол ҷазо дода мешавад.