Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

Юсуф моматалоқюзинисийпалаб,ўрнидантурди-
да,ювингани
анҳорбўйигатушибкетди.
Менбираччиқгапайтибтезроқхуморданчиқиш учунакамнинг
ортиданюгурдим.
.
.
***
7октябрь
Дадам йўқотган ўйинчоғи эсига тушган боладай бесаранжом,
безовта.Ўрнидантурмасдан:
–Совқотдим,печкагаўтинқаланглар,–деди.
Акамўтинқалаб,оловёқди.Кейиндадамустидагикўрпанисуриб
тушириб:
–Исибкетяпман,эшикниочибқўйинглар,–деббетоқатланди.
Олдинмен,сўнгакамдадамнингмуздекоёқлариниуқаладик.
– Бугунмениакангбирчўмилтирсин,– дедидадам ўзигаўзи
гапиргандайпасттовушда.
– Хўп,– дедим-
да,оҳорли ички кийимларини,сочиқларини
ҳозирлабқўйдим.
Оёғим тортиб-
тортмай мактабга жўнадим.Байрам дастурини
бирров кўздан кечирдимуортга қайтдим.Йўл-
йўлакай хавотирим
боргансариошиббораверди.
Келсам,дадам бираҳволда,елкасиданнафасоляпти.Кўзлари
катталашибкетгандек,аланглабниманидиризлаётгандектуйилди.
–Дада,нимақидиряпсиз?–дегансаволимжавобсизқолди.

---

48
–Иссиқладим,ойнаниочибқўй,–деди.
.
.Деразаниочаётсам,–
қара-
я,бодом чиройли гуллабди,– деб ишора қилди.Ташқарига
қарадим:
–Дада,буйилбаҳоркечикди,кўчасовуқҳали,–дедим.
–Яхшилабқара,Бону,ахир,ана,гуллабётибди-
ку,ана,отамҳам
ўшаерда,–дедибошиниёстиқданузиб.
.
.
Янаҳовлигақарадим:қуп-
қуруқгилосшохиданбошқаҳечнима
йўқ.
.
.
Онам:
–Отангалаҳсираяпти,–деди.
Ҳовлиқиб қишлоғимизврачига қўнғироқ қилдим.Келиб укол
қилибкетди.Дадамухлабқолди.
Ҳовлидаайланибюрганчаопам Гулшангақўнғироққилдим,у
келаолмаслигиниайтди.
Зебоопам:
–Бонужон,иккикунҳам бўлмадиуйларингданкелганимга,ҳар
кунитўртболабиланйўлгачиқолмайман-
ку,–дедизорланиб.
Барчинойопамгақўнғироққилиб,эрталаббўлгангапниайтиб
бердим.
–Жиннимисан,кечатуғилганкунингдаяхшиўтирганэдилар-
ку,–
деди.
–Ҳа,лекинбугунэрталабданўзгарди.
.
.
Мактабда сариқ касали тарқаганини,болаларинингкийимини
қайнатиб ювиб,дазмоллаб,мактабга узатиши кераклигини.
.
.ва
бошқаоилавиймуаммолариниқалаштирибташлади.
Жаҳлимчиқибкетди:
– Эртага келганингизда дадам бўлмаса, ёқа йиртиб, ер
муштламанг,–дебтелефонниўчирдим.
Тўртинчиопам – Розиябошқатумангатурмушгачиққан.Учта
боласибор.Поччам темирйўлдатунгинавбатчиликдатуради.Унга
айтишнингҳамфойдасийўқ.
Дадам ухлаб тургандан кейин бироз енгиллади.Кечга қараб
Барчинойопамбиланпоччамкелишди:
–Ваҳимакўтариб,аччиққилибтелефонниқўясан,дадамҳалиюз
йиляшайди,–дедиопамзардааралаш.
–Келганингизжонимга,сизларнисоғинсамбирбаҳонатопаман-

---

49
да,–дедим.
Гурунглашибтурганэдикки,Наврўздастурининазарданўтказиш
учун ўқувчиларим кирибкелишди.Уйдамеҳмон борлигини айтиб,
холироқжойтопишнибуюрдим.Маҳаллабошидагиўқувчинингуйида
тайёргарликкўрадиганбўлдик.Опам:
– Мени ўшанчажойдан чақириболдинг,энди кетмайсан ҳеч
қаёққа,–дебйўлимнитўсди.Дадамопамга:
– Қўй,бораверсин,нимадейсанунга?Эртабайрамгакелсанг
кўрасантадбирларини,–деди.Опамхоҳламайгина: