Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг муборак 101 дуолари

39
Аллоҳумма илайка ашку зоъфа қувватий ва 
қил лата ҳийлатий ва ҳаваний ъалан наси, йа 
арҳамар роҳимийн. Анта роббул мустазъафийн, 
анта ар ҳа му бий мин ан такиланий ила ъадув
-
вим баъийд ята жаҳҳамуний ав ила садийқин қо­
рийбин мал лак таҳу амрий ин лам такун ғозба на 
ъалаййа фала убалий ғойра анна ъофиятака ав
-
саъу лий. Аъузу бинури важ ҳикаллазий ашроқат 
лаҳуз зулумату ва солаҳа ъалайҳи амруд дунё вал 
ахиро ан янзила бий ғозабука ав яҳилла ъалаййа 
сахатука ва лакал ъутба ҳатта тарзо вала ҳавла 
вала қуввата илла бика.
Маъноси:
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Тоиф 
қабиласига Аллоҳни танитиш учун борганларида 
улар у зотни меҳмон қилиш ўрнига, муборак оёқ ла­
рига тош отиб, ёмон сўзлар айтиб қувганлар. Расу­
луллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) эса Аллоҳ тао
-
лога бундай ёлворганлар: «Ё Аллоҳ, қувватим заиф
-
лигидан, озлигидан, чорасизлигимдан, халқ наздида 
ҳақирлигимдан Сенга шикоят қиламан. Сен раҳмат 
қилувчисан. Арҳамар­роҳиймийнсан, Сен ҳамма заиф 
ва ҳақир кўрилган кишиларнинг Раббисисан. Ё Аллоҳ, 
Ўзинг менга меҳрибонсан. Ёмон хулқли, ху нук чеҳрали 
душманларнинг қўлига ёки ёмонлиги дан сақланиб 
бўлмайдиган яқин дўстга ташлаб қўй майсан. Ё Аллоҳ, 
менга ғазабли бўлмасанг, кўр ган жа фоларимга парво 
қилмайман. Ё Рабб! Сенинг мар ҳаматинг булардан 
жуда кенгдир. Ё Рабб! Се нинг ғазабингга гирифтор 
бўлишдан, Сени норизо қилишдан Сенинг зулмат
-
ларни ойдинлатган, дунё­охират ишларининг ма
-
дори бўлган нурингга юку наман. Ё Аллоҳ, Сен рози 
бўлгунингга қадар афвингни тилайман, қудрат ва 
қувват ато этувчи фақат Ўзингсан».

---

Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг муборак 101 дуолари