П ьесалар с е р д а р о м а д жой кам бағалаи к а й б эмас м о м а к а л д и р о к

(Боишни чангаллайди.)
К у д р я ш . Сизга нима бўлди?
Б о р и с. Хурсандликдан шошиб қолдим.
К у д р я ш . Ана, холос! Роса бўлган эканку! 
Эҳтиёт 
бўлинг — яна ўзингизга бало ортдириб олманг, бечорани 
ҳам балога қўйманг! Унинг эри аҳмоқ одам бўлса ҳам, 
аммо қайнанасидан ҳазир бўлинг.
Дарчани очиб В а р в а р а чиқадн.
У Ч И Н Ч И С А Ҳ Н А
Аввалгилар, В а р в а р а кейин К а т е р и н а чиқади.
В а р в а р а 
(дарча
о
лдида куйлайди).
Шовқин дар’ё нарёғида 
Ваняжон ўйнар,
Ваняжоним ўйнаб юриб...
К у д р я ш
(давом этдириб).
Мол сотиб олар.
В а р в а р а
( сўқмоқ йўлдан тушиб келади 
ва рўмоли
блан юзини тўсиб, Борис олдига 
боради).
Сен, 
йигит, 
шуерда кутиб тур. Бировни кутиб оласан. 
( Кудряшга.)
Ю р, Волгага тушамиз.
К у д р я ш . Нега мунча ҳаялладинг? Ҳадеб кутавера- 
манми! Узинг биласан, кутишни ёмон кўраман!
В а р в а р а бир қўлнни унинг бўйннга ташлайди, кейнн иккаласи 
чнқиб кетишадн.
Б о р и с . Худди туш кўраётганга ўхшайман! Бу кеча, 
ашулалар, ва’далар кечаси! Уларнинг қучоқлашиб юриш- 
лари менинг учун янгилик, хурсандлик, холос! Ман-л мен 
ҳам ниманидир кутаяпман! Нимани кутаётганимни ўзим
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

ҳам билмайман, 
хаёлимга 
ҳам 
келтиролмайман; 
фақат 
юрагим ўйнаяпти, иликларим титраб кетаяпти. Унга нима 
дейишимни ҳам билмайман, нафасим бўғилиб, тиззаларим 
букилиб кетаяпти! Юрагим бир ўйнамасин, 
кейин 
сра 
тинчитиб бўлмайди. Ана ўзи ҳам келаяпти.
Катерина оқ шол рўмолга ўраниб, ерга қараганича, сўқмоқ йўлдан 
оҳиста тушиб келади.
Бу сизмисиз, Катерина Петровна?
Жимлик.
Сизга ўз миннатдорлигимни қандай изҳор қилишимни ҳам 
билмайман.
I 
Жимлик.
Мен сизни, нақадар яхши кўраман, Катерина Петровна! 
(Қўлини ушламоқчи бўлади.)
К а т е р и н а
(чўчиб, аммо кўъини ердан узмай).
Тег- 
ма, тегма менга! Оҳ, оҳ!
Б о р и с . Аччиғланманг!
К а т е р и н а . Менга тегма! 
Менга яқинлашма, кет! 
Биласанми: бу гуноҳимни мен ҳечқачон, ҳечқачон юволмай- 
ман! Юрагимда тошдек тугун бўлиб қолади.
Б о р и с. Мени ҳайдаманг!
К а т е р и н а . Нега келдинг? Нега келдинг, мени ҳалок 
қилиш учунми? Ахир, менинг эрим бор-ку, ўлар-ўлгунимча 
эрим блан бўлишим керак...
Б о р и с. Узингиз чақирипсизку...
К а т е р и н а . Қулоқ сол менга, сен менинг душманим- 
мисан; айтдим-ку! Улар-ўлгунимча деб!
Б о р и с. Яхшиси сизни кўрмасам бўларкан!
К а т е р и н а
(ҳаяжон блан).
Мен балони ўзимга-ўзим 
тилаб олаяпман. Менинг жойим қаерда эканини биласанми?
Б о р и с . Тинчланинг! 
(Қўлидан ушлаб.)
Утиринг.
К а т е р и н а . Нега менинг ўлимимни истайсан?
Б о р и с. Дун ёда бирдан-бир 
сизни ссвсаму, 
наҳотки 
сизнинг ўлимингизнн истасам?
К а т е р и н а . Бас, бас энди! Бошимга етдинг!
Б о р и с . Мен шунақа ёмон одамми?
К а т е р и н а
(бошини чайқаб).
Единг, ҳалоқ қилдинг, 
ўлдирдинг!
Б о р и с. Худо сақласин! Бундан кўра, ўзим ҳалок бўл- 
ганим яхши эмасми!
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

К а т е р и н а . Ярим кечада 
уйимни ташлаб, сенинг 
олдингга чиқишим, бу ҳалок қилганинг эмасми!
Б о р и с. Бу сизнинг ихтиёрингиз блан бўлди-ку.
К а т е р и н а . Менда ихтиёр нима қилсин! Агар ихтиё- 
рим ўзимда бўлганда эди, сенинг олдингга чиқармидим!
( Кўзларини ердан олиб, Борисга қарайди. Бироз жимлик