O‘ZBEKISTON ZAMINI
4/2019
113
bilan aloqalari va xulq-atvorini tartibga soluvchi
huquqiy normalarni o‘rnatish, huquqni muhofaza
qilish, iqtisodiy jarayonlarni tashkil etish,
muvofiqlashtirish va tartibga solish, ijtimoiy
adolat tamoyilini amalga oshirish va boshqa
ko‘plab funsiyalarni bajarishga chaqiriladi.
Ushbu funksiyalar moliyalashtirishni talab
qiladi. Moliyalashtirishning asl manbai
soliqlar hisoblanadi. Dastlabki soliqlar asosiy
qadriyatlar: yer, qoramol, ishchilar uchun soliq
bilan belgilanadi.Tarixiy manbalarda qadimgi
Misrda (Mil.av. 4 ming yillikda) fir’avnlar
davrida asosiy daromad, davlat g‘aznasiga
to‘lov soliq evaziga amalga oshirilgan, xalq bir
yilda ikki marta yerdan foydalanganlik uchun
davlat boji to‘laganligi to‘g‘risida ma’lumotlar
keltirilgan.
Masalan,
Qadimgi
Yunonistonda
asosiy daromad yer solig‘i bo‘lgan va oddiy
kambag‘al xalqdan undirilgan. Shaharlarning
erkin fuqarolari boy badavlat ayonlari davlat
g‘aznasiga ixtiyoriy ehson qilishgan. Faqat
favqulodda holatlarda urush bo‘lganda,
dushman bostirib kelib qamal qilganda badavlat
xonadon egalari, ayonlar orttirgan boyliklari
daromadlarining foizidan ulush to‘lashgan [2].
Rim imperiyasida bir-biridan ajoyib soliq
turlari joriy etilgan. Asosiy daromad manbai
yer solig‘i bo‘lib, yerdan olingan daromadning
10% miqdorida belgilangan. Aholining har
biri alohida yagona jon solig‘ini to‘lashi kerak
bo‘lgan. Mol-mulk va ishlab chiqarish vositalari
ko‘chmas mulk, qimmatbaho buyumlar, mevali
daraxtlar, jumladan uzumlarning soniga qarab
ham soliq olingan.
Tarixiy manbalar qiyosiy tahlili
natijalari asosida shuni aytish lozimki, o‘rta
asrlarda Yevropa mamlakatlarida soliqlar
miqdori hokimiyat tomonidan o‘zboshimchalik
bilan belgilangan va majburlash kuchi
asosida o‘tkazilgan. Natijada, davlatlar
ichida doimiy keskinlik va itoatsizlik
namoyishlari bo‘lib o‘tgan. Misol uchun,
XVII-XVIII asrlarning o‘zidayoq Yevropa
hokimiyati buni tushunib, yanada sodda,
tushunarli, qulay va barqaror soliq tizimiga o‘ta
boshlagan. Hukumatga faqat soliqlar yig‘ish
tizimi va stavkalari emas, balki adolatlilik
butun jamiyat uchun ilmiy jihatdan sog‘lom
nazariya kerakligini his etgan. Hukumat davlat
g‘aznasiga yerdan foydalanish va yer egalaridan
olinadigan mablag‘lar asosiy qiymat manbai
edi, shuning uchun ko‘chmas mulkning yoki
yer ijarasi asosida hisob-kitob ishlarini amalga
oshiradigan kadastr tizimiga asos solingan.
XIX-asrda Fransiya, Avstriya, Saksoniya,
Vyurtemberg va Prussiyada ko‘chmas mulkning
yoki yer ijarasi asosida hisob-kitob ishlarini
amalga oshiradigan kadastr tizimi keng tarqala
boshlagan. Fransiya Milliy Assambleyasi
1790 yilda yer va binolardan olingan sof
daromadga asoslangan ko‘chmas mulk solig‘i
haqida qonun qabul qilingan. Yerlarni baholash
deganda qishloq xo‘jaligi ishlab chiqarishining
mahsuloti va tannarxiga qarab belgilanadigan
daromad ijara haqi tushuniladi. Uning hajmi
va joyini aniqlash, o‘lchash va qayd etish zarur
bo‘lgan bo‘lim tavsifida maxsus komissiya
baholay boshlagan. Maxsus komissiyaning
tarkibi ko‘chmas mulkda faoliyat ko‘rsatadigan
jamoa vakillaridan iborat edi. Fransiyada kadastr
tuzish tizimi 50 yil davom etgan.
Avstriyada kadastr tizimi 1817 yildan
faoliyat yurita boshlangan. Fransiya kadastri
tizimida agar ko‘chmas mulkning tannarxi
aniqlanib, natijasi sotish narxlari to‘g‘risidagi
ma’lumotlar bilan tekshirilsa, Avstriya kadastri
nafaqat ko‘chmas mulkni sotish bahosini
o‘z ichiga olgan, balki maxsus komissiyalar
tomonidan baholash yo‘li bilan aniqlangan
dehqonchilik, chorvachilik va mevali daraxtlar
ham hisobga olingan. 1849 yilda yer va
binolardan olingan sof daromadga asoslangan
16% sof daromad solig‘i haqida qonun qabul
qilingan.
Ilmiy manbalarda qayd etilishicha
Saksoniya kadastri 8 yil davomida ishlab
chiqilgan bo‘lib, 1835-yildan boshlab, yerlarni
baholash to‘g‘risidagi qonun chiqarilgan.
Ishlar sud organlari tomonidan uchastkalarning
chegaralarini aniqlashdan boshlangan. So‘ngra
tekshiruvchilar batafsil so‘rov o‘tkazib,
Do'stlaringiz bilan baham: