O'zbekiston tarixidan universal qo'llanma

1993-yili 
Boburtavalludining 
510 yilligi 
keng miqyosda nishonlandi.
Boburning biiyuk xotirasini ulug'lash yo'lida katta ishlar amalga 
oshirildi. Chunonchi, Andijonda Bobur haykali o'rnatildi, ramziy qabr 
maqbarasi qurildi. 
«Bobur milliy bog‘i» 
va shu bog‘ qoshida 
«Bobur
va jahon adabiyoti» 
nomli muzey tashkil etildi.
10.5. BUXORO XONLIGI
Xonliknina ta s h k il topishi.
Shayboniyxon halok bo'lgach, uning o'rni- 
ga amakisi 
Ko'chkinchixon 
taxtga o'tirdi. Ko'chkinchixondan so'ng 
taxtga o‘g‘li 
Abu Said (1530 - 1533) 
o'tirdi. Undan keyin esa hukm- 
doiiik Shayboniyxonning ukasi Mahmud sultonning o'g'li 
Ubaydulla-
xor (1533 - 1540) 
qo'liga o'tdi. Ubaydullaxon poytaxtni 
Samarqand-
dan Buxorogako'chirtirdi. 
Ubaydullaxon Buxoroga otameros mulkdeb 
qarardi, chunki Shayboniyxon hayotligidayoq Buxoro hokimligini ukasi 
Mahmud sulton Ubaydullaxonning otasiga bergandi. Shu tariqa shay- 
boniylarning Movarounnahrda tashkil etgan davlati endilikda rasmiy 
ravishda 
Buxoro xonligi 
deb ataladigan bo'ldi.
Ubaydullaxonning tariximizdagi xizmatlari katta. Awalo, u Ismoil 
Safaviy va qizilboshlarning hujumlarini bartaraf etib, Movarounnahr- 
ni ularning harbiy-siyosiy tazyiqlaridan saqlab qoldi. Ubaydullaxon 
hukmronligi davrida Buxoroning markaz sifatidagi nufuzi hartomonla- 
mao'sdi.
Ubaydullaxon o‘z davlatining chegarasini Shayboniyxon davridagi 
sarhadlarda qayta tiklashga harakat qildi. U Hirotni ishg'ol etgan, qizil- 
boshlarni bir necha marta mag'lubiyatga uchratgandi. Ayni paytda, u 
mamlakat ichkarisidagi o'zaro kurash va tarqoqlikka barham berdi.
Ubaydullaxon vafot etgach, ichki ziddiyatlar yana kuchaydi. 
Hokimiyat uchun qattiq kurashlar boshlandi. Shayboniyxon avlodlari- 
ning har birida 10 - 12 nafardan o'g'il bo'lib, ularning har biri toj-taxtga 
da’vogar edilar. Ularning har biri o‘z ota merosi bo'lgan hududlarda o‘z 
qo'shiniga bosh bo'lib, mustaqillikka intilar, o'zini oliy hukmdor deb his 
etarhamda, imkoni bo'lsa, xonlik taxtini egallash ishtiyoqida edilar.
Ubaydullaxondan so'ng shayboniylar sulolasi vakillari o'rtasida o'za­
ro nizolar avjiga chiqdi. Buning oqibatida