O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XVI asrgacha)

Mahmud 
Muzahhib 
tomonidan chizilgan Navoiy tasvirida shoir hassaga 
tayangan, uning qomati birmuncha bukchaygan, qarashlarida 
ham horg‘inlik alomatlari, ham ulug‘vorlik va oliyjanoblik 
ko‘zga yaqqol tashlanib turadi.
Kamoliddin Behzod 
(1455–1536) XV asr tasviriy 
san’atining ulug‘ namoyandasidir. U musavvirlikda 
“Hirot 
maktabi” 
deb nomlangan yangi bir ijodiy uslubning asoschisi 
bo‘ldi. Behzod o‘z davrida 
Moniyi Soniy
 (Ikkinchi Moniy) 
deb ulug‘langan. U ustoz san’atkor sifatida O‘rta Osiyo, 
eron, Ozarbayjon va boshqa o‘lkalar tasviriy san’atining 
taraq qiyotiga samarali ta’sir etdi. Behzodning ijodi xilma-xil 
maz 
munga ega bo‘lib, u tarixiy siymolar (Husayn Boyqaro, 
Shayboniyxon, Alisher Navoiy) portretlaridan tortib to serjilo 
hukmdor saroylaridagi qabul marosimlari va jang maydoni 
manzaralarigacha haqqoniy va ta’sirli qilib bera olgan. Ayniqsa, 
Dehlaviyning “Layli va Majnun” dostoniga bag‘ishlangan uning 
lirik manzaralari yoki Sharafiddin Ali Yazdiyning “Zafarnoma” 
asari uchun chizilgan jang maydonidagi shiddatli jang tasvir