O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XVI asr boshlarigacha)

IX–X asrlar
da 
Movarounnahr
va 
Xuroson
da chorvachi- 
lik yuksak darajada bo‘lgan. Mamlakatning dasht va tog‘oldi 
yaylovlarida 
qo‘y
va 
echkilar
, 
yilqilar
va 
tuyalar
boqilgan. 
Qishloqlarda, ayniqsa, 
qoramollar
behisob bo‘lgan. Chorvachi-
lik mamlakat aholisini chorva mahsulotlari bilan ta’minlabgina 
qolmasdan, xo‘jalikning hamma sohalari uchun ot-ulovlar ham 
yetkazib bergan. Ayniqsa, davlatning harbiy qo‘shinlari, xusu-
san, suvoriy qismlarni ot-ulov bilan ta’min etish muhim aha- 
miyat kasb etgan.
Movarounnahr
va 
Xorazm
shaharla-
rida 
to‘qimachilik, kulolchilik, chilan-
garlik, miskarlik, zargarlik, shishasozlik
va 
duradgorlik
kabi 
kasb-hunarlar rivoj topadi. Natijada shaharlarning umumiy qiyo-
fasi tubdan o‘zgaradi. Unda katta-katta gumbazli toq-u ravoqli 
va peshtoqli imoratlar, ustaxonalar, masjid, madrasa, maqbara,
xonaqoh va karvonsaroylar qad ko‘tardi. endilikda shaharlar
o‘ndan ortiq darvozali kattagina hunarmandchilik markaziga
aylanib qoldi.
Shaharning do‘nglik yerida joylashgan arkda odatdagidek
podshoning qarorgohi – 
dargoh
, shuningdek, 
xazina
, chaqa-
tangalar ishlab chiqaradigan 
zarbxona
va 
qamoqxona
bo‘lardi. 
Uning markazida 
registon maydoni
, 
devonlar
, 
mahkama saro-
yi
, shuningdek, amirzodalar, saroy a’yonlari, ruhoniylar, mulk-
dor dehqonzodalar va davlatmand savdogarlarning hashamatli
qasrlari
, qurol-yarog‘, asbob, egar-jabduq yasaydigan 
usta-
xonalar
, 
hunarmandchilik do‘konlari
va 
savdo rastalari
joylash-
gan.
Samarqand
da yuqori navli 
qog‘oz
ishlab chiqarilar edi. 
Shosh
o‘zining 
ko‘nchilik mahsulotlari
va 
charm mollari
bilan, 
Eloq
esa 
kumush
va 
qo‘rg‘oshin konlari
hamda 
kumush tanga