Mavzu: O’zbekiston san’ati
Reja:
O’zbekiston sanati
Qadimgi sanat asarlari
Amur Temur va Temuriylar
O’zbek xalqining san’ati asrlar davomida shakllangan qadimiy tarixga ega. Oks va Yaksartning serhosil vodiylari – Markaziy Osiyoning katta qismini egallagan respublikaning xududida qadim zamonlardan beri ko’plab ko’chmanchi qabilalar yashab kelgan. Zarautsoy, Teshik-tosh, Sarmishsoy, Aman-Kutan kabi qadimiy joylarda ibtidoiy davriga oid tosh asarlari kashf qilindi. Hozirgi paytda Britaniya Milliy muzeyida saqlanayotgan Amudaryo xazinasi bu sohada yuksak rivojlangan badiiy san’atning bronza davrida ham mavjud bo’lganini tasdiqlaydi. Ritual haykaltaroshlikning Jarkuton, Molallitepa, Sopollitepadagi namunalari, va qadimgi davrdagi boshqa badiiy san’atlardan Baqtriya, Xorazm va So’g’d hududlarida joylashgan ko’plab terrakota haykallari monumental san’atning chuqur an’analarining na’munasidir.
Qadimgi san’at asarlarida bezak, antropomorfik va zumorfik tabiatning murakkab semantikasi ishlatilgan. Ular Sharq xalqlarining qarashlarida shakllangan dunyoning badiiy tasvirini aks ettiradi. Turli din va kultlarning, shu jumladan, zardushtiylikning borligi, Markaziy Osiyodagi xalqlar mentalitetiga hal qiluvchi ta’siri bo’lgan va ular respublika hududida qadimgi davr (eramizdan avvalgi 4 asr – eramizdan avvalgi 4 asr) monumental rasm va haykal, zargarlik buyumlari, nozik plastmassa buyumlarida aks etgan. Milodiy birinchi asrlardagi mozorlar, saroylar va qal’alardagi interyerlarida devorga o’rnatilgan tematik rasm va haykalning yunon va keyin Hind-buddistlik san’ati (Xalchayon, Fayaz-tepa, Ayrtam, Dalverzin-tepe va boshqalar) tomonidan tasvirlangan ajoyib namunalar topilgan. Baqtriya-Toxaristondagi diniy qarashlar xilma-xil edi. Bu erda turli dinlar va kultlar mavjud edi – buddizm, sulolalar va qadimgi mahalliy e’tiqodlar. AD davrida e’lon qilingan buddizm bilan bir qatorda. Kushon hukmdori Kanishkoy davlat dini, mahalliy aholi Sharqiy Eronlik panteonlarning xudolariga sajda qilishni davom ettirdi.
Hind-buddist ikonografiya an’analarini idrok etuvchi va yunon madaniyatining yutuqlari bilan boyitilgan Kushan san’ati boshqa bir-biriga qo’shni mintaqalarga (Toprakkala, Xorazmda Gyaurkala) yetakchi bo’ldi.
Umuman olganda, ushbu madaniy va badiiy an’analarning o’ziga xos sembiyozasiga olib keladigan yuqori va yaqin sharq, qadimgi Yunoniston va Rim, Hindiston, Xitoy va Cho’l Sharq mamlakatlarining madaniyat an’analari bilan o’zaro aloqada mahalliy san’atni rivojlantirish butun tarixiy davrga xosdir.
6-asrda Turkiy qoqoniyani tashkil etish bilan birga, Sug’diyona va turkiy xalqlar o’rtasida siyosiy, savdo va madaniy aloqalar faollashdi. San’atda Turk-Sug’diyona simbiozi yuzaga keldi. Samarqand, Buxoro, Janubiy So’g’d, Choch, Xorazm shaharlari yirik madaniy markazlar bo’lib, bu yerda go’zal devor suratlari va haykal bilan bezatilgan ajoyib saroylar va qal’alar (keshk) qurilgan. O’tgan davrdan farqli o’laroq, dunyoviy mavzular erta o’rta asr san’ati hisoblanadi. Bu davr san’ati qahramon epik yoki kultlar bilan bog’liq. Rasm uchastkasining murakkabligi, kompozitsion boyligi va rang-barangligi bilan ajralib turadi. Ushbu rasmning asosiy leitmosi – turli tematik va hiyla-nayranglardagi zo’ravonlik va zulmat kuchlariga qarshi kurash. Tasviriy qismlar dunyoviy, ko’plab mavzular mahalliy mifologik va epikadan olingan. Markaziy Osiyodagi monumental rassomchilik asarlari Toxariston maktabining erta o’rta asr rasmlarini, Bolalik-tepa dehqon qal’asini o’z (5-6-asrlardagi) ichiga olishi mumkin. Bayramlardagi erkaklar va xotin-qizlar qo’lida sovrinlar bilan tasvirlangan. VII-VIII asr Buxoro vohasining poytaxti saroyi Varaxshaning devor suratida devorlar bilan o’ralgan hovlida qanotli tuya shaklidagi taxtda o’tirgan podshoh, qurbonlik, ov, o’yin-kulgi, va epos sahna – fil ustida o’tirgan qahramonning leopard va fantastik hayvonlar bilan jangi tasvirlangan. So’g’d maktabining mashxur asarlari afrosiyob davriga, 7-8-asrlarga taqaladi. Kata zalda Samarqad shohi huzuriga sovg’alar bilan tashrif buyurgan qo’shni mamlakatlar elchilari tasviri saqlab qolingan. So’g’d san’ati turli xil san’at – rassomchilik va haykaltaroshlik sintezi namunalarini beradi.
O’zbekistonning erta o’rta asrlardagi haykaltaroshlik san’ati ruhi va uslubi jihatidan O’rta asr asrlaridan ko’ra ko’proq qadimgi zamonlar bilan bog’liq bo’lib, ular Markaziy Osiyo san’atining keyingi rivojlanishiga katta ta’sir ko’rsatgan.
7-8- asrlada Islom dini kirib kelishi bilan, shaklli rasmlar taqiqlana boshlagan, devor suratlari va boshqa turli suratlar yo’q qilingan. Yozma manbaalarga ko’ra,8-asr boshlarida Zardo’shtiylik ehromini yo’q qilish paytida baland yog’och budlar yoqib yuborilgan. XII-XII asrlarda yashagan ilohiyotshunoslar, devor bezaklari tasvirlarni vayron qilishgan. O’tgan asrlardagi monumental rasm va haykal asta-sekin yo’qoldi.
Do'stlaringiz bilan baham: |