o ‘rdasi va sipoh xalqi Amu suvining labida erdilar. Xivaqda xonga
kishi chopturdilar. Yetti kunda xon keldi. [Kazaklar] Urganchda
ra’iyatdin ming kishini o ‘ltirdi va ming qiz bilan juvonni oldi. Ming
arobaga yaxshi mollardan yukladi.
Bo‘z va buyog‘li, palos va to ‘n, to ‘shak-yastuq m undog‘ nimar-
salami barchasini o ‘tga yoqdi. Bulami saranjom qilguncha yetti
kun bo‘ldi. Andin so‘ng [kazaklar] Urganchdin chiqib daryo labiga
yumdi. Arab Muhammadxon oldiga borib o ‘r qazdi va jang qildi.
Ikki kun umshtilar, uchinchi kuni jibni zo‘r qilib olib, taqi bosib o ‘tdi.
0 ‘ms piyoda, bizning xalq otlig‘ ikki farsang yer yuzunda yana o ‘r
qazib jang qildilar. 0 ‘rus yuklagan suvini tamom qildi... o ‘rus qon
icha boshladi. Beshinchi kuni qonni ham tavosutti. 0 ‘zbek har yerdan
to‘p-to‘p b o ‘lib chopdi. 0 ‘msni o ‘ldurib-o‘ldurib qaytdi. Ul arobadan
chiqib umshar erdi. Axir arobaning ichindan chiqa bilmadi. Ojiz
bo‘ldi. Yettilanchi kuni barcha ittifoq birlan choptilar. Arobaga
kelgandan so‘ng otdin tushib k o ‘ran ichiga kirib qilichni qo‘ya
berdilar. Xalq o‘ljaga yuzburg‘onda o ‘ms
qochib daryo labiga borib
Tuq qaPasining quyisida yag‘ochdin qal’a solib baliq olib yedida
o ‘lturdi. Arab Muhammadxon borib qabadi. Taqi o ‘n besh kunda
oldi»1.
Shunday qilib, ms kazaklarining dastlabki talonchilik qutqusi
barbod bo‘ldi. Keyinchalik Urganchga bostirib kirgan Ataman Ne
chaev kazaklarining taqdiri ham shunday b o ‘Idi. A bulg‘ozixon
yozadi: «Biz dunyoga kelgan yilning a w a l bahorinda (1603 yil) o ‘n
yetti kishi o ‘m sg ‘a savdog‘a ketar erdi. Q o‘sh Yoyiq teganda ming
qozoq o ‘ms bor ekandi. Yo‘lda anga uchray qolur. Ikkisini o ‘lturur,
saqlag‘an kishilardin Urganchning xabarin so ‘rar. Aning birisi
turkistonlik ekandur. Ul aytur, Urganchning shahrinda sipohdin bir
kishi yo‘q edi. Sipohning yaqin o ‘lturgani otlig‘a bir kunlik y o ‘1.
Shaharda tanho ra ’iyat turur. Bir tarafi cho‘l. Agar cho‘l y o iin d in yuz
ming lashkar borsa, shaharga kirganda ko‘rar. Andin ilgari ko‘rmas.
Yot yurtli kishi ancha ko‘lindan va tilindan kelgan sa’y
birlan
xushomadni qildi. 0 ‘ms muning so‘zina firifta b o ‘lib turkistonlini
boshchi qilib, ming kishi kelib Urganchning Mirzo darvozasindin
kiribdi...
Otamiz [Arab Muhammadxon] o ‘rusdin bir kishi qo‘ymay qirib
ekandur»2. XVIII asr boshida esa ana shunday harakat keng miqyos-
1
Abulg'oziy Bahodirxon.
Shajarai turk. Toshkent, «Cho‘ipon», 1992, 158- 159-
betlar.
2 O'sha asar, 167-bet.
31
www.ziyouz.com kutubxonasi
da amalga oshdi. Bu xuruj Rossiyaning birinchi imperatori Pyotr I
davrida boshlandi.
1713 yilda Ashtarxonga kelgan m ang‘ishloqlik turkman sav-
dogari X o‘ja Nafas knyaz Mixail Samonov bilan uchrashadi. Ular
tezda o ‘zaro til topishib ketishadi. Turkman savdogari undan katta
v a’dalar oladi, Eronning G ‘ilon viloyati hukmdori b o ig a n ,
lekin
ayrim sabablarga ko‘ra Rossiyaga qochib kelib nasroniy diniga
o ‘tgan bu kimsa X o‘ja Nafasni Sankt-Peterburgga taklif qiladi.
X o‘ja Nafas bu shaharda cho‘qintirilgan yana bir musulmon-knyaz
Bekovich-Cherkasskiy bilan tanishadi. X o‘ja Nafas unga Amudaryo
sohili oltin qumlarga boyligi haqida gapiradi. U Rossiya uchun
oltinning naqadar zarurligini yaxshi anglagani uchun bu haqda Pyotr
I ga axborot beradi. Shuning uchun Pyotr I X o‘ja Nafasni shaxsan
o ‘z huzuriga chaqirtiradi. X o‘ja Nafas u bilan qilgan suhbatida qadim
zamonlarda Amudaryo Kaspiy dengiziga kelib quyilganini, ammo,
keyinchalik mahalliy aholi daryoni to ‘g ‘on bilan to ‘sganini va qu-
rigan o ‘zan ham oltinga boyligini aytadi. X o‘ja
Nafasning rn aiu -
motlarini aynan shu vaqtda Sankt-Peterburgga kelgan Sibir guber-
natori M atvey Gagarin ham tasdiqlaydi va Yorkent shahri yaqinida
Sirdaryo sohilidan olib kelingan oltin namunalarini unga ko‘rsata-
di. Pyotr I endi maxfiy reja tuzib, bu oltinlarga ega b o iis h uchun
ikki ekspedisiya jo ‘natishga qaror qiladi. Kapitan Ivan Buxgols
rahbarligidagi birinchi ekspedisiya Sibir orqali Tobolskdan Irtish
daryosi bo‘ylab Yorkentga borishi kerak edi. Bu guruh 1715 yilning
boshlarida y o ig a chiqib, Yamishchev k o iig a yetib boradi va u yerda
istehkom quradi. Ammo, bu yerlarda yashayotgan
qalmoq qabilalari
ajnabiylaming qal’asiga har tarafdan hujumlar uyushtiravergach,
Buxgols orqaga chekinishga majbur b o ia d i1. 0 ‘rta Osiyo orqali
o iis h i kerak b o ig a n ikkinchi ekspedisiya esa Xiva xonligiga bo
rishi, unga rus gvardiyasini taklif etishi hamda Amudaryoni eski
oqimiga burish imkoniyatlarini aniqlashi, so‘ng esa Buxoroga o ‘tib,
xonning ham Rossiya panohi ostiga o iish in i ta’minlashi lozim
edi2.
Bu ekspedisiyaga podsho gvardiyasi Preobrajensk polki poru-
chigi Aleksandr Bekovich-Cherkasskiy rahbar qilib tayinlandi.
1
Гулямов X. Г.
Из истории дипломатических отношений России с Бухар
ским ханством XVIII в. Ташкент, 1992, стр. 40-44.
2 0 ‘sha joyda.
32
www.ziyouz.com kutubxonasi