O`zbеkistоn Rеspublikаsi Оliy vа o`rtа mаxsus tа`lim vаzirligi

Kardinal Borgez haykali
barokko san’atining yuksak namunasidir. Unda 
plastik tarzda ayrim shakllarini bо‘rttirish hisobiga ta’sirchanlikka erishilgan. Marmar, bronzada 
yuksak mahorat bilan ishlashi uning asarlaridagi о‘ziga xoslikni yanada oshirgan. San’atkor ijodining 
bu kabi jihatlari uning asarlariga qiziqish ortishiga, uning Italiyadan tashqarida ham shuhrat 
qozonishiga 
sabab 
bо‘ldi.
Italiya san’atida XVII asrda rangtasvir ham borokko uslubida rivojlanib, u XVI asr ohiri XVII 
asrda mavjud bо‘lgan manyerizmga qarshi kurashda yuzaga keldi va Bolonye akademizmi hamda 
karavajizm yо‘nalishida namoyon bо‘ldi. Ikkisida ham borokkoga xos xususiyatlar dramatiklikka 
qiziqish, emotsional, his-hayajon tili bilan gapirish, dinamik kompozitsiya, nur-soya qarama-
qarshiligidan keng foydalanish mavjud. Lekin mazkur yо‘nalishlar о‘ziga xos uslubi bilan bir-biridan 
ajralib turadi. Masalan, Bolonye akademizmi naturani о‘rganish hamda uni antik va Renessans bilan 
solishtirish va ular yaratgan kanonlarga о‘xshashiga asoslanadi. Karavajistlar ijodida esa realistik jihat 
kuchli bо‘lib, ular naturani о‘rganadilar. Ular naturaning tub mohiyatini aniq kо‘rsatishga intiladilar. 
Mifologik va diniy mavzularni oddiy xalq hayoti voqeligida, undagi obrazlarni esa oddiy kundalik 
turmushida uchraydigan kishilar obraziga о‘xshatishga harakat qiladilar. Nur, soya imkoniyatlaridan 
unumli foydalanib, asarning emotsional jihatini oshiradilar. Italiya san’atida borokko uslubi, ayniqsa, 
mahobatli dekorativ rangtasvirda sezilarli bо‘ldi. Saroy va cherkov binolari devorlari serharakat, kо‘p 
figurali, murakkab rakursli yorqin bо‘yoqlarda ishlangan mifologik va diniy mavzudagi rasmlar bilan 
bezatildi. Ayniqsa, shiplarga ishlangan rasmlar о‘zining nihoyatda dinamik va hayajonli 
kompozitsiyalari bilan kishini hayratlantiradi. Rasmlardagi fazoviy kenglik va cheksizlik, undagi aks 
etgan 
voqealar 
asarga 
dinamik 
harakat 
baxsh 
etadi.