60
olganidan so‘ng, uni sinchiklab o‘rganishida ko‘rishimiz mumkin. Ularning
tafakkurlari, asosan, ko‘rgazmali-harakatli bo‘lib, u atrof olamdagi turli
bog‘liqliklarni o‘rganishga xizmat qiladi. O‘zidan uzoqroq turgan koptokni biron-
bir uzunroq narsa bilan itarib yuborish mumkinligini ko‘rgan bola, endi
mustaqil ravishda divan tagiga kirib ketgan koptokni tayoqcha yordamida
olish mumkinligini tafakkur eta oladi. Bu davrdagi bolalar tafakkurida
umumlashtirish katta o‘rin tutadi. Umumlashtirishda nutq muhim ahamiyat kasb
etadi. Masalan, soat deyilishi bilan bola qo‘l soatini yoki devordagi osma soatni
ham tushunishi mumkin. Lekin, ular turlicha bo‘lganligi bois, ularda umumiylikni
topish bola uchun qiyinroq hisoblanib, bu borada fikrlash 2-3 yoshli bolalar
ma’lum bir predmetlarning o‘rniga ularning o‘rnini bosishi mumkin deb
hisoblagan boshqa narsalardan ham foydalanadilar. Masalan, o‘yin jarayonida bola
cho‘pni qoshiq yoki termometr o‘rnida, yog‘ochdan yasalgan krovat yoki
mashina o‘rnida foydalanishi mumkin.
Bola ikki yoshlarga borib, amaliy tafakkurdan birinchi marta foydalana oladi,
uchinchi yoshida esa ba’zi tanish harakatlardan qonkret masalalarni hal qilishda
mustaqil foydalana boshlaydi. Masalan, bu yoshdagi bola vazadagi tugmachani
qo‘li bilan solib, ololmasa, u vazachani to‘ntarib olaveradi. Tafakkurning bu
boshlang‘ich shaklini ba’zan «qo‘l tafakkuri» ham deyiladi. Tafakkurning bu
shaklii bola aqliy tarqqiyotining kelgusi bosqichi uchun juda zarurdir.
Uch yoshli bolalarda hukmning oddiy turlarini ko‘rish mumkin. Bu hukm turlari
doimo faqat o‘zi bevosita idrok qilayotgan va yakka predmetlarga taalluqli bo‘ladi.
Bola 2,5 yoshga yetganda savollar bera boshlaydi. Avval savollar ko‘proq
predmetlarning nomi to‘g‘risida bo‘lsa, keyinchalik savollar asosan predmetlarning
qanday maqsadlarda qo‘llanilishi va nimalarga ishlatilishi to‘g‘risida (masalan, bu
nima?, bu bilan nima qilinadi?, bu nimalarga ishlatiladi? kabi) bo‘ladi. Hozirgi
zamon, o‘tgan zamon va umuman vaqt to‘g‘risidagi aniq tasavvur tushunchasi
fazoviy tasavvurlarga nisbatan ancha kech paydo bo‘ladi. Bola predmetlar bilan
ko‘proq aloqa qilishi, ular bilan munosabatda bo‘lishi va ularning xususiyatlarini
tekshirib ko‘rishi kerak. Bu bilan unda dastlab ayrim predmetlar va hodisalar
haqida tasavvurlar to‘plana boradi va keyinchalik shular zaminida umumiy
tasavvur va tushunchalar hosil bo‘ladi, mantiqiy tafakkur rivojlana boshlaydi. 2-3
yoshli bola ko‘p narsani ko‘rishni, ko‘p narsani bilishni va tushunishni istaydi, bu
uning qiziquvchanlik va sinchkovlik xususiyatidan kelib chiqadi. U hamma joyga
«tiqiladi», kattalarga halaqit berib, ularning tinkasini quritib juda ko‘plab savollar
beradi.
Kattalar mana shu savollarning hammasidan bolalarda tafakkurni o‘stirish va
tevarak-atrofdagi olamni turli tushunishni tarbiyalash maqsadida foydalanishi
g‘oyat muhimdir. Bola o‘z savollariga tushunarli javob olganidan keyin, bu
ma’lumotlarni o‘z o‘yinlarida aks ettiradi va shu yo‘l bilan ularni xotirasida
mustahkam saqlanib qoladi. Bola tevarak-atrofdagi olamni kattalarning
tushuntirishi bilan bir vaqtda kuzatsa, atrofdagi olamni yaxshiroq tushuna
boshlaydi, narsa va hodisalarni solishtiradi, ularning ayrimlari o‘rtasidagi
62
dastlab harakatli, emotsional va obrazli xotira ishtirok etadi. Bu borada
harakatli va emotsional xotira ustunlik qiladi. Xotira bu yoshda asosan
ixtiyorsiz bo‘ladi. Bu davrdagi bolalarga ko‘p kitob o‘qib berish natijasida ular
ertak, she’r va hikoyalarni eslab qoladilar, lekin bunday eslab qolish bolaning
umumiy aqliy rivojlanishidan ham, xotirasining individual xususiyatidan ham
dalolat bermaydi. Bu ilk bolalik davridagi bolalarning barchasiga xos bo‘lgan
nerv tizimining umumiy egiluvchanligi natijasidir. O‘zi va atrof hayoti
haqidagi voqea va hodisalarda ketma-ketlik borligi uchun ham ularni hali to‘liq
ravishda xotirasida saqlab qola olmaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: