bir qancha qiziqarli va sermaxsul tajribalardan iborat. Nyu-Lenarkda “Inson
xarakterini tuzishni yangi instituti”ni ishchilarning turmush darajasini yaxshilash
uchun yaratib, u amaliyotda ishlab chiqarish ta’limini madaniyat bilan bog’lab
qo’ydi. Jahonda ilk marta didaktik o’yinlar o’tkaziladigan, bolalarning jismoniy
holati haqida g’amxo’rlik qiluvchi muassasalar u tomonidan tuzilgan.
Ingliz faylasufi
Gebert Spenser
(1820-1903 y) oilaning shaxs
shakllanishidagi o’rni haqidagi ijtimoiy pedagogik g’oyalar bilan to’ldirilgan
asarlar yaratgan. Bu maqsadlarga erishishi uchun u qiziq usulni ilgari surgan-
Angliyaning davlat va siyosiy tuzilmasini oila va maktab tomonidan
imitasiyalashuvi.
XIX asrning ikkinchi yarmidan boshlab pedagogika va ommaviy tarbiya
tizimiga buyurtmalar kengayadi. Unga asta-sekin yoshlarni tarbiyalash, shuningdek
ijtimoiy xulq-atvor normalarini buzuvchi shaxslarni qayta tarbiyalash kirgan.
Industiryalashtirish qishloq axolisining shaharga ommaviy migrasiyasini keltirib
chiqardi. Buyurtmaning kengayishini keltirib chiqargan holat Yevropa va Amerika
mintaqalarining ijtimoiy madaniy jarayonlari bilan ham bog’liq. Qishloq
axolisining shaharga ko’chib o’tishlari g’ayriaxloqiy xulq-atvor, jinoyatchilik,
daydilikning ko’payishiga olib keldi. Ayniqsa, AQShda holat nihoyatda og’ir edi.
Bu davlatga boshqa kam rivojlangan davlatlardan axoli ko’chib kelishi bilan
bog’liq. Ayni vaziyatda cherkov rolining susayishi kuzatildi. U shu paytgacha
axloqiy normalarning ana’naviy tashuvchisi bo’lib kelgan. Biroq u jamiyatning
yangi ehtiyojlari va voqyeliklarini anglay olmadi va ko’pgina odamlar hayotida
o’zining avvalgi mavqyeini yo’qotdi. Shu bilan birga Yevropada milliy
davlatchilikning shakllanishi va Amerikada millatning yuzaga kelishi barcha
ijtimoiy qatlamlarda muayyan g’oya va qadriyatlarning madaniylashuvini talab
qilardi. Bu esa masalani yechish vositalarini topishni taq azo etardi. XIX asr
oxirida mustaqil fanga aylangan ijtimoiy pedagogika rivojiga aynan shu omil
vosita bo’ldi. Bu paytda esa nemis pedagogi Fridrix Disterveg tomonidan faqatgina
XX asrda keng qo’llanilgan ijtimoiy pedagogika atamasi fanga kiritildi.
Aynan shu vaqtdan ijtimoiy pedagogikaning mustaqil fan sifatida
rivojlanishining
uchinchi
bosqichi boshlanadi. XX asr inson sivilizasiya tarixiga
ilmiy-texnikaviy inqiloblar asri sifatida nom qoldirdi. Fan ishlab chiqarish
obyektidan iqtisodiy va madaniy sohaning yetakchi omiliga aylandi. Ilmiy
inqiloblar ijtimoiy pedagogikaning keyingi rivojiga o’z ta’sirini ko’rsatdi. Bu
avvalambor falsafa orqali amalga oshdi. Ijtimoiy pedagogikaning boshqa fanlar-
psixologiya, fiziologiya, anatomiya, tarix, sosiologiya va boshqalar bilan
yaqinlashuvi ro’y berdi. Eng asosiysi-XX asrda insonning muammolari, uning
tarbiyasi va ta’limi uchun ijtimoiy sharoitlarni yaratish zamonning eng global
muammosiga aylanadi. Aynan shu davrda pedalogiya-bolani har tomonlama
o’rganish haqidagi fan rivojlana boshlaydi. Uning asoschilari E.Meyman, S.Xoll,
Torndayk hisoblanishadi. Bu borada Rudolf Shteynerning pedagogikasi ham
muhim ahamiyatga ega. Ijtimoiy pedagogikani yangi g’oyalar va tarbiya usullari
bilan boyitgan pedagogika arboblaridan Georg Kirshenshteyner (1854-1932 y)-
Germaniya, Jon Dyui (1859-1952 y)-AQSh, Vilgelm Layni (1862-1926 y)-
Germaniya ko’rsatsa bo’ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: