O‘zbekiston respublikasi axborot texnologiyalari va kommunikatsiyalarni rivojlantirish vazirligi

Qalb go‘zalligi – inson ziynati

Odamzod hamisha go‘zallikka intilib yashaydi. Afsuski, bunda tashqi ko‘rk – tarovat-u husn-malohatning hamisha qo‘li ustun. Ma’naviy pokdamonlik, qalb go‘zalligi ko‘pincha e’tibordan chetda qolib, o‘z bahosini topavermaydi. Vaqt o‘tishi bilan yuz-ko‘zdagi o‘t-o‘lov o‘rnini son-sanoqsiz ajinlar egallaydi, adl qomat esa kamondan to‘n kiyadi.

Botiniy malohat esa aksincha. Xuddi sharshara ostidagi gavharmijoz yillar davomida sayqallashadi, yangi-yangi qirralari ochiladi, tobora tiniqlashib, ruhiy kamolat sari ko‘tariladi.

Biroq, inson inson-da, o‘tkinchi dunyoga aldangani yetmaganiday ko‘zga tez tashlanuvchi «yulduz»larga umid bog‘laydi va tong yorishib, quyosh borliq uzra zarrin nurlarini sochgandagina qalbida son-sanoqsiz armonlar ila adashganini anglab yetadi. Ruhning haqligini kunduzi barcha barobarligini tushunaveradi. Bor hikmat shundaki, uning qudratini tundayoq his etmoqqa qodir tafakkur kerak.

Insoniyat yaralganidan buyon davom etib kelayotgan surunkali ofatlardan biri bu komil inson qadr-qimmatini vaqtida baholay olmaslik, qadriga yetmaslik, iliq nafasiga quloq tutmay, g‘animat damlarni g‘aflatda, razolat vajaholat iskanjasida o‘tkazmoqlikdir. Biroq, bu ham xatoning oxiri emas. Hamma balo poklikni inkor etish bilan nopoklar yo‘liga poyandoz to‘shalishidadir. Goho hayratdan yoqa ushlaysan: nahotki, ezgulikning peshanasi bu qadar sho‘r bo‘lsa, oqillikning puch yong‘oqchalik qadri sezilmasa, yaxshilar jazo topsa, yomonlar sarbaland yursa?

Yo‘q, bunchalik emas. Axir, inson uchun dil farog‘atidan ortiq ne’mat bormi? Nega gunohlarimizdan pushaymon bo‘lish, istig‘for aytish, tavba-tazarru qilish, oxiratni o‘ylash o‘rniga oxirgi nafasga qadar moddiy boylik, mol-dunyo uchun o‘zimizni o‘tdan cho‘qqa uramiz, dil oynasini xiralashtiramiz. Holbuki, bu dunyoda chinakam qayg‘urishga arziydigan bitta yo‘qotish bor, u ham bo‘lsa, imondan ayrilmoqdir.