“O‘zbek tili haqida”gi Qonunning

Sahna ko‘rinishi:

Alisher – Assalomu alaykum, ustoz!

Lutfiy – Vaalaykum assalom, bo‘tam, keling. Qanday, o‘g‘lim, ota-onangiz sihat-salomatmi?

Alisher – rahmat ustoz, sizga duoyi salom aytdilar.

Lutfiy – rahmat, rahmar. O‘zingiz yaxshi tahsil olib, she’rlar mashq qilyapsizmi.

Alisher – oz-oz mashq qilib turibman.

Lutfiy – Qani menga yangi mashqlaringizdan o‘qib bering.

Alisher – xo‘p, ustoz.

Orazin yopqach ko‘zimdin sochilur har lahza yosh,

Bo‘ylakim paydo bo‘lur, yulduz nihon bo‘lg‘och quyosh.

Lutfiy – borakallo bo‘tam, borakallo. Ajoyib tashbeh etibsiz. Qani endi mumkin bo‘lganida erdi men o‘zimning 10-12 ming bayt ash’orimni shu g‘azalg‘a alishg‘on bo‘lar erdim.

Alisher – rahmat ustoz. Meni juda ham maqtab yubordingiz.

(Lutfiy mehr bilan yelkasiga qo‘l tashlab)

Lutfiy – Alisherbek, o‘g‘lim, oqil yigitsiz,

Go‘yo so‘z tog‘ida uchmish burgutsiz.

Lafzingiz bezamish turkiy gavhari,

Nazmingiz bezamish el-u yurt zari.

Faqir nazmi sizga yoshlikdan ayon,

Dil rozin turkiyda etdim namoyon.

Turkiyga baxshida etdim o‘zimni,

Vasfida xok-i sor tutdim o‘zimni.

Jon kabi ardoqlab ona tilimni,

O‘zdin rizo etdim, balki elimni.

Kimki ona tilin yetmas qadriga,

Kelajak naslining uchrar qahriga.

Armonli dunyoda umidim sizdan,

Qadr-u kamol toping el aro so‘zdan.

Alisher – Ustoz, toki tanda bor ekan jonim,

Ona sutidek pok o‘lg‘ay iymonim.

Sut birla kirmishdir turkiy qonimga,

Qon ila hayotbaxsh etmish jonimga.

Turkiyda cheksamda qancha alam-ranj,

Aning maxzanig‘a qo‘shg‘aymen dur-ganj.

Lutfiy – borakallo, o‘g‘lim, xudo yor bo‘lsin.