O’zbek Adabiyoti tarixi: Eng qadimgi adabiy yodgorliklar

Tog'ay Murod

Tog’ay Murod – Tog’aymurod Mengnorovning taxallusi. U 1948 yili Surxondaryoning Denov tumanidagi Xo’jasoat qishlog’ida tug’ilgan. Qishlog’idagi 43-maktabni bitirgach (1966), Toshkent Dablat universiteti (hozirgi O’zMU)ning jurnalistika fakultetida o’qigan (1966-1972). U respublika radiosida muharrir (1972-1976), “O’zbekiston fizkulturachsi” gazetasida tarjmon (1976-1978), “Fan va turmush” jurnalida bo’lim muharriri (1982-1984) bo’lgan. 1985-1987 yillarda Moskvadagi Adabiyot institutida o’qigan.

 1976 yilda bosilgan “Yulduzlar mangu yonadi” nomli ilk qissasi bilan yaxshi yozuvchi sifatida tanildi. 1979 yilda “Ot kishnagan oqshom”, 1980 yilda “Oydinda yurgan odamlar” qissalari chop etildi. Keyingi qissasi uchun yozuvchi Oybek nomidagi mukofot bilan taqdirlandi.

1985 yilda yozuvchining “Momo yer qo’shig’i” qissasi, 1993 yilda “Yoshlik” jurnalida “Otamdan qolgan dalalar” romani chop etildi. Tog’ay Murod o’zbek adabiyotiga betakror xarakterlarni, avval uchramagan uslubni olib kirdi. 1994 yilda “O’zbekiston Xalq Yozuvchisi” unvoni berildi. 2001 yilda yozuvchining “Bu dunyoda o’lib bo’lmaydi” romani bosildi.

Asarlari:
Tog’ay Murod. Ot kishnagan oqshom. Qissalar. T.: “Sharq”, 1994.
Tog’ay Murod. Otamdan qolgan dalalar. Roman. T.: “Sharq”, 1994.
Tog’ay Murod. Bu dunyoda o’lib bo’lmaydi. Roman, hikoyalar, maqolalar. T.: “Sharq”, 2001.