O`quvchilar bilan muloqotga kirishish usullari. Diologik va monologik
nutq.
Reja:
1.O`quvchilar bilan muloqotga kirishish usullari.
2. Diologik nutq.
3. Monologik nutq.
Tayanch tushunchalar:
Muloqotga kirishish usullari monolog ichki va tashki monolog, dialog nutq.
1.O`quvchilar bilan muloqotga kirishish usullari.
Bugungi kun o’qituvchisi izlanuvchan, harakatchan va ijodkor bo’lsa, u ta’lim
bergan o’quvchilar har tamonlama yetuk, bilimdon bo’lishiga shubha yo’q.
Shunday ekan, dars ta’lim jarayonini tashkil qilishga to’g’ri, yangicha
munosabat kerak.
Hozirgi kunda zamonaviy ta`lim har bir pedagogdan ta’limga yangicha
yondashishni - tashabbuskorlikni, ijodni, mustaqil fikrlashni talab qilmoqda. Dars-
pedagogik ijodkorlikning asosiy maydoni. Pedagogning asosiy pedagogik ehtiyoji-
o’rgatish, yetkazib berish- aynan darsda amalga oshadi. Shunday ekan, dars ta’lim
jarayonini tashkil qilishga to’g’ri, yangicha munosabat kerak.
Yangi mavzuni o`tish jarayonida pedagog oldida muhim bir masala turadi.
O’quvchilarni bilim olishga jalb qilish, ularni olg’a harakatlantirishdir. Bu esa
pedagog va o’quvchilarni (o’zaro) birgalikdagi mehnatga jalb qiladi. Buning uchun
o’qitishga majbur qilmaslik kerak. Pedagogik hamkorlikning qarashlaridan biri -
darsda o’quvichidagi qo’rquvni yo’qotish, uni erkinroq, dadilroq qilish, o’zini
kuchiga ishontirish, unga jiddiy ijod qilishga, dars jarayonida o`zining mustaqil
fikrini bayon etishga qodir shaxs sifatida qarash.
Pedagog yangi mavzuni bayon etishda o`quvchilar bilan muloqotni
faollashtirish maqsadida muammoli, izlanuvchan, savol va topshiriqlar tizimini
yaratadi. Bu savollar qisqa va lo’nda bo’lishi kerak. Bunday savollar
o’quvchilarning nafaqat fikirlash doirasi, izlanuvchanligini kengaytiradi, balki
ularni ijodiy qobliyatlarini, tashkilotchililigini, intizomliligini, kuchaytiradi.
Shunday savollarni qo’llash kerakki, ularda e’tirozli, qarama-qarshilik tomonlari
bo’lsin. O’quvchi mulohaza yuritsin. Shuni aytish kerakki, savollarning mazmuni
yangi mavzu yuzasidan bo`lishi hamda mavzuga nisbatan o`quvchilarni bilish
faolligini oshirishga xizmat qilishi lozim. Savollarning ko’pligi yoki kamligi
guruhdagi o’quvchilarning yoshiga intellektual qobiliyatiga mos kelish kerak.
O‘qituvchi ko‘pincha bolalarga berilgan savolni bir necha marta takrorlaydi,
bu berilgan savolni to‘g‘ri tushunib olishga, vujudga kelgan pauzani to‘ldirishga
yordam beradi. Bu vaqtda o‘qituvchi bolalarga birgina fikrning o‘zi turlicha bayon
etilishi mumkinligini ko‘rsata olish imkoniga ega bo‘lishi kerak.
O‘quvchilarni o‘z fikrlarini to‘g‘ri shaklda bayon etishda o‘rgatib borish
kerak. Avvalo, tug‘rilash, aytib berish, keyinchalik bolaga o‘z xatosini mustaqil
tug‘rilash imkonini berish kerak.
O‘qituvchilar har bir yangi mavzuni boshlashdan oldin 5 minut suhbat
o‘tkazadi. Bu usulni boshlang‘ich sinf o‘qituvchilarining hammalari ham amalda
qo‘llay omaydilar. Har bir o‘qituvchi har kungi birinchi soatlarida, o‘qish
darslarida turli mavzular tanlab dars boshlashdan oldin 3-5 minut kirish suhbat
o‘tlkazishsa foydadan holi bo‘lmaydi.
Pedagog yangi mavzuni bayon etishda o’quvchilarning xatoga yo’l qo’yish
mumkinligini inobatga olish kerak. O’zi esa savollarni to’ldirib, javoblarni ham to’la
berishi kerak. Javoblarni yuzaki, sayoz bo’lishi keyingi savol berishga bo’lgan
hohishni sundirishi mumkin, shu bilan birga o’quvchilarni faolligi ham so’nadi.
Pedagog yangi mavzuni bayon etishda butun sinf, guruh va ayrim o’quvchilar
bilan shug’ullanishni oqilona qo’shib olib borishi, pedagogik ta`sirni tabaqalantirish,
ya’ni, kuchli, o’rtacha, bo’sh o’zlashtiruvchi o’quvchilar bilan alohida shug’illanish
usullaridan foydalanish ko`zda tutishi kerak. Shu bilan birgalikda pedagoglar yangi
mavzuni bayon etishda o’z ta`siri bilan o’quvchilarning o’z-o’zini tarbiyalashiga,
o’z bilimlarini oshirishlariga va ijtimoiy qobiliyat, iste`ododlarini ifodalashiga
imkon berishi lozim. Ta’limni mazmuni ularni o’ylashga, fikrlashga, izlanishga
majbur etadigan darajada bo’lishi lozim.
Yangi mavzu qanchalik oldingi mavzu bilan bog’liq bo’lsa, u shunchalik
qiziqarliroq bo’ladi. Unchalik oson yoki unchalik qiyin bo’lmagan mavzu qiziqish
uyg’otmaydi. O’qitish qiyin, lekin uddalash mumkin bo’ladigan bo’lishi kerak.
O’qutuvchi yangi mavzuni bayon etish jarayonida o`uvchilar bilan muloqoti
jarayonida, samimiy nigoh bilan, pedodik texnikani (yuz harakati, ko`z qarqshlari,
qo`l harakati, mimika va pantomimikalarni) qo`llab dars jarayonini tashkil etsa
mashg`ulot shunchalik qiziqarli bo’ladi.
Psixologlarning aytishicha, har bir tana harakati, yuz holati kishi haqidagi
noverbal ma’lumotlarni ikkinchi shaxsga etkazadi, bu esa uning kayfiyati,
muloqotga qanchalik moyilligini his etishga yordam beradi.
O‘qituvchi darsda ibrat ekanligini hisobga oladigan bo‘lsak, uning xatti-
harakatlari va mimikasi naqadar muhimligini anglash qiyin emas.
Pedagoglar yangi mavzuni bayon etish jarayonida har xil qiziqarli vositalar,
o’yinlardan, masalalardan, misollardan foydalansa, maqsadga muvofiq bo’ladi.
Pedagog o’quvchilarni darsda va amaliy mashg`ulotlar jarayonida ularning
faolligiga e`tabor qarqtishi, ulardan tez-tez so’rashi, ularni o’rtog’ining javobini
qaytarishga, to’ldirishga yoki u haqda o’z fikrini bildirishga majbur etish lozim.
Pedagog yangi mavzuni bayon etishda muloqotning barcha vositalariga,
ayniqsa nutqqa e’tibor berishi kerak. Pedagog esa shunday nutq madaniyatiga ega
bo’lishi kerakki, u avvalo uning faoliyatini to’g’ri tashkil etishni ta`minlasin,
bolalarda nutqning o`sishiga imkon bersin. Demak. Ta’lim-tarbiyaning asosi bu
muloqot hisoblanadi. Lekin bu muloqot kundalik turmushimizda ishlayotgan
muloqotdan farq qilib, pedagog va o’quvchilar orasidagi muloqotni anglatadi.
O’qituvchi o’zining nutqiy qobiliyati bilan shaxsni shakllantiradi, unga bilim,
ko’nikma beradi. U ayniqsa dars jarayonida faol ishtrok etgan o‘quvchilarga
“Yasha”, “Barakalla”, “Yaxshi”, “Raxmat” kabi iboralardan ko’proq foydalanishi
kerak.
O’qituvchining nutqi darsda xamisha o’quvchilarga qaratilgan bo’ladi.
O’qituvchi yangi saboqni tushuntirayotgan, o’quvchining javobini tahlil qilayotgan
yoki tanqid qilayotgan bo’lsa ham, uning nutqi hamisha o’zining ichki kuchi,
ishonchi, o’zi gapirayotgan narsaga qiziqqanligi bilan ajralib turadi. Fikrning ifodasi
o’quvchilar uchun aniq sodda, tushunarli bo’ladi.
O’qituvchining bayoni o’quvchilar fikri va diqqatini maqsimal darajada
faollashtirishga qaratiladi. O’qituvchi o’quvchilar oldiga savollar qo’yib, ularni asta-
sekin to’g’ri javob berishga undaydi, o’quvchining diqqatini kuchaytiradi hamda
fikrlarini faollashtiradi. Masalan, “Mana bu yerga alohida e’tibor bering”, “O’ylab
ko’ring” kabi. Shuningdek, o’rinli qochiriq, hazil, yengilgina iste’zo nutqni
jonlantirib yuboradi va uni o’quvchilar tez o’zlashtiradilar.
O’qituvchining nutqi aniq, jonli, obrazli, talaffuzi jihatdan yorqin, ifodali, his-
hayajonli bo’lib, unda stilistik, grammatik, fonetik nuqsonlar uchramasligi lozim.
Bir hildagi cho’ziq, zeriktiradigan nutq o’quvchilarni juda tez charchatadi, ularni
lanj, loqayd qilib qo’yadi. Ayrim o’qituvchilar tez gapirishga, boshqalari sekin
gapirishga moyil bo’ladilar. Biroq o’quvchilarning o’zlashtirishlari uchun o’rtacha,
jonli nutq yaxshi natija berishini esdan chiqarmaslik lozim. Shoshqoloqlik saboqni
o’zlashtirishga halaqit beradi va bolalarni tez charchatib qo’yadi. Xaddan tashqari
sekin nutq lanjlik va zerikishga sabab bo’ladi. Xaddan tashqari keskin va baqiroq
nutq esa o’quvchilarning asabini buzadi va toliqtirib qo’yadi. O’qituvchining zaif
ovozi yomon eshitiladi.
Xulosa chiqarib aytish kerakki, yangi mavzuni bayon etish jarayonida
o’qituvchining nutqi shirali, mazmunli va o’quvchilarga ta’siri kuchli bo`lishi lozim.
O‘qituvchi yangi mazuni bayon davomida shunday usullardan foydalanish
kerakki, o‘quvchilar o‘zlarini shaxs sifatida his qilishsin. Bu-har bir o‘quvchi har bir
darsda o‘zining bahosini olishi, masalalarni o‘zi tanlab olishi lozim bo‘lsin.
Do'stlaringiz bilan baham: |