O’quv-uslubiy bo’lim tоmоnidаn ro’yхаtgа оlingаn

Alifbodagi o‘zaro farqlar (Alifbodagi oʻzaro farqlar)

Arabcha (Arabcha)	Lotincha (Lotincha)	Kirillcha (Kirillcha)	Lotincha (Lotincha)	Xalqaro Fonetik Alifbosi (Xalqaro Fonetik Alifbosi)
—1929	1936—-1940	1940—-1992	1992—
ﺍ, ه	Ə ə	А а	A a	[a], [æ]
ﺏ	B b	Б б	B b	[b]
ﺩ	D d	Д д	D d	[d]
ﻩ	E e	Э э	E e	[ɛ]
ﻑ	F f	Ф ф	F f	[f]
گ	G g	Г г	G g	[gʻ]
ﺡ,ﻩ	H h	Ҳ ҳ	H h	[h]
ی	I i	И и	I i	[ɪ]
ﺝ, ژ	Ç ç, Ƶ ƶ	Ж ж	J j	[ʤ]
ﻙ	K k	К к	K k	[k']
ﻝ	L l	Л л	L l	[l]
ﻡ	M m	М м	M m	[m]
ﻥ	N n	Н н	N n	[n]
ﺍ	A a	О о	O o	[ɔ]
پ	P p	П п	P p	[p]
ﻕ	Q q	Қ қ	Q q	[q]
ﺭ	R r	Р р	R r	[r]
ﺙ,ﺱ,ﺹ	S s	С с	S s	[s]
ﺕ,ﻁ	T t	Т т	T t	[t]
ﻭ	U u	У у	U u	[u]
ﻭ	V v	В в	V v	[v], [w]
ﺥ	X x	Х х	X x	[x]
ی	J j	Й й	Y y	[j]
ﺫ,ﺯ,ﺽ,ﻅ	З з	Z z	Z z	[z]
ﻭ	O o	Ў ў	Oʻ oʻ	[o]
ﻍ	Ƣ ƣ	Ғ ғ	Gʻ gʻ	[ɣ]
ﺵ	Ş ş	Ш ш	Sh sh	[ʃ]
چ	C c	Ч ч	Ch ch	[ʧ]
ء, ع	'	Ъ	’	[ʔ]

Arab yozuvi

Oʻzbekistonda 1929-yilgacha arab yozuvidan foydalanilgan. 1920-yillarning oʻrtalaridan Oʻzbekistonda arab yozuviga keng hujum boshlandi. Arab yozuvi qoloqligimizning, savodsizligimizning, dindorligimizning sababchisi deb eʼlon qilindi. 1929—1930 oʻquv yilidan Oʻzbekiston lotin yozuviga oʻtdi va biz oʻzbek xalqining asrlar davomida yaratilib kelingan hamda chop etilgan ilmiy, badiiy va falsafiy adabiyotdan uzilib qoldik.

Yanalif

1929-yildan boshlab arab yozuvidan yangi lotin vozuviga (yanalif) oʻtilgan. U 1940-yilgacha ishlatilgan.

A a	B b	C c	Ç ç	D d	E e	Ə ə	F f
G g	Ƣ ƣ	H h	I i	J j	K k	L l	M m
N n	N̡ ᶇ	O o	Ө ө	P p	Q q	R r	S s
Ş ş	T t	U u	V v	X x	Y y	Z z	Ƶ ƶ
	'

Kirill yozuvi

1940-yilda Oʻzbekistonda kirill yozuviga oʻtildi. Buning natijasida 1929—1940-yillar oraligʻida chop etilgan ilmiy, badiiy, pedagogik, oʻquv adabiyotlardan uzilib qoldik.

А а	Б б	В в	Г г	Д д	Е е	Ё ё	Ж ж
З з	И и	Й й	К к	Л л	М м	Н н	О о
П п	Р р	С с	Т т	У у	Ф ф	Х х	Ц ц
Ч ч	Ш ш	Ъ ъ	Ь ь	Э э	Ю ю	Я я	Ў ў
Қ қ	Ғ ғ	Ҳ ҳ

1940-yildan 1991-yilgacha oʻrta hisob bilan oʻzbek tilida 50 ming nomda 50 million nusxada kitoblar chop etilganini (bunga shu yillari nashr etilgan jurnal, gazetalar kirmaydi) hisobga olsak, biz yana lotin yozuviga oʻtishda qanchadan-qancha adabiyotdan yiroqlashishimiz mumkinligi ayon boʻladi.

Lotin yozuviga koʻchish

Lekin, dunyoning eng rivojlangan mamlakatlari (ularni sanab oʻtirishning hojati yoʻq) lotin yozuvidan foydalanadilar. Shuning uchun ham hozirgi eng zamonaviy texnika, tabiiy fanlar yoki ijtimoiy tadqiqotlar haqidagi adabiyotlar shu yozuv asosida yoritiladi. BMT, UNESCO va boshqa xalqaro tashkilotlarning xabar qilishlaricha, yangi texnika, texnologiya va fanga tegishli adabiyotlarning 80 foizi lotin yozuvida chop etilar ekan.

Demak, Oʻzbekistonni dunyoning rivojlangan mamlakatlari qatoriga qoʻshilishi uchun lotin yozuviga oʻtish maqsadga muvofiq deb topilganligi sababli Oʻzbekistonda hozirgi kunda loti yozuviga asoslangan o’zbek alifbosidan foydalanilmoqda..

GRAMMATIKA

Оrfoepiya qoidalari.O’zbek tilida tovushlar talaffuzi.

Orfoepiya so'zlarni, ularning tarkibidagi tovushlarni, shuningdek, o'zak va qo'shimchalardan iborat so'/ formalarini to'g'ri talaffuz qilish me’yorlari tizimidir. Tilshunoslikning bu tizim haqidagi bo'limi ham orfoepiya deyiladi.

Orfoepik me’yorlar aslida xalq jonli tili faktlari asosida yaratiladi — jonli tildagi turlicha talaffuz ko'rinishlaridan adabiy til an’analariga, taraqqiyot traditsiyalariga mos keladiganlari tanlanadi.. Masalan, o'zbek shevalarida bir so'z turlicha talaffuz qilinadi: yo'q-jo'q, ko‘z-go‘z, ota-ata, aka-oka, anor-onar kabi. Hozirgi zamon davom fe’li qo'shimchasi shevalarda -yap(ti), -op(ti), -utti, -vot(ti) shakllarida qo'llanadi: boryapti, boropti, borutti, borvotti kabi. Adabiy tilda shulardan yo‘q, ko‘z, ota, aka, anor boryapti variantlari adabiy talaffuz me’yori (orfoepik norma) sifatida saralangan.

To'g'ri talaffuz nutq madaniyatining muhim belgilaridan biri sanaladi. Adabiy tilda to'g'ri yozish qanchalik muhim bo'lsa, to'g'ri talaffuz ham shunchalik ahamiyatlidir. Shuning uchun ham o'quvchi va talabalarda to'g'ri talaffuz ko'nikmalarining shakl lantiri1ishiga ta’limning barcha bosqichlarida jiddiy e’tibor beriladi.

§. Unli tovushlar orfoepiyasi


I unlisi: 1) bir bo'g'inli so'zlarda qisqa va ingichka talaffuz qilinadi: til, tisb, bil, sir kabi; 2) q, g', x undoshlari bilan yondosh qo'llanganda yo'g'on (orqa qator unli tarzida) talaffuz etiladi: qish, g'isht, xil kabi; 3) y, ng undoshlaridan oldin ingichka va biroz cho'ziq talaffuz etiladi: chiy, kiy.

ming kabi; 4) h bilan yondosh bo'lganda ham biroz cho'ziq va ingichka talaffuz qilinadi: hid, hind, his kabi; 5) ko'p bo'g'inli so'zlarning urg'usiz bo'g'inida kuchsiz va qisqa (bilan, biroq, sira, tilak, gilam, gibs, viqor kabi), urg'uli bo'g'inda esa kuchliroq va cho'ziqroq (nozik, alik, rostlik kabi) talaffuz etiladi; b) so'z oxiridagi ochiq bo'g'inda biroz kengayadi («i» dan kengroq, «e» dan torroq unli tarzda talaffuz qilinadi): tepki, bordi, oftobi, xuddi, rozi kabi.

U unlisi: I) bir bo'g'inli so'zlarda va ko'p bo'g'inli so'zlarning urg'usiz bo'g'inida qisqa (tush, rus, pul, buloq, bug'doy kabi), urg'uli bo'g'inida esa kuchliroq va cho'ziqroq (bulut, yetuk, popuk kabi) talaffuz etiladi; 2) k,g,y undoshlaridan keyin ingichka (old qator unli tarzida), q, g‘, x undoshlaridan so'ng esa yo'g'on (orqa qator unli tarzida) talaffuz qilinadi. Qiyos qiling: kid va qul, atirgul va norg'ul, yuk va xulq kabi; 3) —uvchi, -uv affikslari tarkibida cho'ziqroq aytiladi: yozuvchi, o'quvchi, to‘quvchi, oluv, qo'shuv kabi.

O' unlisi: 1) bir bo'g'inli so'zlarda, shuningdek ko'p bo'g'inli so'zlarning urg'usiz bo'g'inida qisqa talaffuz etiladi: bo‘r, to'r, ro'mol, so'roq kabi; 2) takroriy formalarning birinchi komponentida (urg'uli bo'g'inda) cho'ziq talaffuz qilinadi: ko'p-ko'p, zo'r-zo'r, mo1-mo7kabi; 3) sayoz til orqa k,g, til o'rta y va bo'g'iz undoshi (h) dan so'ng yumshoq (old qator) unli tarzida, chuqur til orqa q,g',x undoshlaridan so'ng qattiq va yo'g'on (orqa qator) unli tarzda talaffuz etiladi. Qiyos qiling: ko1 va qo'l, go'r va g'o'r, ho't va xo 'r, yo 1 va qo ‘r kabi.

E unlisi: I) so'z va bo'g'in boshida kengroq (erkin, ekin, eslamoq kabi), bo'g'in ichida bir oz torroq (kecha, beda, tekin, sekin kabi) talaffuz qilinadi.

A unlisi: 1) sayoz til orqa k, g undoshlari bilan yonma-yon kelganda yumshoq va ingichka unli tarzida (kam, katta, gap, gal, gazlama, kayjlyat kabi), chuqur til orqa q, g‘, x undoshlari bilan yondosh qo'llanganda esa yo'g'on unli tarzida (qalam, qatg'a, qasida, g'am, g'alvir, xalq, xabar, xat kabi) talaffuz etiladi.

O unlisi: 1) quyi keng, kuchsiz lablangan unli tarzida talaffuz qilinadi: tosh, bahor, somon, shamol kabi. Shevalarda va jonli tilda bu unlining urg'usiz bo'g'inda «a»ga yaqin talaffuz qilinish hollari ham uchraydi: samon, davon kabi, ammo bu hoi adabiy talaffuz (orfoepik me’yor) hisoblanmaydi; 2) sayoz til orqa k, g undoshlaridan so'ng yumshoq, chuqur til orqa q,g',x undoshlaridan so'ng esa yo'g'on unli tarzida talaffuz qilinadi. Qiyos qiling: kosib va qoshiq, kotib va qotip, komil va qobil, gov va g‘ov, govmish va g'ovlamoq kabi; 3) urg'uli bo'g'inda kuchliroq va biroz cho'ziq talaffuz etiladi: bog'bon, obodso'zlarining birinchi va oxirgi bo'g'inlaridagi o unlisi talaffuzini qiyoslang; 4) y va h undoshlari bilan yondosh qo'llanganda ham o unlisi biroz yumshoq, ingichka unli holida talaffuz etiladi. Qiyos qiling: yor va qor, hokim va xolis kabi.