|
Ijtimoiy ish etikasi fan sifatida etika bilan chambarchas bog‘liqdir. Axloq murakkab va ko‘p qirrali ijtimoiy hodisa bo‘lganligi sababli u ko'pgina fanlar tomonidan o‘rganiladi.
Jumladan, axloq - kishilar orasidagi munosabatlami tartibga solishning o'ziga xos usuli, u yoki bu jamiyatda qabul qilingan va rioya qilinishi lozim bo'Igan tartib, odob, o‘zaro munosabat hamda muloqotning
qonun-qoidalari, mezonlari yig‘indisi1. Jamiyat siyosiy, ijtimoiy, ma'naviy voqeliklarini inson xulq-atvori, xatti-harakati aniqrog‘i, umume'tirof etilgan milliy-ma’naviy va zamonaviy me’yorlarga mos kelishini ta’minlovchi va belgilovchi nia’naviy mezondir.
O‘z mohiyatiga ko‘ra axloq - kishilarning bir-biriga, oilaga, vatanga, jamiyatga bo‘lgan munosabatlarida namoyon boladigan xatti- harakatlar yig'indisidir. Axloq har bir kishining xulqini aks ettiradi.
Axloqning yuksak darajada bolishi jamiyat rivojiga ijobiy ta’sir qiladi yoki aksincha. axloqsizlik jamiyat rivojini izdan chiqaradi.Axloqsiz shaxsning istiqboli bo‘lmaganidek, axloqsiz jamiyatning ham istiqboli bo‘lmaydi. Ayni paytda, axloq jamiyatning barchajabhalariga kirib borishi va unga jamiyat a’zolarining amal qilishi ijtimoiy adolat munosabatlarini vujudga keltiradi. Ammo har qanday holatda shaxsning ichki axloqiy tarbiyasi hal qiluvchi rol o‘ynaydi.
Ushbu munozara xususida I. Kant tomonidan aytilgan fikrlar mazkur muammoni oydinlashtirishga yordam beradi. Jumladan, u shunday deydi: ≪Faqat har bir insonning o‘zi uchun o‘zi axloqiy qonun o‘rnata olish qobiliyati negizida. Boshqacha aytganda, har bir inson o‘z axloqiy qonunining ijodkori hisoblanadi. Har bir individ axloqiy jihatdan mustaqil. Bu aytilganlar odamlarda axloqiy qonunlar belgilash erki borligi va ular shunday qilish uchun yetarli aqlga ega ekanini ko‘rsatadi. Erkin va oqil shaxslar faqatgina o'zlari
uchun ma’qul- bo‘lgan qonunlarni o‘rnata olmasliklarini tushunadilar≫. Darhaqiqat, Kant masalaning falsafiy-ijtimoiy negizlariga kirib boradiki, insonning ongsiz va ongli harakatlari mohiyati ochib beriladi. Masalan, vatanparvarlikning axloqiy mezonlari, darajasini belgilab boladimi?! Yoki vatanparvarlik qilmagani uchun javobgarlikka tortish mumkinmi?! Shuning uchun axloqiy jihatdan inson mustaqil. Faqat yaratganning oldida hisobot beradi. Albatta, agar inson xoinlik qilsa, u javobgarlikka tortiladi.Lekin masala mohiyatan ikki xil narsa.
Axloqqa nisbatan D. Yum shunday ta’rif beradi: ≪Axloq tushunchasi barcha insoniyatda qandaydir umumiy hissiyot tug‘dirib, u bitta obyektda umumiylikni ma'qullaydi va Ular bir kishini yoki ko‘pchilikni ma’lum xulosaga olib kelib, bir-biriga itoat etishga qodir≫ 1. Ushbu ta’rif yuqorida keltirilgan Aristotelning
qarashlariga to'g'ri keladi. Siyosat axloqiy qadriyatlarga asoslansa, ko‘pchilikni umumiy harakatga, itoatga olib keladi. Shuning uchun axloqqa amal qilish shaxs va millatning ma’naviy dunyosi va salohiyat darajasi bilan bog‘liq hodisa sifatida qaraladi. Axloq va uning ijtimoiy mohiyati to‘g'risida Abdulla Avloniy shunday deydi: ≪Insonlarni yaxshilikg‘a chaqirguvchi, yomonlikdan qaytarguvchi bir ilmdur. Yaxshi xulqlarning yaxshiligini, yomon xulqlarning yomonligini dalil va misollar ila bayon qiladurg‘on kitobni axloq deyilur. Axloq ilmini o‘qub, bilub amal qilgan kishilar o‘zining kim ekanin, janobi Haq na uchun xalq qilganin, yer yuzida nima ish qilmak uchun yurganin bilur≫-. Ko‘rinib turibdiki, A. Avloniy axloqqa nisbatan nafaqat ilmiy ta’rif beradi, balki uning
ijtimoiy-siyosiy ahamiyatini ochadi. ≪Yaxshi xulqlarning yaxshiligi, yomon xulqlarning yomonligi≫ bevosita siyosiy faoliyatda ham o‘z ifodasini namoyon qiladi. Chunki, xulq-atvor inson faoliyati orqali
ijtimoiy hayotga u yoki bu tarzda ta’sir o‘tkazadi. Axloqni tadqiq qilish doirasi kengayib borgan sari bu sohada
fanning yangi yo'nalishlari ham ko'paymoqda. Hozirgi vaqtda ular qatorida quyidagilarni ko'rsatish mumkin:
estetika - Avvalo, insonning har bir xatti-harakati va niyati ham axloqiylikka, ham nafosatga tegishli bo‘ladi, ya’ni muayyan ijobiy faoliyat ham ezgulik (ichki go‘zallik) ham nafosat (tashqi go‘zallik) xususiyatlarini o‘rganadigan fan;
sotsiologiya - insonlarning ommaviy xatti-harakati va ularning qonuniyatlarini faqat muayyan ijtimoiy tuzum doirasidagina tadqiq etadi;
huquqshunoslik - inson huquq va erkinliklarini o‘rganadigan
fan;
pedogogika - shaxsni tarbiyalash, ta’lim berishga yo‘naltirilgan
fan;
psixologiya - kishilar xatti-harakati, fe’l-atvori va maylistaklarini
o‘rganadi.
Jamiyat va ma’naviy - axloqiy muhitni sog‘lomlashtirish masalalari qadimdan o‘rganilib kelingan. Bu jarayonni shartli ravishda to‘rt bosqichga bo‘lish mumkin:
1) Qadimgi davrdan VIII asrgacha bo 'Igan davr;
2) O ‘rta asrlar davri (VIII - X IX asrlar)
3) Milliy uyg'onish davri (XIX asr oxiri - XX asrning
1-choragi)
4) Ilmiy o ‘rganish davri (XX asrning 30-yillaridan to hozirgi
davrigacha)
Do'stlaringiz bilan baham: |
