Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

va qodir xudodek edi. Onasi o 'z n om in i aytib chaqirishgan zah oti itoat
etgani kabi u ham insonga bo'ysundi. Ularga yo'l bo'shatadigan bo'ldi.
Chaqirishsa keladigan, haydashsa o'sh a zahoti nari ketadigan, tahdid
qilishsa yerga yotib oladigan odat chiqardi, chunki ularning har bitta
xohish-istagida kuch-qudrat pinhon edi, bu qudrat m usht va kaltak,
havoda uchib yurguvchi toshlar va etingni uzib olgudek qaqshatgich
qam chi zarbida oshkora bo'lardi.
Oq S o'yloq barcha itlar kabi insonga qaram edi. U nim aiki qilsa,
u n in g buyrug'i bilan qilardi. U la r Oq S o 'y lo q n i x oh la sa la r urib,
dabdalasini chiqarishga, yanchib tashlash yoki rahm -shafqat qilishga
haqli edilar. Ana shu saboqni o'zlashtirishga tez o'zlashtirdi-yu, lekin
ko'nikishi oson bo'lm adi — u bunga ch idayolm as, har qadam da yuz
berayotgan voqealarga nisbatan vujudida neki bor unga qarshi bosh