Oltingugurt Tuproqdagi oltingugurt

Oltingugurt
Tuproqdagi oltingugurt
Tuproqdagi o'simliklar uchun oltingugurt manbai organik moddalar va minerallardir, lekin ko'pincha ular etarli emas yoki ular yuqori hosildor ekinlar uchun mavjud bo'lmagan shaklda bo'ladi. Tuproqdagi oltingugurtning ko'p qismi organik moddalar bilan bog'langan va tuproq bakteriyalari tomonidan sulfat shakliga aylanmaguncha o'simliklarga etib bo'lmaydi. Bu jarayon mineralizatsiya deb ataladi.
Sulfatlar tuproqda nitrat holidagi azot kabi harakatchan bo'lib, ayrim turdagi tuproqlarda kuchli yog'ingarchilik yoki sug'orish natijasida ildiz zonasidan yuvilishi mumkin. Kapillyar teshiklari buzilgan qumli yoki qo'pol tuproqlar bundan mustasno, sulfatlar suvning bug'lanishi bilan tuproq yuzasiga qaytishi mumkin. Sulfat oltingugurtning harakatchanligi tuproq tahlilida uning tarkibini o'lchashni va oltingugurtni qo'llash talablarini bashorat qilish uchun bunday tahlillardan foydalanishni qiyinlashtiradi.
Oltingugurt nitrat azotiga qaraganda gil tuproq zarralarida ko'proq bo'ladi. Erta bahorda kuchli yomg'irlar tuproqning yuqori qatlamidan oltingugurtni yuvishi va yuqori qatlam qumli, pastki qismi esa loyli bo'lsa, pastki qismini bog'lashi mumkin. Shuning uchun bunday tuproqlarda o'sadigan ekinlar vegetatsiya davrining dastlabki bosqichida oltingugurt etishmasligi alomatlarini ko'rsatishi mumkin, ammo ildizlar pastki tuproq qatlamlariga kirib borishi bilan bu etishmovchilik yo'qolishi mumkin. Profil bo'ylab qumli bo'lgan, loy oraliq qatlami kam yoki umuman bo'lmagan tuproqlarda ekinlar oltingugurt qo'llanilishiga yaxshi javob beradi.
O'simliklardagi oltingugurt
Oltingugurt har bir tirik hujayraning bir qismidir va ma'lum aminokislotalar (sistein va metionin) va oqsillarni sintez qilish uchun zarurdir. Oltingugurt fotosintez va ekinlarning qishga chidamliligi uchun ham muhimdir. Bundan tashqari, oltingugurt nitrat azotini aminokislotalarga aylantirish jarayoni uchun zarurdir.
Oltingugurt tanqisligi
Vizual tahlilda oltingugurt etishmovchiligi ko'pincha azot etishmovchiligi bilan aralashtiriladi. Ikkala holatda ham barglarning umumiy sarg'ayishi bilan birga o'simlik o'sishining kechikishi kuzatiladi. Zavoddagi oltingugurt harakatsiz va eski barglardan yosh barglarga o'tmaydi. Oltingugurt etishmovchiligi bilan yosh barglar ko'pincha birinchi bo'lib sarg'ayadi, azot etishmovchiligi bilan esa eski barglar. Agar etishmovchilik juda o'tkir bo'lmasa, uning belgilari ingl.
Oltingugurt tanqisligini aniqlashning eng ishonchli usuli bu oltingugurt va azot uchun o'simlik namunalarini tahlil qilishdir. Ko'pgina ekinlarning o'simlik to'qimalarida oltingugurtning normal miqdori 0,2 dan 0,5% gacha. Azot va oltingugurt o'rtasidagi nisbatning optimal darajasi 7: 1 dan 15: 1 gacha. Agar nisbat yuqoridagi chegaralardan tashqariga chiqsa, bu oltingugurt etishmovchiligini ko'rsatishi mumkin, ammo to'g'ri tashxis qo'yish uchun bu ko'rsatkich bilan birgalikda ko'rib chiqilishi kerak. azot va oltingugurtning mutlaq qiymatlari.
Oltingugurt tanqisligi sharoitida nitrat shaklidagi azot to'planishi mumkin. O'simlikda nitratlarning to'planishi ba'zi ekinlar, masalan, kolza urug'ining shakllanishiga xalaqit berishi mumkin. Shuning uchun oltingugurt miqdorini azot miqdori bilan muvozanatlash o'simlik salomatligi uchun muhimdir.
Yuqori quruq moddalar hosilini beradigan beda yoki makkajoʻxori kabi ekinlar eng koʻp oltingugurtni talab qiladi. Bundan tashqari, kartoshka va ko'plab sabzavot ekinlari ko'p miqdorda oltingugurtga muhtoj va tarkibida oltingugurt bo'lgan o'g'itlar qo'llanilganda yaxshi meva beradi. Balanslangan oltingugurt dietasi bo'lmasa, azotli o'g'itlarning yuqori dozalarini oladigan ekinlar oltingugurt tanqisligidan aziyat chekishi mumkin.