Oila pedagogikasi

yonida bo‘lishlari kerak bo‘ladi. Maktab yoshiga yetgunga
qadar, bolada kerakli ko‘nikma va boshlang‘ich tushuncha-
lami shakllantirish uning kelgusida maktab o‘quvchisi bo‘li-
shiga va boshqa sog‘lom bolalar kabi ta’lim olish imkoniya-
tini qo‘lga kiritishida albatta qo‘l keladi. Ammo, ming
afsuski, bunday tashvishlami boshidan kechirayotgan ota-
onalaming «aksariyati bu borada bosh qotirishdan ko‘ra
ko‘proq umidsizlikka berilishadi, ular bolasining kelajagini
tasawur qila olmaydilar va farzandimiz uchun maxsus chora-
lar ko‘rishdan naf yo‘q, qabilida umidsizlika tushishadi.
Aslini olganda, nogiron bolalar, albatta, biror jihati bilan,
masalan, iste’dod tomondan boshqalarga qaraganda ustunroq
bo‘ladilar. Qolaversa, hayotda o‘z ustida ishlab mohir usta
darajasiga ko‘tarilgan hunarmandlami yoxud qaysidir qirrasi
bilan boshqalarga o‘mak bo‘la oladigan kasb egalari yoki
377

---

qiziqish sohiblari orasida aynan nogiron bolalardan borligini
kuzatish mumkin.
Ma’lumki, bolalami tibbiy-pedagogik komissiya tomoni­
dan ta’limga layoqatliligi tekshirilganda ta’lim olishga umu-
man layoqatsiz bolalar ham chiqib qolishadi. Bunday bolalar
aqli zaiflikning og‘ir darajasi bilan kasallangan bo‘ladi. Shuni
alohida ta’kidlab o'tmoqchimizki, ko‘p hollarda ta’limga
layoqatli ammo maxsus maktab intematlarda tahsil olishi
kerak bo‘lgan bolalaming ta’limdan ajralib qolib ketgan
hollari tadqiqotimiz davomida kuzatildi. Bunga sabab, ota-
onalar bolalarini o'zlaridan uzoqlashishini xohlashmagani
uchun maxsus maktab intematga jo‘natmaganligini aytishdi.
Bu esa jamiyatda ta’lim olishga layoqatli lekin, ta’lim bilan