Odob-axloqning tushunchasi va mohiyati

Odob-axloqning tushunchasi va mohiyati

Reja:

1. Odob-axloq tushunchasi

2. Odob-axloqning vazifasi va tuzilishi

3. Odob-axloq va huquq

1. 
   Odob-axloq tushunchasi
   

Odob-axloq (moral) (lotincha “moralis” - axloqiy; “mores” - fe’l-atvorlar) odamning xulqini normativ tartibga solishning usullaridan biri, ijtimoiy ongning alohida shakli va ijtimoiy munosabatning korinishi hisoblanadi. Odobning bir nechta tavsiflari bor bolib, uning o’ziga xos xususiyatlarini ifodalaydi. Odob-axloq jamiyatda odamlarning yurish-turishini tartibga solish usullaridan biri hisoblanadi. U o’zida kishilarning ushbu jamiyatda yaxshilik va yomonlik, adolat va adolatsizlik, loyiqlik va noloyiqlik haqida qabul qilingan tushunchalarga muofiq o’zaro munosabatlarining xususiyatini belgilavchi norma va tamoillarni ifodalaydi.

Odob-axloq talablariga rioya qilishlik ruhiy ta’sir kuchi bilan, jamoat fikri, insonning ichki ishonchi, vijdoni bilan ta’minlanadi.

Odob-axloqning o’ziga xosligi shundan iboratki, u odamlarning yurish-turishini hayotning barcha jabhalarida, ya’ni ish faoliyatidagi, oiladagi, kishilar o’rtasidagi va boshqa munosabatlarda tartibga solib boradi. Odob-axloq guruhlar va davlatlararo munosabatlarga ham joriy etiladi.

Odob-axloq tamoillari umumhususiyatga ega bo’lib, barcha insonlarni qamrab oladi, jamiyatning tarixiy rivojlanis jarayonida yaratiladigan o’zaro munosabatlari madaniyatining asosini mustahkamlaydi.

Insonning har qanday harakati, muomalasi turli mazmunda-huquqiy, siyosiy yoki boshqa bo’lishi mumkin, ammo uning xulqiy tomoni, axloqiy mohiyati bir xil daraja korsatkichida baholanadi.

Odob-axloq normalari jamiyatda an’analar kuchi, umumtanolingan va barcha tomonidan qo’llab-quvvatlanadigan tartib-intizom, jamoatchilik fikri bilan qayta ishlanib boraveradi. Odob-axloq normalariga rioya qilinishi barcha tomonidan nazorat qilinadi.

Odob-axloqda javobgarlik ma’naviy va yuksak bo’ladi, yani xatti-harakatni qoralaydi yoki ma’qullaydi, axloqiy baho berish shaklida bo’lib odam avvalo anglab olishi, dildan qabul qilishi va bunga mos holda o’zining xatt-harakatlarini tartibga solishi va yo’naltirishi lozim bo’ladi. Bunday baho berish umume’tirof etilgan norma va tamoillarga, barcha tomonidan qabul qilingan zarur va zarur bo’lmagan, loyiq va loyiq bo’lmagan va boshqa tushunchalarga mos bo’lishi kerak.

Odob-axloq albatta insoniyatning turmushiga, insonniy ehtiyoji mohiyatiga bog’liq bo’ladi, ammo ijtimoiy va individual ong darajasi bilan belgilanadi.

Jamiyatda insonlarning xatti-harakatini boshqa shakllar qatorida odob-axloq ham ko’plab individlarning faoliyatlarini muvofiqlashtirishga, uni muayan ijtimoiy qonunlarga bo’yinsungan birlashgan umumiy faoliyatga aylantirishga xizmat qiladi.

2. Odob-axloqning vazifasi va tuzilishi

Odob-axloqning vazifalari masalasini o’rganib quyidagilarga ajratish mumkin:

- tartibga soluvchi,

- tarbiyalavchi,

- bildiruvchi,

- qat’iy-baho beruvchi,

- mo’ljal beruchi,

- asoslantiruvchi,

- aloqa uchun xizmat qiladigan,

va boshqa vazifalar¹.

Yuristlar uchun odob-axloqning tartibga soluvchi, tarbiyalavchi vazifalari birlamchi qiziqish uyg’otadi.

Tartibga soluvchi vazifa odob-axloqning birlamchi vazifasi hisoblanadi.

Odob-axloq insonning amaliy faoliyatini jamiyatning va boshqa odamlarning manfaatlarini hisobga olish nuqtai nazaridan yo’naltiradi va tartibga solib boradi. Shu o’rinda odob-axloqning ijtimoiy munosabatlarga faol ta’siri individual xatti-harakatlar orqali amalga oshiradi.

Odob-axloqning tarbiyaviy vazifasi inson shaxsini shakllantirish uning o’z-o’zini anglashida ishtirok etadi.

Odob-axloq hayotning mazmuni va maqsadiga qarashlarning paydo bo’lishiga, inson tomonidan o’z qadr-qimmatini, jamiyat va boshqa odamlar oldidagi burchini, boshqalarning qadr-qimmati va huquqlariga hurmatning zarurligini anglab olishga xizmat qiladi. Odob-axloq bu -vazifasini insoniylik deb tavsiflash qabul qilingan. Odob-axloqning tartibga soluvchi vazifasi uning boshqa vazifalariga ham ta’sir ko’rsatadi.

Yuqorida aytib o’tilganidek odob-axloq sub’ektlari alohida shaxslar, shuningdek butun jamiyat hisoblangan ijtimoiy munosabatlarni tartibga soluvchi bo’lib xizmat qiladi.

Ushbu ijtimoiy munosabatlar jarayonida shaxsning axloqiy xatti-harakatlari o’zini o’zi tartibga solish va butun ijtimiy borliqning ma’naviy o’zini o’zi boshqarishi yuzaga keladi.

Odob-axloq inson hayot faolyatining barcha jabhalarini tartibga soladi. Insonning xulq-atvorini tartibga solar ekan odob-axloq unga nisbatan yuqori talablarni qo’yadi. Bundan tashqari odob-axloqning tartibga soluvchi vazifasi jamoat fikrining obro’siga va insonning axloqiy ishonchiga, jamiyat va shaxs haq bo’lmasa-da, tayangan holda amalga oshiradi.

Odob-axloqga ijtimoiy ongning muhim shakli tariqasida ham qaraladi, ijtimoiy munosabatning ko’rinishi sifatida ham, shuningdek insonning axloqiy faoliyatini tartibga soluvchi jamiyatda mavjud xatti-harakat normalari qaraladi.

Xulqiy ong odob-axloqning, uning ideal va sub’ektib tomonini ifoda qiluvchi, bir qismi hisoblanadi. Axloqiy ong insonlarga ularning burchi tariqasida muayan xulq-atvor va xatti-harakatlarni yuklaydi. Xulqiy ong ijtimoiy borliqning turli ko’rinishlariga - qilmishga, uning motiviga, xatti-harakatiga, hayot tarziga va b.larga odob-axloq normalariga muofiqligi nuqtai nazaridan kelib chiqib baho beradi. Bunday baho ma’qullashda yoki rad qilishda, maqtashda yoki tanqid qilisgda, yoqtirish yoki yoqtirmaslikda, sevishda yoki ko’rolmaslikda ifodalanadi. Axloqiy ong ijtimoiy ong shakli hisoblanadi shu bilan bir vaqtda shaxning individual ongi doirasi ham hisoblanadi. Bu o’rinda insonning o’ziga o’zi vijdon, g’urur, uyat, pushaymonda bo’lish bilan va b. axloqiy sezgilari bilan bog’liq holda baho berishi muhim o’rin egallaydi.

Odob-axloqni axloqiy ong bilangina bog’lab bo’lmaydi.

Xulqni va xulqiy ongni birxillashtirishga qarshi chiqib, М. S. Strogovich yozgan edi: “Xulqiy ong bu qarashlar, ishonchlar, yaxshilik va yomonlik to’g’risida g’oyalar, loyiq va noloyiq xatti-harakatlardir, xulq esa jamiyatda insonlarning xatti-harakatlari, ularning o’zaro munosabatlarini tartibga soluvchi ijtimoiy normalardir.”²

Axloqiy munosabatlar insonlar o’rtasida faoliyatlari jarayonida vujudga keladi. Axloqiy munosabatlar mazmuniga, shakliga, sub’ektlar o’rtasidagi ijtimoiy alloqa usuli bilan farqlanadi. Ularning mazmuni kimga nisbatan ba (jamiyatga ba odamlarga nisbatan) qanday axloqiy majburiyatlarni olishi bilan belgilanadi.

Barcha holatlarda inson oxir oqibatda axloqiy munosabatlar tizimida boladi. Axloqiy munosabatlarda inson xulqiy faoliyatning ham sub’ekti va ham ob’ekti tariqasida qatnashadi. Demak, u boshqa odamlar oldida uning o’zi jamiyatga nisbatan, ijtimoiy guruhga nisbatan sub’ekt hisoblanadi, ammo bir vaqtning o’zida u boshqalar uchun bir vaqtning o’zida axloqiy majburiyatlar ob’ekti bo’ladi, chunki ular uning manfaatlarini himoya qilishi, u to’g’risida g’amxo’rlik qilishi lozim.

Axloqiy faoliyat odob-axloqning ob’ektiv tomonini o’zida ifoda etadi.

Axloqiy faoliyat to’g’risida shunda gapirish mumkin-ki, qachonki xatti-hararat- qilmish, xatti-harakat, ularning motivi yaxshilik va yomonlik, loyiq va noloyiq, va b.larning chegaralanish talablari bo’yicha baholanish mumkin bo’lsa. Xulqiy faoliyatning birlamchi belgisi qilmish hisoblanadi, chunki uning zamirida xatti-harakatning maqsadi, motivi va mo’ljal yotadi. Qilmish motivni, mo’ljalni, maqsadni, harakatni, qilmishning natijasini o’z ichiga oladi. Qilmishning xulqiy oqibati insonning o’ziga baho berishi va unga atrofdagilar tomonidan baho beririshidir.

Insonning doimiy yoki o’zgarib turuvshi sharoitlarda sodir etgan xulqiy ahamiyatga ega bo’lgan harakatlari yig’ndisi axloq deb qabul qilinadi. Insonning xatti-harakati axloqiy sifati, xulqiy ko’rinishining birgina ob’ektiv ko’rinishi hisoblanadi.

Axloqiy faoliyat faqat asoslantirilgan va maqsad sari yo’naltirilgan harakatlarni o’z ichiga oladi. Bu erda istak, xohishlar hal qiluvchi o’rinda turadi, chunki inson ularga tayanadi, ularning o’ziga xos xulqiy motivlari yaxshilik qilishni istash, burch hissini amalgam oshirish, ma’lum bir maqsadga erishishdan iborat bo’ladi.

Odob-axloqning o’ziga xos tomonlari, elementlari bor bo’lib, ular o’z ichiga axloqiy normalarni, axloq tamoillarini, axloqiy maqsadlarni, axloqiy mezonlarni qamrab oladi.

Axloqiy normalar bu insonning jamiyatdagi xatti-harakati, uning boshqa kishilar bilan muomalasi, jamiyatga va o’ziga nisbatan bo’lgan muomalasi hisoblanadi. Axloqiy normalar ijtimoiy normalar bo’lib, ularning bajarilishi ijtimoiy fikr, yaxshilik va yomonlik, adolat va adolatsizlik, ezgulik va yomonlik va b.lar haqida ushbu jamiyatdan olgan tushunchalar asosidagi ichki ishonch orqali ta’minlanadi.

Axloqiy normalar ushbu jamiyatga, axloqning ijtimoiy guruhiga mos muayan holatga xos xatti-harakatning mazmunini belgilaydi. Axloqiy normalar jamiyatda mavjud tartibga soluchi boshqa – iqtisodiy, siyosiy, huquqiy, estetik normalardan insonlarning xatti-harakatlarini tartibga solish usuli bilan farqlanadi. Xulq, fe’l-atvorlar jamiyat hayotida an’analar kuchi, obro’ va umumtanolingan va barcha tomonidan qo’llab – quvvatlangan intizom, jamoaviy fikr, muayan sharoitlarda lozim xulq-atvorda bo’lishga jamiyat a’zolarini ishontirish bilan amalda bo’ladi.

Oddiy odatlarda masalan tug’ilgan kunni nishonlash, armiyaga kuzastish kabi insonlarning bir xildagi xatti-harakatlardan farqli o’laroq, axloqiy normalar hafaqat umumqabul qilingan tartibda amalga oshiriladi, balki inson tasavvurida jamiyatda yoki muayan hayotiy sharoitda losim yoki lozim bo’lmagan xatti-harakatning g’oyaviy asosi b’olib, unga asosan amalga oshiriladi.

Axloqiy tamoillarga quydagilar kiradi:

- insonparvarlik – insonni oily qadriyat deb bilish;

-al’turizm – yaqin kishisiga beg’araz xizmat qilish;

- rahmdillik - nimagadir muhtoj bo’lgan har qanday insonga yordamga tayorlik;

-jamoaviylik - umumiy manfaatga ko’maklashishga ongli intilish.

2. 
   Odob-axloq va huquq
   

Odob-axloq va huquqning o’zaro munosabati yuristlar uchun alohida qiziqish tug’diruvchi ushbu ijtimoiy ko’rinishlarni o’rganishning muhim omillaridan biri hisoblanadi.

Odob-axloq insonning xatti-harakatini, faoliyatini normativ tartibga solishning asosiy turlaridan biridir. U insonlarning umumijtimoiy qonunlarga bo’ysunishini ta’minlaydi. Odob-axloq ushbu vazifani boshqa jamiyatda o’rnatilgan normalarni o’rganish va o’zlashtirishni ta’minlashga yo’naltirilgan ijtimoiy fanlar bilan birgalikda amalda bo’ladi.

Odob-axloq bu – ijtimoiy hayotni tartibga soluvchi zarur, o’zaro bog’liq va bir-biriga singib boruvchi tizimlardir. Ular jamiyat faoliyatiga turli xil xohish-istaklarni muvofiqlahtirish, insonlarni muayan qoidalarga bo’ysundirish yo’li bilan amalga oshiradi.

Axloq va huquq bitta ijtimoiy vazifani bajaradi, u ham bo’lsa jamiyatda insonlarning xatti-harakatlarini tartibga solishdan iborat. Ular murakkab tizimlarni tashkil etadi, qaysikim o’z ichiga ijtimoiy ongni (axloqiy va huquqiy), ijtimoiy ahamiyatli faoliyatni, normativ sohani (axloqiy va huquqiy normalar) oladi.

Normativlik bu - insonlar xatti-harakatini tartibga solishga imkon beradigan axloq va huquqning xususiyatidir. Bu o’rinda ularning ob’ektlari ko’p hollarda mos keladi. Ammo ularni taribga solish o’ziga xos usullarda amalga oshiriladi.

Huquqiy normalarga rioya qilish huquqiy tag’dirlash, jazolash, shu jumladan davlat majburlavi, yuridik sanktsiya maxsus davlat apparati tomonidan amalga oshriladi. Axloqda esa faqat ruhiy sanktsiyalar bo’lib, ular ruhiy qo’llab quvvatlash yoki ruhiy jazolashdan iborat.

Ijtimoiy munosabatlarning birligi o’z-o’zidan huquqiy va axloqiy tizimlarning birxilligini belgilaydi. Axloq bilan huquq doimo o’zaro aloqada bo’ladi. Huquq axloqqa zid bo’lmaydi. O’z navbatida huquq axloqiy normalarning hakllanishiga ko’maklashadi.

Axloq va huquq insoniyatning ruhiy madaniyatining ajralas qismlaridir. Axloq va huquq bir turdaligi holatida ularning muayyan bir jamiyatda bu ijtimoiy tartibga soluvchilar o’rtasida farqlar ham borligini ko’ramiz.

Axloq va huquq quyidagilarda farqlanadi:

1) tartibsolishning ob’ektida;

2) tartibga solish usulida;

3) tegishli normalarning bajarilishini ta’minlash usullari, yani sanktsiya xususiyatlari bilan farqlanadi.

Huquq faqat ijtimoiy muhim xatti-harakatlarni tartibga soladi. Masalan, huquq insonning shaxsiy hayotiga aralashmaydi. Aksincha u bunday aralashishishdan qo’riqlaydi, himoya qiladi.

Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati:

1. 
   Karimov I. Inson, uning huquq va erkinliklari hamda manfaatlari eng oliy qadriyat // “Xalq so’zi”. 2005, 10 dekabr.
   
2. 
   O’zbekiston Respublikasi Konstitusiyasi. T.: O’zbekiston, 2009
   
3. 
   O’zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksi. T.: Adolat, 2001
   
4. 
   O’zbekiston Respublikasining Ma`muriy javobgarlik to’g’risidagi kodeksi. O’zbekiston Respublikasi 22.09.1994 y. 2015-XII-son Qonuni bilan tasdiqlangan. O’zbekiston Respublikasi qonunlari bilan kiritilgan O’zgartirish va qo’shimchalar bilan birgalikda.
   
5. 
   O’zbekiston Respublikasining Davlat mustakqilligi asoslari to’g’risida 1991 yil 31 avgust Qonuni // O’zR OKA, 1991, №9-12, 268-m.
   
6. 
   O’zbekiston Respublikasi Konstusion sudi sudyasining sha'ni to’g‘risidagi kodeks (O’zbekiston Respublikasi Konstusion sudi qarori bilan tasdiqlangan 05.07.1996 y.)
   
7. 
   O’zbekiston Respublikasi ichki ishlar idoralari xodimlari kasb odobnomasi (O’z.Res. Ichki Ishlar Vazirligi 1993 yil 30 dekabr,446-sonli buyruq).
   
8. 
   O’zbekiston Respublikasi prokuratura organlari xodimining Kasb odobnomasi ( Kasb odobnomasi O’zbekiston Respublikasi Bosh prokurorining 2005 yil 7 apreldagi 45-sonli buyrug‘i bilan tasdiqlangan)
   
9. 
   “O’zbekiston Respublikasining fuqaroligi to’g’risida”gi 1992 yil 2 iyul Qonuni // O’zR OKA,1992, №9, 338-m
   
10. 
    Kasaba uyushmalari, ularning huquqlari va faoliyatining kafolatlari to’g’risida O’zbekiston Respublikasining 1992 yil 2 iyul Qonuni // O’zR OKA, 1992, №9, 344-m.
    
11. 
    Jazoni ijro etish muassasalaridan bo’shatilgan shaxslar ustidan ichki ishlar idoralarining ma`muriy nazorati to’g’risida O’zbekiston Respublikasining 1992 yil 9 dekabr Qonuni // O’zR OKA, 1993, №1, 33-m.
    
12. 
    Hojiev E. Samiјjonov F. Ma`muriy qonunchilik tizimi. O’quv qo’llanma. - T.: TDYUI, 2005. - 219 b.
    
13. 
    Hudoyberdieva V.J., Hojiev E. Ma`muriy huquq. O’quv qo’llanma.-T.: TDYUI, 2001.
    
14. 
    Yusuf Xos Hojib. Qutadg‘u bilig. T.: Yulduzcha, 1990
    
15. 
    Olim Sultonmurod. Navoiy – yoshlarga. T.: “Abu matbuot-konsalt”, 2008
    
16. 
    Muqimov Z. Amir Temur tuzuklari (tarixiy-huquqiy tadqiqot). Samarqand.: SamDU, 2008.
    
17. 
    Kaykovus. Qobusnoma. T.:”O’qituvchi”, 2006
    
18. 
    Boliev A. Rahbar madaniyati. – T.: “Ma'naviyat”, 2002.
    
19. 
    Boymurodov N. Rahbar psixologiyasi. T.: “Yangi asr avlodi”, 2007.
    
20. 
    Temur tuzuklari. T.: 1996.
    
21. 
    Muhammadiev N. Ichki ishlar idoralari xodimlarining kasb etikasi va estetik madaniyati. T.: O’zbekiston Respublikasi IIV Akademiyasi, 1998.
    
22. 
    Nosirxo’jaeva G.A. Etika. Estetika. –T.: TDYuI. 2007
    
23. 
    Etika. Ma'ruza matnlari. Qarshi muhandislik iqtisodiyot instituti, 2010.
    
24. 
    Sher A. Axloqshunoslik. T.: O’zMU, 2010
    
25. 
    Krasnikova e.A. Etika i psixologiya professionalnoy deyatelnosti. M., «FORUM», «INFRA-M», 2003
    
26. 
    Generalnыe prinsipы etiki advokatov mejdunarodnoy assosiasii yuristov. //Rossiyskaya yustisiya, 1996, № 2
    
27. 
    Etika. T.: TDIU, 2008.
    
28. 
    Muxammadiev A.A. Sudlar faoliyatini tashkil etish. T.,TDYuI. 2010.
    
29. 
    Muxammadiev A.A. Sudlar faoliyatini tashkil etish.T.,TDYuI. 2010.
    
30. 
    Muxammadiev A.A. Organizasiya deyatelnosti sudov.T.,TGYuI. 2012.
    

1^ Аrxangelskiy L. М. Курс лекций по марксистско-ленинской этике. М.,1974. s.37—46.

2^ Проблемы судебной этики/Под ред. М. С. Строговича. М., 1974. С. 7.