O zbekiiton fayi a L l I lari 4illiy jamiyaii nashkiyol

Har  kishi  komil  erur  bas  anga  Haq  bandaligi,

Mundin  o ‘zga  tamai  kasbi  kamol  aylamangiz

.

Shoir  barkamol  insonni  Xudo  darajasiga  ko'taradi.  Chunki 

barkamol  inson  —  mustaqil  fikrlash  qobiliyatiga  ega,  u  hech 

kimdan  qo‘rmaydi.  Mustaqil  fikr  yuritish,  aql-farosat  bilan  birga 

o‘zida  barcha  insonniy  fazilatlar,  xislatlarni  mujassamlashtirgan.

Navoiyning  e’tirof  etishicha,  barkamol  inson  ma’naviy  va 

ruhiy  zulmga,  kamsitilishlarga  chiday  olmaydi.  Chunki  bunday 

kishi  hamisha  el-yurt  tashvishi  bilan  yashaydi,  odamlar  dardini 

o ‘ziga  dard  deb  biladi.  Hamma  narsadan  inson  degan  zotning 

manfaatini  ustun  qo'yadi.

Alisher  Navoiyning  tushuntirishiga * qaraganda,  insonning  ax­

loqiy  tubanlashuviga  sabab  bo'layotgan  illatlardan  biri  —  nafsni 

tiya  bilmaslikdir.  Inson  tabiatida  xudbinlikning  vujudga  kelishi  ham 

nafsning  kasofatidir.  Faqat  nafsni  tiyish,  sabr-qanoat  —  insonni 

har  qanday  kasofatlardan,  axloqsizliklardan  saqlab  qoladi1: 

«Ko'ngilni  shubha,  tahlika,  mashaqqat,  kulfatlarga  to'ldirib  qandli 

kulcha  yegandan  ko‘ra,  tinch  va  farog‘atli  ko‘ngil  ЬДап  yovg'on 

umoch  ichgan  afzal».  Navoiy  qarashlarida  qanoat  —  insonning 

eng  muhim  axloqiy  xislati  sifatida  har  tomonlama  ulug‘lanadi.

Navoiy  talqinida  sabr-qanoat  shunday  bir  chashmaki,  uning 

suvi  hech  qachon  qurimaydi,  bir  xazinaki,  sarf  etgan  bilan 

kamaymaydi.  Shunday  bir  ziroatgohki,  urug‘idan  izzat  va  shafqat 

hosili  unadi.  U   go‘yo  bir  daraxtki,  uning  shoxida  hurmat  mevasi