Номидаги Ўзбекистон миллий университети “социология” фани бўйича ЎҚув-услубий мажмуа тошкент-2019 «ТасдиҚлайман»

Субъект (лот. subjectus – асосига қўймоқ) – амалий фаолият ва билим билан боғлиқ бўлган, объектни билишга қаратилган фаоллик манбаи.
Тавсифлаш – ифодалашнинг танланган тизими ёрдамида тажрибага асосланган социологик тадқиқотлар натижаларини қайд этиш ва бу натижаларни фан тушунчасида ифодалашдир.
Ташкилот – ҳокимият муносабатларининг алоҳида туркумига жалб этилган индивидларнинг катта гуруҳи.
Тафаккур – предмет ва ҳодисаларнинг умумий, муҳим хусусиятлари аниқлайдиган, улар ўртасидаги ички, зарурий алоқалар, яъни қонуний боғланишларни акс эттирадиган билишнинг рационал босқичи.
Ташқи кузатиш – тадқиқот объектини ўзига хослиги жиҳатидан сездирмай англанган ва англанмаган, тасодифий ёки режали шаклларда амалга ошириладаган кузатиш тури.
Тизим – ўзаро муносабат ва алоқада бўлган, муайян яхлитликни ҳосил қилувчи кўп қисмлар мажмуи.
Тоталитаризм – сиёсий бошқарув шакли, унда бутун ҳокимият унинг сиёсатидан норози бўлганларни террор қилувчи, ўзининг содиқ одамларига таянувчи диктатор қўлида жамланади.
Турмуш тарзи – ижтимоий гуруҳлар, элат, ҳалқ, миллатларнинг кундалик ҳаётини ифодаловчи тушунча.
Тушуниш – объектив оламдаги нарса ва ҳодисалар ҳақида тасаввур, тушунча, ҳукмлар ҳосил қилиш ва уларни онгдаги мавжуд билимлар билан боғлашдан иборат ақлий жараён.
Тушунча – нарса ва ҳодисаларнинг умумий муҳим белгиларини акс эттирувчи тафаккур шакли.
Умумлаштириш – нарса ва ҳодисаларнинг ўхшаш ҳамда муҳим белги ва хусусиятларини, боғланишларини фикран муайян тушунишга бирлаштириш жараёни ва унинг натижаси.
Фараз – эмпирик тадқиқотнинг асоси сифатида олға сурилаётган ғоя ёки тахмин.
Феномен (юн. phainomenon – юз берувчи) – 1) кўзга кўриниб турган ҳол; 2) ноёб, кам учрайдиган ҳол, ёки буюк, ягона бўлган инсон; 3) ҳиссий билиш, тажрибада берилган маълум бмр ҳолни англатувчи атама.
Формал муносабатлар – гуруҳ ва ташкилотларда “расмий” ҳокимият тизими меъёр ва қоидаларига мос равишда ўрнатилган муносабатлар.
Функция (лот. functia – амалга ошириш, бажариш) – фаолият, баъзи системалар доирасидаги объектнинг унга мансублиги ва роли; объектлар ўртасидаги алоқалар кўриниши бўлиб бирининг ўзгариши иккинчисининг ҳам ўзгаришига олиб келади, бунда иккинчи объект дастлабкисининг функцияси дейилади.