Nizomiy nomidagi toshkent davlat

Tarbiyachi: Buni qanday bilib olding? 
Salim: Mening dadam avtobus haydaydilar. 
Razzoq: Biz dadam, oyim bilan Mustaqillik bayramida metroga tushib, buvimni ko‘rgani 
bordik. O‘shanda uning tokda yurishini bilib oldim. 
Tarbiyachi:  Juda  yaxshi.  Biz  ham  bugun  Mustaqillik  maydonini  tomosha  qilamiz. 
Buning uchun metro hamda avtobusga chiqamiz, ma’qulmi, bolalar? 
Bunday  suhbatlar  bolalarning  kundalik  faoliyatida,  sayru  sayohatlarda  samarali  natija 
berishi  shubhasizdir.  Buning  uchun  tarbiyachi  ana  shu  suhbatlarga  oldindan  tayyorgarlik 
ko‘rishi,  savollar,  tushuntirishlar,  xulosalarni  rejalashtirishi  talab  etiladi.  Chunki  savollar 
bolalarning javob berishini taqozo qiladi, o‘ylashga o‘rgatadi - dialog esa bolalar nutqini to‘g’ri 
shakllantiradi. Bunga o‘rgatish uchun o‘yinlar yoki «vaziyatlar» yaratish muhim ahamiyat kasb 
etadi. Natijada bolalarning o‘zlari ham savollar berishga, izlanishga o‘rganadilar. 
«Telefon», «Tez yordam» kabi o‘yinlar bolalarda katta qiziqish uyg’otishini ko‘rsatdi. 
Tarbiyachi o‘yinchoq telefonni olib Salimaga murojaat qiladi:  
- Salima, buvinglar seni so‘rayaptilar, buvijoning bilan so‘rashgin, hol-ahvolini bilgin. 
Salima telefonni olib, «buvisi» bilan so‘zlashadi: 
- Assalomu alaykum, buvijon! Yaxshimisiz, sog’ligingiz qanday? 
-  . . .  
-  Ha, ha, bizlar salomatmiz, oyimlar, dadamlar ham. 
-  . . . 
- Ha, ha, ular sizga salom aytishyapti, Dilshod akam ham, Sohiba opam ham.  
-  . . . 
- Xo‘p bo‘ladi, ularni xafa qilmaymiz. Dam olish kuni sizni ko‘rgani boramiz. 
- . . .  
-  Rahmat, buvijon, siz ham sog’ bo‘ling, kasal bo‘lmang.