Nizomiy nomidagi toshkent davlat pedagogika universiteti termiz filiali

2. Buyruq-xitob undovlari ikki xil bo`ladi: 1) odam­larga qaratilgan undovlar: a) kishilarning diqqatini tortish uchun qo`llanadigan: hoy, hay (bir marta aytilsa), hey, allo, ey; b) ta’kid, buyurish uchun qo`llanadigan: ma, tss, jim, marsh; 2) hayvonlarga yoki boshqa jonivorlarga qaratilgan undovlar: a) hayvon va jonivorlarni chaqirish uchun qo`llanadigan: kisht, bah-bah, mosh-mosh, tu-tu-tu, kuch-kuch, gah, chuh, beh-beh, qurey-qurey; b) hayvon va parrandalarni biror harakatdan to`xtatish uchun qo`llanadigan: ishsh, ho`k, tak; v) hayvon va parrandalarni biror ishni bajarishga undash uchun ishlatiladigan: pisht, drr, xix, hov-hov, cho`k, tek, hayt, chu.

3. Ko`rsatish, ta’kid undovlari quyidagi ma’nolarni ifodalaydi:

1) ko`rsatish: hu, huv, hovv; 2) javob, tasdiq, ta’kid, mulohaza: ha-ha-ha, xo`sh, labbay, ha.

Bulardan tashqari, quyidagi undovlarni urf-odat undovlari (ayrim darsliklarda nutqiy odat undovlari deb ataladi: (25; 100.) tarzida ajratish mumkin: rahmat, marhamat, salom, xayr, barakalla, ofarin, balli, yashang, hormang, qulluq va b.

Undovlar odatda deb so`zi bilan qo`llanib, hol (U “voy” deb yonboshiga yiqildi), degan so`zi bilan qo`llanib, gapda ko`pincha sifatlovchi-aniqlovchi (Ko`chada “dod” degan ovoz eshitildi) bo`lib keladi. Undovlar otlashishi mumkin, bunda ular ega (Ularning dod-voyi osmoni falakka chiqdi.), kesim (Endi uning holiga voy) to`ldiruvchi (Uning oh-vohiga kim quloq soladi?), qaratqich-aniqlovchi (Dod-voyning foydasi yo`q.) vazifalarini bajaradi.

Taqlid so`zlar
Tovushga va holatga taqlidni bildirgan so`zlar taqlid so`zlar deyiladi. Bunday so`zlar ma’no jihatidan ikki turga bo`linadi: